sòla

Del latin vulgar *sŏla, vengut del latin classic solea.

/ˈsɔlo/, /ˈsɔlo/

França (Bearn) : escotar « sòla »

sò | la (2)

Nom comun 1

sòla femenin

Pèça de cauchó o d'un autre material que constituís la part d'una sabata situada entre la planta del pè e lo sòl.
Const. Çò sus que quicòm repausa.
Agr. Tèrra somesa a l'assolament.

anglés: sole ^(en) (1, 2)
catalan: sola ^(ca) femenin (1), base ^(ca) femenin (2), llauró ^(ca) masculin (3)
dakòta: akígdaka ^(dak) (yankton-yanktonai), akíhdaka ^(dak) (sisseton-santee) (1)

Nom comun 2

sòla femenin