Luca Giordano
| Luca Giordano | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Zelfportret (ca. 1692)
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Luca Giordano | |||
| Bijnaam | Lucas Jordan Luca Fa Presto Proteus | |||
| Geboren | Napels, 18 oktober 1634 | |||
| Overleden | aldaar 12 januari 1705 | |||
| Geboorteland |  Italië
| |||
| Beroep(en) | Kunstschilder | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Leermeester | Jusepe de Ribera | |||
| Jaren actief | 1651-1705 | |||
| Stijl(en) | barok | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Luca Giordano (Napels, 18 oktober 1634 - Napels, 12 januari 1705) was een Italiaans kunstschilder en etser die bekendstond onder de bijnamen Proteus, vanwege zijn veelzijdigheid wat betreft schilderstijl, en Luca fa presto (Lucas snelwerk) vanwege de snelheid waarin hij werkte. Waarschijnlijk in opdracht van de Spaanse koning Carlos II, schilderde hij ca.1695-97 twaalf taferelen uit het verhaal van Amor en Psyche. Hij liet zich daarbij inspireren door het werk van Lucius Apuleius.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Giordano leerde het vak van schilderen eerst van zijn vader, Antonnio Giordano, en later vanaf 1650 ging hij in de leer bij Jusepe de Ribera. Na een periode in Rome, Parma en Venetië te hebben gestudeerd, ontwikkelde hij een uitgebreide barokstijl die Venetiaanse en Romeinse invloeden bevatte.
Vanaf 1682 schilderde Giordano verschillende fresco-series in Florence, waaronder een in de Santa Maria del Carmine. Verder schilderde hij het plafond van de Biblioteca Riccardiana (Allegorie van Goddelijke Wijsheid)
In 1692 ging Giordano naar Spanje op uitnodiging van Carlos II en verbleef daar tien jaar. In die periode heeft hij diverse werken uitgevoerd, die nog steeds overal in Madrid zijn te vinden. In koninklijke opdracht voerde hij enorme frescocycli uit voor het Escorial en het Casón del Buen Retiro. Ook bracht hij toeschouwers in verrukking met zijn overtuigende imitaties van de stijl van andere schilders.[1] Het Prado heeft de grootste verzameling van zijn werken. Gezien zijn populariteit aan het Spaanse hof verleende de koning hem de titel van Caballero (ridder).
In 1702, na de dood van Carlos II, keerde Giordano terug naar Napels en bleef hij een productieve schilder. Zijn werken werden uitgevoerd in een lichtere, minder retorische stijl en bleken gedurende de achttiende eeuw invloedrijk en te worden bewonderd door schilders als Jean-Honoré Fragonard.
Uiteindelijk stierf Giordano in 1705 in Napels.
Galerij (selectie)
[bewerken | brontekst bewerken]-
St. Michael (ca. 1663)
-
De schepping van de mens (co 1684-1686)
-
Het martelaarschap van San Sebastiaan
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]In Nederland zijn er geen werken van Luca Giordano te bewonderen. In 2019 heeft De Nieuwe Kerk het schilderij van de aartsengel St Michael een aantal maanden geëxposeerd.[2]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Luca Giordano op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- E. Borea, 'Luca Giordano: un equivoco del Lanzi e la curiosa vicenda di un dipinto Corsini', Prospettiva 1 (april 1975), p. 46-50
- O. Ferrari, G. Scavizzi, Luca Giordano, Napoli 1992
- F. Porzio [ed.], Da Caravaggio a Ceruti: la scena di genere e limmagine dei pitocchi nella pittura italiana, Milaan 1998 (tentoonstellingscat. Brescia, Museo di Santa Giulia, 28 nov. 1998 - 28 feb. 1999, p. 480
- E. Nyerges, 'Opere Giordanesche in Ungheria', in: Acta Historiae Artium, tom. XLIII, fasc. 1-4, 2002, pp. 207-225
- L. Slavicek, 'Die Auktionen der Gesellschaft patriotischer Kunstfreunde in den Jahren 1796-1835', Bulletin of the National Gallery in Prague 12-13 (2002-2003), p. 25-50
- M. H. Loh, 'New and Improved: Repetition as Originality in Italian Baroque Practice and Theory', The Art Bulletin 86 (september 2004), nr. 3, p. 477-504
- O. Ferrari, 'Les Scènes de la vie de la Vierge de Luca Giordano (1634-1705)', in: Revue du Louvre, no. 4, octobre 2004, pp. 61-66
- A. Aterido, ' El genio de Rubens pintado por Luca Giordano ', Goya, nr. 316-317, januari-april 2007, p. 51-64
- Royal collection Trust, London UK
- ↑ Julia Vázquez, Velázquez, Painter & Curator, 2024, p. 232. DOI:10.1163/9789004690073_009
- ↑ "De Nieuwe Kerk verwelkomt meesterwerk Luca Giordano", Het Parool, 13 februari 2019. Gearchiveerd op 20 juni 2021.