convergir

convegir

1. (geometria, fisic) Se dirigir cap a un sol e meteis punt, en parlant de las linhas drechas.
2. (figurat) Se dirigir dins la meteissa direccion, cap a la meteissa tòca, anar cap al meteis lòc.

Sinonims

• confluir

Derivats

• convergent
• convergéncia

Traduccions

alemand: konvergieren (de) anglés: converge (en) basc: hazkundeak izan (eu) catalan: convergir (ca)

espanhòl: convergir (es), converger (es) francés: converger (fr) italian: convergere (it) portugués: convergir (pt)

Catalan Etimologia

Manlèu del latin convergere, de con- (« ensemble ») e de vergere (« clinar »).

Prononciacion

Oriental: central /kunβərˈʒi/, /kunβərˈʒi/, balear /kunvəɾˈʒi/, /kunvəɾˈʒi/

Occidental: nord-occidental /koɱβerˈʒi/, /koɱβerˈʒi/, valencian /koɱβeɾˈd͡ʒiɾ/, /koɱβeɾˈd͡ʒiɾ/, /koɱveɾˈd͡ʒiɾ/, /koɱveɾˈd͡ʒiɾ/

Vèrb

convegir

1. convergir ^(oc)

Espanhòl Etimologia

Manlèu del latin devergere « clinar »

Prononciacion

/komβeɾˈxiɾ/, /komβeɾˈxiɾ/

Vèrb

convegir

1. convergir ^(oc)

Portugués Etimologia

Manlèu del latin devergere « clinar »

Prononciacion

Portugal /kõvɨɾˈʒiɾ/, /kõvɨɾˈʒiɾ/; Brasil /kõveɦˈʒiɾ/, /kõveɦˈʒiɾ/, /kõveɾˈʒi/, /kõveɾˈʒi/

Vèrb

divegir

1. convergir ^(oc)