Everton FC

Everton
Naam	Everton Football Club
Bijnaam	The Toffees The Blues
Opgericht	1878
Plaats	Liverpool
Stadion	Goodison Park
Capaciteit	39.414
Complex	Finch Farm
Voorzitter	vacant
Eigenaar	Farhad Moshiri
Algemeen directeur	Colin Chong (a.i.)
Technisch directeur	Kevin Thelwell
Trainer	Sean Dyche
(Hoofd)sponsor	Cazoo
Kledingmerk	Castore
Competitie	Premier League
Website	evertonfc.com
Thuis Uit Alternatief
Geldig voor 2023/24
Portaal    Voetbal

Everton Football Club is een Engelse voetbalclub uit Liverpool die in 1878 werd opgericht en uitkomt in de Premier League. Van alle Engelse voetbalclubs heeft Everton het vaakst op het hoogste niveau gespeeld.

Everton werd in 1878 opgericht als St. Domingo's Football Club, zodat leden van de St. Domingo Methodist New Connexion Chapel het hele jaar door sport konden beoefenen. In de zomer werd er namelijk cricket gespeeld en in de koudere maanden werd er gevoetbald. Een jaar na de oprichting nam het de naam Everton aan.

In 1878 speelde de jonge club ook haar eerste wedstrijd, die met 6-0 werd gewonnen. In 1883 verhuisde de club naar een veldje aan Priory Road, maar niet lang daarna verhuisde de club naar Anfield Road. Daar begonnen de successen voor Everton. De club was een van de oprichters van de English Football League, samen met onder andere Aston Villa en Blackburn Rovers. In 1891 werden ze hierin voor het eerst kampioen van de hoogste klasse, de First Division. Daarna volgde de winst van de FA Cup in 1906 en nog een kampioenschap aan het einde van het seizoen 1914/15, een seizoen dat vanwege de Eerste Wereldoorlog vroeg ten einde kwam. Een jaar na het eerste kampioenschap, in 1891, was Everton alweer vertrokken van Anfield Road na een geschil met de eigenaar van het veld, die dat jaar zelf een nieuwe club oprichtte: Liverpool Football Club. Everton ging verder op Goodison Park, waar het tot medio 2025 zou spelen.

Dixie Dean kwam in 1925 over van Tranmere Rovers en hielp de club met vele doelpunten aan haar derde kampioenschap. Twee jaar later degradeerde de club echter naar de Second Division door interne problemen. In hun eerste poging om terug te keren op het hoogste niveau slaagde de ploeg direct. In het seizoen dat volgde werd zelfs direct een vierde landskampioenschap toegevoegd aan de prijzenkast van de club. Ook wonnen ze hun tweede FA Cup in 1933 toen Manchester City in de finale met 3-0 werd verslagen. Het tijdperk eindigde in 1939 met een vijfde landstitel in een seizoen dat vanwege de Tweede Wereldoorlog vroegtijdig werd beëindigd.

In 431 wedstrijden voor Everton scoorde Dixie Dean 377 doelpunten. In maart 1980 stierf Dean op de tribune van Goodison Park tijdens de Merseyside-derby tussen Liverpool en Everton.

Na afloop van de Tweede Wereldoorlog had Everton het lastig in de hervatte reguliere competitie. Als gevolg hiervan degradeerde de club in 1951 naar de Second Division en duurde het tot 1954 voordat Everton terug zou keren in de First Division. Sindsdien komt de club uit op het hoogste niveau.

Met de aanstelling van Harry Catterick als hoofdtrainer van de club in 1961 begon een nieuwe succesvolle periode. Hij leidde The Toffees naar een nieuwe landstitel in 1963. Drie jaar later volgde een FA Cup-winst nadat er met 3-2 werd gewonnen van Sheffield Wednesday. In 1968 haalde Everton opnieuw de finale van het bekertoernooi, maar die werd verloren. Met negen punten verschil werd Everton in 1970 opnieuw kampioen van de First Division.

De successen bleven echter niet aan. De club eindigde achtereenvolgens als veertiende, vijftiende, zeventiende, en zevende. Nadat succestrainer Catterick met pensioen ging slaagde diens opvolgers er niet in Everton naar nieuwe titels te leiden.

Midden jaren tachtig van de twintigste eeuw groeide Everton uit tot een van de grootmachten van het Engelse voetbal. Onder leiding van hoofdtrainer Howard Kendall werd in die tijd tweemaal het kampioenschap behaald, in 1985 en 1987, en eenmaal de FA Cup gewonnen, in 1984. Ook werd in 1985 de Europacup II gewonnen door in De Kuip Rapid Wien met 3-1 te verslaan. In die tijd speelden onder andere spelers als Gary Lineker, Neville Southall, Peter Reid, Graeme Sharp, Kevin Ratcliffe en Trevor Steven voor The Blues.

Door de uitsluiting van Engelse voetbalteams van Europees voetbal als gevolg van het Heizeldrama in Brussel was Everton niet in de gelegenheid het Europese succes een vervolg te geven. Ook in de nationale competities werden er, ondanks een finaleplaats in de FA Cup van 1989, geen nieuwe successen geboekt.

Everton was, net als bij de English Football League, een van de oprichters van de Premier League. Het had echter moeite om aan te haken bij het niveau van de nieuwe competitie. Pas toen Joe Royle werd aangesteld als hoofdtrainer verbeterde de prestaties van de club. Met Royle aan het roer versloeg Everton het Manchester United van Alex Ferguson in de finale van de FA Cup in 1995. De zege was opmerkelijk, want Everton vocht driekwart van het seizoen tegen degradatie. Een winnend doelpunt van Graham Stuart op de slotspeeldag tegen Wimbledon behoedde de club voor degradatie. Het seizoen dat volgde verbeterde de prestaties verder met een zesde plaats in de Premier League als resultaat. Een vijftiende plaats in zijn derde seizoen aan de macht zorgde ervoor dat Royle zijn contract opzegde.

Diens opvolger, de teruggekeerde Howard Kendall, was niet succesvol in het verbeteren van de prestaties van Everton. Hij eindigde als zeventiende. Voormalig Rangers-trainer Walter Smith volgde hem op, maar wist de club in drie seizoenen niet verder te krijgen dan het rechter rijtje. Nadat de club door Middlesbrough werd uitgeschakeld in de strijd om de FA Cup werd Smith in maart 2002 ontslagen door het bestuur van de club. Zijn opvolger David Moyes begeleidde het team naar de veilige vijftiende plaats.

In het eerste volledige seizoen onder leiding van David Moyes eindigde Everton als zevende in de eindklassering. Dit was het beste resultaat van de club sinds 1996. Moyes liet onder andere het jonge talent Wayne Rooney debuteren voor The Toffees voordat hij in de zomer van 2004 voor een recordbedrag van 28 miljoen pond aan Manchester United werd verkocht. Een vierde plaats in het seizoen 2004/05 zorgde ervoor dat Everton mocht aantreden in de voorrondes van de Champions League. Het lukte ze zich niet voor het hoofdtoernooi te plaatsen en ook in de UEFA Cup werd het vroegtijdig uitgeschakeld. In 2007/08 en 2008/09 plaatste Everton zich voor de UEFA Cup en in 2009 werd ook de finale van de FA Cup bereikt.

Het seizoen 2012/13 was het elfde en laatste seizoen onder leiding van Moyes, die afzwaaide met de zesde plaats in de eindrangschikking. Hij werd opgevolgd door Roberto Martínez die de club naar een vijfde plaats begeleidde.^[1] Het seizoen dat volgde, 2014/15, wist Everton door te dringen tot de knock-outfase van de Europa League. Hierin was Dynamo Kiev uiteindelijk de betere ploeg. Ondanks het bereiken van de halve finales in zowel de League Cup als in de FA Cup werd Martínez aan het einde van het seizoen 2015/16 ontslagen. Everton stond op dat moment op de twaalfde plaats.

Southampton-trainer Ronald Koeman volgde de Spanjaard op en tekende een driejarig contract in Liverpool.^[2] Zijn eerste seizoen was succesvol en resulteerde in deelname aan de Europa League, maar nadat Everton, met de teruggekeerde Wayne Rooney na de eerste negen wedstrijden in het tweede seizoen van Koeman in de degradatiezone bivakkeerde werd het contract van de trainer opgezegd.^[3] Sam Allardyce wist Everton in de Premier League te houden, maar door aanhoudende kritiek op de speelstijl van het elftal werd besloten niet verder te gaan met de trainer.^[4][5]

Marco Silva leidde Everton in het seizoen 2018/19 naar de achtste plaats in de ranglijst van de Premier League, maar een slechte start in het nieuwe seizoen werd hem fataal. Op 5 december 2019 werd hij ontslagen. Voormalig speler Duncan Ferguson nam tijdelijk de honneurs waar, voordat Carlo Ancelotti werd binnengehaald als de nieuwe hoofdtrainer door de Nederlandse technisch directeur Marcel Brands. Anderhalf jaar na zijn aanstelling verliet de Italiaan Everton om terug te keren bij Real Madrid. Rafael Benítez, die eerder de leiding had over Liverpool, werd zijn opvolger. Na ruim een halfjaar moest hij het veld ruimen doordat zijn ploeg negen nederlagen leed in zijn laatste dertien wedstrijden in dienst van de club. Frank Lampard moest Everton naar betere tijden leiden, maar ook hij werd uiteindelijk ontslagen. Everton ontliep in 2023 ternauwernood degradatie, doordat het met 1-0 wist te winnen van Bournemouth op de slotdag van de competitie.

In november 2023 werd een straf van 10 punten uitgedeeld aan Everton als gevolg van schending van de 'profit and sustainability rules' van de Premier League. De club had een verlies geleden van 124,5 miljoen pond in de drie voorgaande jaren, waar dat maximaal 105 miljoen pond had mogen zijn. Het was de grootste straf in de geschiedenis van de competitie. Later werd de straf verminderd. Ondanks de punten die in mindering waren gebracht wist Sean Dyche The Toffees op het hoogste niveau te behouden.

Everton eigenaar Farhad Moshiri, sinds 2016 grootaandeelhouder, was al langere tijd op zoek naar een overnamekandidaat toen hij in gesprek raakte met 777 Partners. De investeringspartij was voornemens om het aandelenpakket van Moshiri, 94,1 procent, over te nemen. De partij had reeds Genoa en Standard Luik in handen, maar zag de deal afketsen omdat de Premier League vraagtekens zette bij de financiële kracht van 777 Partners.^[6] Hierop zette Moshiri zijn zoektocht naar een overnamekandidaat voort.^[7] Halverwege juli 2024 werd bekend dat er opnieuw een partij was afgehaakt voor de overname van de club. Ditmaal betrof het The Friedkin Group, reeds eigenaar van AS Roma.^[8] Vervolgens zette Moshiri overnamegesprekken voort met John Textor, (mede-)eigenaar van Crystal Palace en Olympique Lyon. Echter bleek op 23 september 2024 dat er alsnog overeenstemming was bereikt met The Friedkin Group. De overname moest nog wel worden goedgekeurd.^[9]

Competitie	Aantal	Jaren
Internationaal
Europacup II	1x	1984/85
Nationaal
Football League First Division	9x	1890/91, 1914/15, 1927/28, 1931/32, 1938/39, 1962/63, 1969/70, 1984/85, 1986/87
Football League Second Division	1x	1931
FA Cup	5x	1905/06, 1932/33, 1965/66, 1983/84, 1994/95
FA Community Shield	9x	1928, 1932, 1963, 1970, 1984, 1985, 1986, 1987, 1995

Everton heeft als bijnaam The Toffees. Deze naam komt van het winkeltje Mother Nobblet's. Deze winkel verkocht snoepgoed waaronder de Everton Mint, en de Toffees. Het winkeltje stond tegenover de 'lock-up', het torentje dat te zien is in het embleem. Na afloop van de wedstrijd plachten Evertonsupporters naar het winkeltje te gaan om Everton Mints en Toffees te halen. Ook werd het winkeltje gebruikt om af te spreken voor en na de wedstrijd. Omdat alle Evertonsupporters altijd naar dat winkeltje toe gingen, werd Everton ermee geassocieerd. Men noemde Everton daarom uiteindelijk The Toffees.

In 1884 werd Everton de eerste bespeler van Anfield, wat eigendom was van de John Orrell die goed bevriend was met Everton-lid John Houlding. Laatstgenoemde nam later de grond over van Orrell en werd daarmee de huurbaas van de club. Hij verhoogde de huurtarieven jaar na jaar, waarna Everton in 1892 besloot het complex te verlaten voor Goodison Park. Houlding richtte hierna een nieuwe club op die tot op de dag van vandaag gebruik maakt van Anfield, Liverpool Football Club.

Everton nam na haar vertrek van Anfield haar intrek in het nieuwe Goodison Park. Het was het eerste grote voetbalstadion in Engeland. Anno 2024 biedt het plaats aan 39.572 toeschouwers. Het recordaantal bezoekers werd op 18 september 1948 behaald toen Everton het opnam tegen rivaal Liverpool. 78.299 toeschouwers bezochten deze wedstrijd. Aan het einde van het seizoen 2024/25 zal Everton het stadion inruilen voor het nieuwe Everton Stadium verderop in de stad.

Everton Stadium is een nieuw voetbalstadion dat sinds 2021 in aanbouw is en plaats moet gaan bieden aan 52.888 toeschouwers. Naar verwachting zal Everton het stadion medio 2025 in gebruik gaan nemen. De geschatte kosten van het nieuwe onderkomen bedraagt 500 miljoen pond.

Nr.	Naam	Sinds	Contract	Vorige club
Doelmannen
1	Jordan Pickford	2017	2027	Sunderland
12	João Virgínia	2020	2025
43	Asmir Begović	2024	2025	Queens Park Rangers
Verdedigers
2	Nathan Patterson	2022	2027	Rangers
4	Mason Holgate	2015	2025	Barnsley
5	Michael Keane	2017	2025	Burnley
6	James Tarkowski	2022	2026	Burnley
15	Jake O'Brien	2024	2028	Olympique Lyon
18	Ashley Young	2023	2025	Aston Villa
19	Vitaliy Mykolenko	2022	2026	Dinamo Kiev
23	Séamus Coleman	2009	2025	Sligo Rovers
32	Jarrad Branthwaite	2020	2027	Carlisle United
Middenvelders
16	Abdoulaye Doucouré	2020	2025	Watford
27	Idrissa Gueye	2022	2025	Paris Saint-Germain
29	Jesper Lindstrøm	2024	2025	Napoli
37	James Garner	2022	2026	Manchester United
42	Tim Iroegbunam	2024	2027	Aston Villa
–	Orel Mangala	2024	2025	Olympique Lyon
Aanvallers
7	Dwight McNeil	2022	2027	Burnley
9	Dominic Calvert-Lewin	2016	2025	Sheffield United
10	Iliman Ndiaye	2024	2029	Marseille
11	Jack Harrison	2023	2025	Leeds United
14	Beto	2023	2027	Udinese
28	Chermiti	2023	2027	Sporting CP

Laatste update: 30 augustus 2024

Functie	Naam	Sinds	Contract	Vorige club
Hoofdtrainer	Sean Dyche	2023	2025	Burnley
Assistent-trainers	Steve Stone	2023	2025	Burnley
	Ian Woan	2023	2025	Burnley
Keeperstrainers	Aaron Cameron	2021		Wigan Athletic
	Alan Kelly	2019		Ierland

Laatste update: 30 augustus 2024

ⓘ In 1992 invoering van de Premier League en opheffing van de Fourth Division; in 2004 opheffing van de First, Second en Third Division.

Seizoensresultaten 1992-heden
Seizoen	№	Clubs	Divisie	Duels	Winst	Gelijk	Verlies	Doelsaldo	Punten	Tsch
1992–1993	13	22	Premier League	42	15	8	19	53–55	53	20.445
1993–1994	17	22	Premier League	42	12	8	22	42–63	44	22.876
1994–1995	15	22	Premier League	42	11	17	14	44–51	50	31.291
1995–1996	6	20	Premier League	38	17	10	11	64–44	61	35.435
1996–1997	15	20	Premier League	38	10	12	16	44–57	42	36.186
1997–1998	17	20	Premier League	38	9	13	16	41–56	40	35.376
1998–1999	14	20	Premier League	38	11	10	17	42–47	43	36.202
1999–2000	13	20	Premier League	38	12	14	12	59–49	50	34.828
2000–2001	16	20	Premier League	38	11	9	18	45–59	42	34.135
2001–2002	15	20	Premier League	38	11	10	17	45–57	43	33.530
2002–2003	7	20	Premier League	38	17	8	13	48–49	59	38.481
2003–2004	17	20	Premier League	38	9	12	17	45–57	39	38.837
2004–2005	4	20	Premier League	38	18	7	13	45–46	61	36.834
2005–2006	11	20	Premier League	38	14	8	16	34–49	50	36.860
2006–2007	6	20	Premier League	38	15	13	10	52–36	58	36.739
2007–2008	5	20	Premier League	38	19	8	11	55–33	65	36.955
2008–2009	5	20	Premier League	38	17	12	9	55–37	63	35.710
2009–2010	8	20	Premier League	38	16	13	9	60–49	61	36.725
2010–2011	7	20	Premier League	38	13	15	10	51–45	54	36.039
2011–2012	7	20	Premier League	38	15	11	12	50–40	56	33.228
2012–2013	6	20	Premier League	38	16	15	7	55–40	63	36.356
2013–2014	5	20	Premier League	38	21	9	8	61–39	72	37.732
2014–2015	11	20	Premier League	38	12	11	15	48–50	47	38.406
2015–2016	11	20	Premier League	38	11	14	13	59–55	47	38.285
2016–2017	7	20	Premier League	38	17	10	11	62–44	61	39.310
2017–2018	8	20	Premier League	38	13	10	15	44–58	49	38.797
2018–2019	8	20	Premier League	38	15	9	14	54–46	54	31.030
2019–2020	12	20	Premier League	38	13	10	15	44–56	49	39.256
2020–2021	10	20	Premier League	38	17	8	13	47–48	59	--
2021–2022	16	20	Premier League	38	11	6	21	43–66	39	38.441
2022–2023	17	20	Premier League	38	8	12	18	34-57	36	39.230
2023–2024	15	20	Premier League	38	13	9	16	40-51	40[10]	39.058

Everton speelt sinds 1962 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De editie die Everton FC heeft gewonnen is dik gedrukt:

• Champions League (1x)

2005/06

• Europacup I (2x)

1963/64, 1970/71

• Europa League (3x)

2009/10, 2014/15, 2017/18

• Europacup II (3x)

1966/67, 1984/85, 1995/96

• UEFA Cup (6x)

1975/76, 1978/79, 1979/80, 2005/06, 2007/08, 2008/09

• Jaarbeursstedenbeker (3x)

1962/63, 1964/65, 1965/66