pedestal

pedestal (lengadocian), masculin

1. (arquitectura, escultura) Supòrt isolat amb basa e cornissa, que sosten una estatua, una colomna, un candelabre, etc.
2. (per extension) Embasament amb salhents d’una fila de colomnas.
3. (figurat) Çò que servís per enauçar qualqu’un, a lo far paréisser.

Variantas dialectalas

• pedestau (gascon, provençau)

Sinonims

• sòcle

Traduccions

alemand: Sockel (de), Grundstein (de), Fußgestell (de) anglés: pedestal (en) basc: catalan: pedestal (ca)

espanhòl: pedestal (es) francés: piédestal (fr) italian: piedestallo (it), piedistallo (it) portugués: pedestal (pt)

Anglés Etimologia

Del italian piedestal per l’italian piedestallo, de piede (« pè ») e stallo (« supòrt »).

Prononciacion

/ˈpɛdɪstəl/, /ˈpɛdɪstəl/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pedestal	pedestals
[ˈpɛdɪstəl]	[ˈpɛdɪstəlz]

pedestal

1. pedestal ^(oc)

Vèrb

pedestal

1. Presentar sus un pedestal

Catalan Etimologia

De l’italian piedestallo, de piede (« pè ») e stallo (« supòrt »).

Prononciacion

oriental /pəðəsˈtaɫ/, /pəðəsˈtaɫ/, occidental /peðesˈtaɫ/, /peðesˈtaɫ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pedestal	pedestals

pedestal masculin

1. pedestal ^(oc)

Espanhòl Etimologia

De l’italian piedestallo, de piede (« pè ») e stallo (« supòrt »).

Prononciacion

/peð̞esˈt̪al/, /peð̞esˈt̪al/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pedestal	pedestales

pedestal masculin

1. pedestal ^(oc)

Portugués Etimologia

De l’italian piedestallo, de piede (« pè ») e stallo (« supòrt »).

Prononciacion

Portugal /pɨdɨʃˈtaɫ/, /pɨdɨʃˈtaɫ/; Brasil /pedeʃˈtaw/, /pedeʃˈtaw/, /pedesˈtaw/, /pedesˈtaw/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pedestal	pedestais

pedestal masculin

1. pedestal ^(oc)