nòrma
Del latin norma, ecaire, règla.
/'nɔrmo̞/
- (provençau) /'nɔʀmo̞/
- (vivaroaupenc) /'nɔʀma/
nòr|ma
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| nòrma | nòrmas |
| ['nɔrmo̞] | ['nɔrmo̞s] |
nòrma femenin
- Règla de seguir; lei directritz
- tipe ; estandard.
- (Drech) Quin que siá tèxte legislatiu.