Isle of Man TT 1975

TT van Man 1975
Snaefell Mountain Course
Officiële naam	Isle of Man Tourist Trophy
Land	Isle of Man
Datum	1 tot 7 juni 1975
Organisator	ACU/FIM
500 cc (Senior TT)
Poleposition	Tony Rutter
Snelste ronde	Mick Grant
Eerste	Mick Grant
Tweede	John Williams
Derde	Chas Mortimer
350 cc (Junior TT)
Poleposition	Tony Rutter
Snelste ronde	Alex George
Eerste	Charlie Williams
Tweede	Chas Mortimer
Derde	Tom Herron
250 cc (Lightweight 250 cc TT)
Poleposition	Chas Mortimer
Snelste ronde	Derek Chatterton
Eerste	Chas Mortimer
Tweede	Derek Chatterton
Derde	John Williams
Zijspan (Sidecar 500 cc TT)
Poleposition	Siegfried Schauzu/ Wolfgang Kalauch
Snelste ronde	Malcolm Hobson/ Gordon Russell
Eerste	Rolf Steinhausen/ Josef Huber
Tweede	Malcolm Hobson/ Gordon Russell
Derde	Dick Greasley/ Cliff Holland

De TT van Man 1975 was de zesde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1975. De WK-races werden verreden van 1 tot 7 juni 1975 op de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Door de Interval-start rijdt men eigenlijk een tijdrace.

Peter McKinley verongelukte op 28 mei tijdens de trainingen voor de Classic TT met een Yamaha TZ 500 bij Milntown. Op 4 juni verongelukte Phil Gurner met een 351cc-Yamaha TZ 350 tijdens de Senior TT, eveneens bij Milntown.

Hoewel geen enkele toprijder naar het eiland Man reisde, had de Isle of Man TT over belangstelling niet te klagen. Er waren 78 inschrijvingen voor de Lightweight 250 cc TT, 85 voor de Junior TT en de Senior TT en ook 85 voor de beide (500- en 1.000 cc) Sidecar TT's. Door het wegblijven van vrijwel alle WK-rijders op het eiland Man had Chas Mortimer een goede week: Hij won de Lightweight 250 cc TT, werd tweede in de Production TT en de Junior TT en derde in de Senior TT. Tony Rutter daarentegen reed twee polepositions, maar won geen enkele race. Een al legendarische motorfiets werd nog legendarischer: Slippery Sam won voor de vijfde keer een TT-race.

In 1975 werd een compleet nieuwe indeling van de klassen gemaakt: Alle Production-klassen werden samengevoegd in één: de Production TT. Daarin reden alle cilinderinhoudsklassen, van 250cc-Yamaha's en Suzuki's tot de 900cc-BMW R 90 S. Ze kregen één uitslag, maar toch werd er onderscheid gemaakt tussen de 1000 cc, 500 cc en 250 cc. De laatste reed slechts negen ronden, maar de andere klassen reden de langste TT-race in de geschiedenis: tien ronden. Voor de coureurs was het niet zo lang, want per motorfiets waren er twee rijders. De Formula 750 Classic TT kreeg weer een nieuwe naam: Classic TT. De Sidecar 750 cc TT werd Sidecar 1000 cc TT. De Lightweight 125 cc TT was afgeschaft.

De Senior TT werd gewonnen door Mick Grant met de nu watergekoelde Kawasaki H 1 R. Dat had alles te maken met de boycot van de races op Man door de belangrijkste coureurs. John Williams (Yamaha) werd tweede en Chas Mortimer (Yamaha) werd derde. Chas Mortimer had zelfs aan de leiding gelegen, maar viel terug door een lange pitstop. Tijdens de Senior TT verongelukte Phil Gurner bij Milntown.

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd	Punten
1	Mick Grant	Kawasaki	100.27 mph	2:15.27.6	15
2	John Williams	Yamaha	99.88 mph	2:15.58.8	12
3	Chas Mortimer	Yamaha	98.15 mph	2:18.22.8	10
4	Billie Guthrie	Yamaha	98.11 mph	2:18.26.2	8
5	Steve Tonkin	Yamaha	97.33 mph	2:19.33.2	6
6	Geoff Barry	Yamsel	97.31 mph	2:19.34.8	5
7	Charlie Williams	Yamaha	97.27 mph	2:19.38.0	4
8	Tony Rutter	Yamaha	97.17 mph	2:19.46.6	3
9	Helmut Kassner	Yamaha	96.73 mph	2:20.25.0	2
10	Les Kenny	Yamaha	96.72 mph	2:20.25.8	1
20	Barry Ditchburn	Kawasaki	92.83 mph	2:26.18.4
21	Tom Herron	Yamaha	92.61 mph	2:26.39.2
29	Bo Granath	Husqvarna	88.18 mph	2:34.01.6
DNF	Percy Tait	Yamaha
DNF	Alex George	Yamaha
DNF	Alan North	Harley-Davidson
DNF	Jan Kostwinder	Yamaha
DNF	Bill Henderson	Yamaha

Charlie Williams won de Junior TT vóór Chas Mortimer en Tom Herron. De eerste 33 finishers reden een Yamaha TZ 350, maar de officiële teams waren niet op Man en dus ook geen fabrieksmachines van Harley-Davidson. De race was begonnen met een hard gevecht tussen Charlie Williams en Alex George, maar dat eindigde in een zware val van George bij Cronk Urleigh (13e mijlpaal). George werd per helikopter naar het ziekenhuis afgevoerd, maar bleek niet ernstig gewond en was op tijd terug voor de Lightweight 250 cc TT.

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd	Punten
1	Charlie Williams	Yamaha	104.38 mph	1:48.26.4	15
2	Chas Mortimer	Yamaha	103.04 mph	1:49.51.9	12
3	Tom Herron	Yamaha	102.35 mph	1:50.35.4	10
4	Steve Tonkin	Yamaha	102.06 mph	1:50.54.0	8
5	Derek Chatterton	Yamaha	101.69 mph	1:51.18.2	6
6	Billie Guthrie	Yamaha	101.07 mph	1:51.59.0	5
7	Gerry Mateer	Yamaha	100.48 mph	1:52.38.8	4
8	Geoff Barry	Yamsel	100.21 mph	1:52.58.8	3
9	Noel Clegg	Yamaha	100.17 mph	1:52.59.8	2
10	Martin Sharpe	Yamaha	100.14 mph	1:53.01.4	1
14	Bill Henderson	Yamaha	98.46 mph	1:54.57.2
25	Percy Tait	Yamaha	95.14 mph	1:58.57.8
27	Jan Kostwinder	Yamaha	92.98 mph	2:01.44.0
33	Bo Granath	Yamaha	92.98 mph	2:01.44.0
DNF	Alex George	Yamaha	val
DNF	John Williams	Yamaha
DNF	Tony Rutter	Yamaha
DNF	Gyula Marsovszky	Yamaha
DNF	Alan North	onbekend

Chas Mortimer won de Lightweight 250 cc TT met een ruime voorsprong op Derek Chatterton en John Williams. John Lawley was de enige die de finish haalde op een ander merk dan Yamaha: Hij eindigde als 45e met zijn Honda en was de enige die meer dan twee uur had gereden.

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd	Punten
1	Chas Mortimer	Yamaha	101.78 mph	1:28.57.8	15
2	Derek Chatterton	Chat-Yamaha	101.36 mph	1:29.20.0	12
3	John Williams	Yamaha	100.94 mph	1:29.42.2	10
4	Tony Rutter	Yamaha	99.59 mph	1:30.55.4	8
5	Alex George	Yamaha	99.58 mph	1:30.56.0	6
6	Bill Henderson	Yamaha	99.30 mph	1:31.11.2	5
7	Neil Tuxworth	Yamaha	99.03 mph	1:31.26.0	4
8	Helmut Kassner	Yamaha	98.26 mph	1:32.09.0	3
9	Eddie Roberts	Maxton-Yamaha	98.15 mph	1:32.15.4	2
10	Clive Horton	Mayne Line-Yamaha	98.01 mph	1:32.23.4	1
24	Gyula Marsovszky	Yamaha	94.35 mph	1:35.58.2
31	Bo Granath	Yamaha	93.27 mph	1:37.04.8
38	Jan Kostwinder	Yamaha	88.79 mph	1:41.59.0
DNF	Tom Herron	Yamaha
DNF	Charlie Williams	Yamaha
DNF	Mick Grant	Kawasaki
DNF	Alan North	onbekend

Rolf Steinhausen won de Sidecar TT met slechts 4 seconden voorsprong op de combinatie Malcolm Hobson/Gordon Russell (Yamaha). Hobson reed wel de snelste ronde: In de tweede ronde reed hij een nieuw ronderecord van 96.71 mph. Dick Greasley en Cliff Holland werden met een Yamaha derde. Omdat alleen in de zijspanklasse de boycot van de Isle of Man TT niet algemeen^[1] was, kon Steinhausen belangrijke punten voor het WK scoren zonder dat zijn belangrijkste concurrenten er waren.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Snelheid	Tijd	Punten
1	Rolf Steinhausen	Josef Huber	König	95.94 mph	1:10.47.0	15
2	Malcolm Hobson	Gordon Russell	Yamaha	95.85 mph	1:10.51.0	12
3	Dick Greasley	Cliff Holland	Yamaha	94.22 mph	!:12.04.6	10
4	Heinz Schilling	Frank Knights	BMW	88.28 mph	1:16.55.4	8
5	Derek Plummer	Chas Birks	König	87.47 mph	1:17.38.4	6
6	Gustav Pape	Franz Kallenberg	König	86.25 mph	1:18.44.2	5
7	Alex Campbell	John Pearson	Yamaha	84.52 mph	1:20.21.0	4
8	Robin Williamson	John McPherson	Magnum-Yamaha	84.21 mph	1:20.38.6	3
9	Roger Dutton	Tony Wright	Yamaha	83.27 mph	1:21.33.2	2
10	Ted Jansen	Peter Sales	König	82.55 mph	1:22.16.0	1
DNF	Richard Wegener	Dave Skelly	BMW
DNF	Heinz Luthringshauser	Hermann Hahn	BMW
DNF	Gerry Boret	Nick Boret	König
DNF	Siegfried Schauzu	Wolfgang Kalauch	ARO-Fath
DNF	George O'Dell	Alan Gosling	König
DNF	Mick Boddice	Clive Pollington	König

In de Formula 750 Classic TT brak Mick Grant met de 750cc-Kawasaki H 2 R eindelijk het absolute ronderecord, dat Mike Hailwood in 1967 met de Honda RC 181 op 108.77 mph gezet had. Grant reed 109.82 mph, maar een ronde later brak zijn ketting waardoor hij uitviel. John Williams nam de leiding even over, maar binnen een ronde lag Tony Rutter op kop. In de vijfde ronde liep diens ketting van de tandwielen af bij de sprong op Ballaugh Bridge, waardoor Williams toch nog won. Dat betekende dat de 750cc-machines opnieuw niet opgewassen waren tegen de opgeboorde Yamaha TZ 350.

Pos	Coureur	Merk	Snelheid	Tijd
1	John Williams	Yamaha	105.33 mph	2:08.56.8
2	Percy Tait	Yamaha	102.19 mph	2:12.54.4
3	Charlie Sanby	Suzuki	101.76 mph	2:13.28.4
4	Neil Tuxworth	Yamaha	101.24 mph	2:14.09.8
5	Derek Chatterton	Yamaha	100.95 mph	2:14.32.8
6	Bill Henderson	Yamaha	100.66 mph	2:14.55.6
7	John Weeden	Yamaha	100.03 mph	2:15.47.2
8	Peter Grove	Yamaha	99.89 mph	2:15.58.4
9	Helmut Dähne	BMW	99.67 mph	2:16.16.0
10	Bill Rae	Yamaha	99.67 mph	2:16.16.0
13	Alan North	Yamaha	98.15 mph	2:18.21.2
DNF	Tony Rutter	Yamaha	ketting
DNF	Mick Grant	Kawasaki	ketting
DNF	Jan Kostwinder	Yamaha
DNF	Alex George	Harley-Davidson
DNF	Tom Herron	Yamaha
DNF	Charlie Williams	Yamaha
DNF	Chas Mortimer	Yamaha
DNF	Barry Ditchburn	onbekend
DNF	Jack Findlay	onbekend

De Production TT werd verlengd tot 10 ronden en daarmee was ze met ruim 600 kilometer de langste TT-race uit de geschiedenis. Er werd dan ook gereden met twee coureurs per motor, die elkaar aflosten. In de race reden de 1.000-, 500 en 250cc-machines tegelijk. Het werd de vijfde overwinning van de legendarische Slippery Sam-Triumph sinds 1970, dit keer met Alex George en Dave Croxford als rijders. Charlie Williams en Eddie Roberts wonnen de 500cc-klasse en Chas Mortimer en Billie Guthrie wonnen de 250cc-klasse, die na negen ronden werd afgevlagd.

(Gekleurde achtergrond= klassewinnaars)

Pos	Coureur 1	Coureur 2	Merk	Snelheid	Tijd
1	Dave Croxford	Alex George	750cc-Triumph	99.61 mph	3:47.17.2
2	Chas Mortimer	Billie Guthrie	250cc-Yamaha	86.43 mph	3:55.42 6
3	Selwyn Griffiths	David Williams	750cc-Triumph	97.54 mph	3:52.04.4
4	Stuart Jones	Bill Simpson	250cc-Yamaha	85.03 mph	3:59.35.6
5	Alan North	M. Patrick	250cc-Yamaha	84.71 mph	4:00.30.6
6	Steve Ward	Graham Waring	250cc-Yamaha	84.25 mph	4:01.49.8
7	Martin Sharpe	Abe Alexander	900cc-BMW	95.08 mph	3:56.06.4
8	Charlie Williams	Eddie Roberts	500cc-Honda	90.08 mph	4:11.18.2
9	Roger Hunter	Nick Scutt	250cc-Suzuki	83.20 mph	4:04.52.0
10	Richard Stevens	Peter Casey	250cc-Yamaha	83.20 mph	4:04.52.6
11	Chris Revett	Steve Parrish	500cc-Honda	89.48 mph	4:12.58.8
19	Tony Rutter	Bernard Murray	408cc-Honda	88.31 mph	4:16.19.8
DNF	Bill Smith	Percy Tait	500cc-Honda
DNF	Helmut Dähne	Werner Dieringer	900cc-BMW

De 1.000cc-klasse werd wel gewonnen door de viertakt-BMW. Siegfried Schauzu en Rolf Steinhausen waren in een hard gevecht verwikkeld. Steinhausen had ongeveer 5 seconden achterstand toen hij bij de Verandah uitviel.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Snelheid	Tijd
1	Siegfried Schauzu	Wolfgang Kalauch	BMW	97.55 mph	1:09.37.0
2	Dick Greasley	Cliff Holland	Yamaha	96.26 mph	1:10.33.0
3	Gerry Boret	Nick Boret	König	92.38 mph	1:13.30.6
4	Graham Milton	Denis Smith	Magnum-Yamaha	90.03 mph	1:15.26.0
5	Keith Graham	Dennis Tower	Suzuki	88.97 mph	1:16.20.0
6	David Lawrence	Jim Broomham	Limpet[2]	88.82 mph	1:17.20.00
7	Robin Williamson	John McPherson	Magnum-Yamaha	86.64 mph	1:18.22.8
8	Roger Dutton	Tony Wright	Yamaha	86.22 mph	1:18.45.8
9	Jack Trustham	John Cowley	BMW	84.64 mph	1:20.14.0
10	Nigel Rollason	Peter Shiner	BSA	84.32 mph	1:20.32.6
24	Mick Boddice	Clive Pollington	König	77.19 mph	1:27.58.4
DNF	Malcolm Hobson	Gordon Russell	Yamaha
DNF	Ted Jansen	Peter Sales	König
DNF	Heinz Luthringshauser	Hermann Hahn	BMW
DNF	George O'Dell	Alan Gosling	König
DNF	Rolf Steinhausen	Josef Huber	König

Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1975	FIM wereldkampioenschap wegrace 27e seizoen (1975)	Volgende race: TT Assen 1975
Vorige race: Isle of Man TT 1974	Isle of Man TT	Volgende race: Isle of Man TT 1976