abeurador
De abeurar amb lo sufix -ador.
/aβewɾaˈðu/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « abeurador »
a | beu | ra | dor (4)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| abeurador | abeuradors |
| [aβewɾaˈðu] | [aβewɾaˈðus] |
abeurador masculin
- Luòc o recipient utilizat per far beure lo bestiar.
De abeurar.
/əβəwɾəˈðo/ (oriental), /aβewɾaˈðo/ (nòrd-occidental), /aβewɾaˈðoɾ/ (valencian)
Espanha (Barcelona) : escotar « abeurador »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| abeurador | abeuradors |
| [əβəwɾəˈðo] | [əβəwɾəˈðos] |
abeurador masculin
→ Etimologia de completar. (Ajustar)
Nom comun
abeurador masculin
- Abeurador.
- Se combaton essems tota la noit e·l jor
- Que los cavals se nafran en l'abeurador (Cançon de la Crosada).