Nathan Aké

Nathan Aké
Aké als speler van Manchester City
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Nathan Benjamin Aké
Bijnaam	Baby-Gullit[1]
Geboortedatum	18 februari 1995
Geboorteplaats	Voorburg,  Nederland
Lengte	180 cm
Been	Links
Positie	Centrale verdediger, linksback, verdedigende middenvelder
Clubinformatie
Huidige club	Manchester City
Rugnummer	6
Contract tot	30 juni 2027
Jeugd
2001–2003 2003–2007 2007–2011 2011–2013 Wilhelmus ADO Den Haag Feyenoord Chelsea
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2012–2017 2015 2015–2016 2016 2017–2020 2020– Chelsea → Reading → Watford → Bournemouth Bournemouth Manchester City 700(0) 500(0) 2400(1) 1000(3) 10500(8) 7300(4)
Interlands **
2009–2010 2010–2011 2011–2012 2012–2013 2013–2017 2017– Nederland –15 Nederland –16 Nederland –17 Nederland –19 Nederland –21 Nederland 500(0) 600(3) 2700(3) 900(3) 2200(2) 5300(5)
* Bijgewerkt op 7 juni 2023
** Bijgewerkt op 10 september 2024
Portaal    Voetbal

Nathan Benjamin Aké (Voorburg, 18 februari 1995) is een Nederlands-Ivoriaans betaald voetballer die met name inzetbaar is als verdediger, maar ook als linksback en verdedigende middenvelder. Hij tekende op 5 augustus 2020 bij Manchester City.^[2] Aké debuteerde in mei 2017 in het Nederlands voetbalelftal. Aké won onder andere de UEFA Europa League met Chelsea en de UEFA Champions League met Manchester City.

Aké heeft een Ivoriaanse vader en een Nederlandse moeder. Nadat hij bij VV Wilhelmus in Voorburg met voetballen was begonnen, kwam Aké vanaf de E-jeugd uit voor ADO Den Haag. In Rotterdam doorliep hij het Thorbecke VO. Hij vertrok in 2007 naar Feyenoord, waar hij tot 2011 diverse jeugdteams doorliep.

Aké tekende in 2011 een profcontract bij Chelsea. Daar werd hij in zijn eerste seizoen uitgeroepen tot meest beloftevolle speler van het jaar. Tijdens een League Cup-wedstrijd tegen Manchester United op 31 oktober 2012 zat Aké op de bank bij Chelsea.

Manager Roberto Di Matteo twijfelde om hem uit te lenen, zoals hij eerder deed met Nathaniel Chalobah, of om hem speelminuten te gunnen.

Op 26 december 2012 maakte Aké zijn debuut voor Chelsea onder Rafael Benítez. Hij viel in de 91e minuut in voor Juan Mata tijdens een wedstrijd in de Premier League tegen Norwich City. Op 27 februari 2013 mocht hij voor het eerst in de basiself starten in het FA Cup-duel tegen Middlesbrough. Aké speelde 90 minuten centraal in de verdediging naast aanvoerder John Terry. Chelsea won met 0-2 na doelpunten van Ramires en Victor Moses.

Hij maakte zijn Europees debuut op 11 april 2013 in de kwartfinale van de UEFA Europa League tegen het Russische Roebin Kazan. Hij speelde de volledige wedstrijd uit als defensieve middenvelder. Chelsea verloor de wedstrijd met 3–2 maar is toch geplaatst dankzij een 3–1 zege uit de heenwedstrijd. Aké verloor bij het tweede tegendoelpunt een luchtduel van de amper 1,66 meter lange Gökdeniz Karadeniz.^[3] Op 2 mei 2013 speelde hij zijn tweede Europese wedstrijd. In de halve finale van de UEFA Europa League tegen het Zwitserse FC Basel kwam hij als invaller in het veld voor David Luiz.

Op 5 mei 2013 speelde hij zes maanden na zijn debuut zijn tweede wedstrijd in de Premier League, tijdens een 0–1 zege op Old Trafford. Aké mocht in de slotminuten Juan Mata vervangen. Chelsea won de wedstrijd na een eigen doelpunt van Phil Jones.^[4] Op 19 mei 2013 deed hij in de laatste competitiewedstrijd van het seizoen 90 minuten mee tegen Everton. Chelsea was op dat moment nog volop in de running voor een ticket voor de UEFA Champions League. Het won de wedstrijd met 2-1 na doelpunten van Fernando Torres en Juan Mata.^[5] Op 8 augustus 2013 maakte Chelsea bekend de verbintenis met Aké te hebben verlengd tot medio 2018.^[6]

Chelsea verhuurde Aké op 25 maart 2015 voor een maand aan Reading, op dat moment actief in de Championship.^[7] Daar kwam hij tot slechts vijf wedstrijden.

Aké verlengde in augustus 2015 zijn contract bij Chelsea tot medio 2020.^[8] De club verhuurde hem diezelfde dag voor een jaar aan Watford, dat in het voorgaande seizoen promoveerde naar de Premier League. Hij eindigde het seizoen 2015/16 met de club op plaats dertien. Zelf was hij voornamelijk basisspeler bij Watford. Hij speelde 28 wedstrijden voor Watford.

Chelsea verhuurde Aké in juni 2016 voor een jaar aan Bournemouth, de nummer zestien van de Premier League in het voorgaande jaar. Chelsea was dermate tevreden over de manier waarop hij daar presteerde, dat de club hem in januari 2017 vervroegd terughaalde. Aké kwam na zijn terugkeer bij Chelsea opnieuw weinig aan spelen toe. Uiteindelijk speelde hij tussen 2012 en 2017 zeventien wedstrijden voor The Blues. Daarom verhuisde hij in juni 2017 definitief naar AFC Bournemouth. Dat betaalde een clubrecord van circa 22,7 miljoen euro voor hem aan Chelsea.^[9] In drie seizoenen kwam Aké tot 109 officiële wedstrijden. In zijn laatste seizoen degradeerde hij met Bournemouth. Wel genoot hij de interesse van onder meer Manchester City en zijn oude club Chelsea.

In augustus 2020 maakte Aké voor 45 miljoen euro de overstap naar het Manchester City van Pep Guardiola, waar hij een contract tekende voor vijf seizoenen, tot de zomer van 2025. Op 27 september 2020 scoorde Aké zijn eerste competitiedoelpunt voor Manchester City in de met 2–5 verloren thuiswedstrijd tegen Leicester City. Na een veelbelovende start wierpen problemen aan de hamstring Aké terug, grepen andere spelers hun kans, en kwam hij maar weinig aan spelen toe.^[10]

Later verbeterde zijn situatie sterk. In seizoen 2022/23 presteerde Aké erg goed.^[11] Dat seizoen won hij met zijn club zowel het kampioenschap, als de beker, als de Champions League. Hiermee werd de treble behaald. In januari 2023 scoorde Aké de enige en winnende treffer in een wedstrijd tegen Arsenal in de FA Cup. Naderhand werd hij geprezen door Guardiola, mede doordat Aké als wisselspeler nooit heeft geklaagd en tijdens zijn speelminuten altijd liet zien waarvoor hij was gehaald.^[12]

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Overig		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2012/13	Chelsea	Premier League	3	0	1	0	2	0	0	0	6	0
2013/14			1	0	0	0	0	0	0	0	1	0
2014/15			0	0	3	0	1	0	0	0	4	0
	→ Reading	Championship	5	0	0	0	–		0	0	5	0
	Chelsea	Premier League	1	0	0	0	0	0	0	0	1	0
2015/16	→ Watford		24	1	4	0	–		0	0	28	1
2016/17	→ Bournemouth		10	3	2	0	–		0	0	12	3
	Chelsea		2	0	3	0	–		0	0	5	0
2017/18	Bournemouth		38	2	2	0	–		0	0	40	2
2018/19			38	4	1	0	–		0	0	39	4
2019/20			29	2	1	0	–		0	0	30	2
2020/21	Manchester City		10	1	1	0	2	0	0	0	13	1
2021/22			14	2	6	0	6	1	1	0	27	3
2022/23			26	1	6	2	8	0	1	0	41	3
2023/24			29	2	5	1	7	0	3	0	44	3
Carrière totaal			230	18	35	3	26	1	5	0	296	22
Bijgewerkt op 30 mei 2024

Aké kwam uit voor Oranje –15, Oranje –16 en Oranje –17. Hij won op 16 mei 2012 met Oranje –17 het EK –17. Zijn teamgenoten en hij wonnen de finale na strafschoppen van Duitsland –17. In een team met onder anderen Jorrit Hendrix en Tonny Vilhena was Aké aanvoerder.

Eind april 2017 berichtte De Telegraaf dat Aké overwoog om zijn interlandcarrière voort te zetten bij Ivoorkust. De international van Jong Oranje voerde daarover gesprekken met de nieuwe bondscoach Marc Wilmots van het West-Afrikaanse land.^[13] Interim-bondscoach Fred Grim van Nederland zou een vertrek betreuren, zo liet hij optekenen in de Nederlandse pers. "Nathan is in potentie een Nederlands elftal-speler", aldus de oud-doelman. "Niet voor niets heeft hij alle Oranje-jeugdelftallen doorlopen en was hij er alle duels van Jong Oranje bij. Hij wordt ook nauwlettend in de gaten gehouden voor het Nederlands elftal."

Op 18 mei 2017 werd Aké, net als doelman Sergio Padt van FC Groningen, door de nieuwbakken bondscoach Dick Advocaat opgenomen in de voorlopige selectie van het Nederlands elftal. Beiden werden voor de eerste keer geïnviteerd. Het ging om de selectie voor de oefenwedstrijden tegen Marokko (31 mei) en Ivoorkust (4 juni) en de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Luxemburg (9 juni). Onder leiding van interim-bondscoach Fred Grim maakte Aké op woensdag 31 mei 2017 zijn daadwerkelijke debuut in het Nederlands elftal in de vriendschappelijke wedstrijd in en tegen Marokko (1-2). Negen dagen later viel hij acht minuten voor tijd in voor de jarige jubilaris Wesley Sneijder (131ste interland) in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Luxemburg (5-0). Die wissel lag niet voor de hand: een verdediger voor een spelmaker bij een 4-0 stand. Logischer was om Davy Klaassen het veld op te sturen. Maar door hem in te brengen tijdens een WK-kwalificatieduel kon Aké definitief niet meer uitkomen voor Ivoorkust. "Normaal had ik Davy Klaassen voor Sneijder gebracht", erkende bondscoach Dick Advocaat na afloop. "Maar ik vond het wel handig dat Aké ook een officiële interland zou meemaken. Hij speelde al vriendschappelijk mee tegen Marokko, maar dat telt niet. Nu is hij echt aan ons verbonden."^[14]

Ook bondscoach Ronald Koeman maakte in 2018 nog regelmatig gebruik van Aké. Hij maakte op 4 juni 2018 zijn eerste doelpunt in het shirt van Oranje. Hij zorgde die dag met een kopbal voor de 1–1 tijdens een oefeninterland in en tegen Italië, tevens de eindstand. Vanaf november 2018 kreeg Aké bijna geen speeltijd meer, en werd de linksback-positie overgenomen door Daley Blind. Wel bleef hij deel uitmaken van de selectie.

In 2021 maakte Aké deel uit van de selectie van Oranje voor het Europees kampioenschap. Zijn speeltijd op dit EK bleef beperkt tot twee invalbeurten in de groepsfase.

Aké speelde bijna nooit tijdens de in 2021 gespeelde kwalificatiewedstrijden voor het WK 2022, maar in 2022 kreeg hij wel veel speeltijd in oefenwedstrijden. Hij werd geselecteerd voor deelname aan het WK 2022 door Louis van Gaal. Tijdens dit WK was hij basisspeler als de meest linkse van drie centrumverdedigers. Nederland behaalde dat toernooi de kwartfinale. Anderhalf jaar later werd Aké opnieuw opgeroepen door nieuwe bondscoach Ronald Koeman, die hem als linksback opstelde. In de openingswedstrijd tegen Polen gaf hij bij beide Nederlandse goals de assist.

Interlands van Nathan Aké voor  Nederland
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler bij Chelsea
1.	31 mei 2017	Marokko – Nederland	1 – 2	Vriendschappelijk
2.	9 juni 2017	Nederland – Luxemburg	5 – 0	Kwalificatie WK 2018
Als speler bij AFC Bournemouth					2
3.	10 oktober 2017	Nederland – Zweden	2 – 0	Kwalificatie WK 2018
4.	9 november 2017	Schotland – Nederland	0 – 1	Vriendschappelijk
5.	14 november 2017	Roemenië – Nederland	0 – 3
6.	26 maart 2018	Portugal – Nederland	0 – 3
7.	4 juni 2018	Italië – Nederland	1 – 1		88'
8.	13 oktober 2018	Nederland – Duitsland	3 – 0	Nations League 2018/19
9.	16 oktober 2018	België – Nederland	1 – 1	Vriendschappelijk
10.	6 november 2018	Nederland – Frankrijk	2 – 0	Nations League 2018/19
11.	6 september 2019	Duitsland – Nederland	2 – 4	Kwalificatie EK 2020
12.	16 november 2019	Noord-Ierland – Nederland	0 – 0
13.	19 november 2019	Nederland – Estland	5 – 0		19'
Als speler bij Manchester City					3
14.	4 september 2020	Nederland – Polen	1 – 0	Nations League 2020/21
15.	7 september 2020	Nederland – Italië	0 – 1
16.	7 oktober 2020	Nederland – Mexico	0 – 1	Vriendschappelijk
17.	11 oktober 2020	Bosnië en Her. – Nederland	0 – 0	Nations League 2020/21
18.	14 oktober 2020	Italië – Nederland	1 – 1
19.	11 november 2020	Nederland – Spanje	1 – 1	Vriendschappelijk
20.	6 juni 2021	Nederland – Georgië	3 – 0
21.	13 juni 2021	Nederland – Oekraïne	3 – 2	EK 2020
22.	17 juni 2021	Nederland – Oostenrijk	2 – 0
23.	16 november 2021	Nederland – Noorwegen	2 – 0	Kwalificatie WK 2022
24.	26 maart 2022	Nederland – Denemarken	4 – 2	Vriendschappelijk	29'
25.	29 maart 2022	Nederland – Duitsland	1 – 1
26.	3 juni 2022	België – Nederland	1 – 4	UEFA Nations League 2022/23
27.	11 juni 2022	Nederland – Polen	2 – 2
28.	22 september 2022	Polen – Nederland	0 – 2
29.	25 september 2022	Nederland – België	1 – 0
30.	21 november 2022	Senegal – Nederland	0 – 2	WK 2022
31.	25 november 2022	Nederland – Ecuador	1 – 1
32.	29 november 2022	Nederland – Qatar	2 – 0
33.	3 december 2022	Nederland – Verenigde Staten	3 – 1
34.	9 december 2022	Nederland – Argentinië	2 – 2
35.	24 maart 2023	Frankrijk – Nederland	4 – 0	Kwalificatie EK 2024
36.	27 maart 2023	Nederland – Gibraltar	3 – 0		50'  82'
37.	14 juni 2023	Nederland – Kroatië	2 – 4	Nations League 2022/23
38.	18 juni 2023	Nederland – Italië	2 – 3
39.	7 september 2023	Nederland – Griekenland	3 – 0	Kwalificatie EK 2024
40.	10 september 2023	Ierland – Nederland	1 – 2
41.	13 oktober 2023	Nederland – Frankrijk	1 – 2
42.	16 oktober 2023	Griekenland – Nederland	0 – 1
43.	22 maart 2024	Nederland – Schotland	4 – 0	Vriendschappelijk
44.	26 maart 2024	Duitsland – Nederland	2 – 1
45.	10 juni 2024	Nederland – IJsland	4 – 0
46.	16 juni 2024	Polen – Nederland	1 – 2	EK 2024
47.	21 juni 2024	Nederland – Frankrijk	0 – 0
48.	25 juni 2024	Nederland – Oostenrijk	2 – 3
49.	2juli 2024	Roemenië – Nederland	0 – 3
50.	6 juli 2024	Nederland – Turkije	2 – 1
51.	10 juli 2024	Nederland – Engeland	1 – 2
52.	7 september 2024	Nederland – Bosnië en Herzegovina	5 – 2	Nations League 2024/25
53.	10 september 2024	Nederland – Duitsland	2 – 2

Bijgewerkt t/m 10 september 2024.

Competitie	Aantal	Jaren
Chelsea
Continentaal
UEFA Europa League	1×	2012/13
Nationaal
Premier League	2×	2014/15, 2016/17
Football League Cup	1×	2014/15
Manchester City
Mondiaal
FIFA Club World Cup	1×	2023
Continentaal
UEFA Champions League	1×	2022/23
UEFA Super Cup	1×	2023
Nationaal
Premier League	4×	2020/21, 2021/22, 2022/2023, 2023/2024
FA Cup	1×	2022/23
EFL Cup	1×	2020/21
FA Community Shield	1×	2024

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
Nederland –17
UEFA EK onder 17	2×	1 2011, 2012	-	-	-	-
Nederland
UEFA Nations League	-	-	1×	2 2018/19	-	-

• Lijst van spelers in de Premier League
• Lijst van spelers van AFC Bournemouth
• Lijst van spelers van Chelsea FC
• Lijst van spelers van Manchester City FC
• Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal