Etienne Gailly
Etienne Gailly | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Etienne Gailly | |||
Geboortedatum | 26 november 1922 | |||
Geboorteplaats | Beringen | |||
Overlijdensdatum | 21 oktober 1971 | |||
Overlijdensplaats | Genval | |||
Nationaliteit | België | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline | lange afstand | |||
Eerste titel | Belgisch kampioen 'Grand Fond' 1947 | |||
OS | 1948 | |||
|
Etienne Gailly (Beringen, 26 november 1922 - Genval, 21 oktober 1971) was een Belgische atleet, die zich had toegelegd op de lange afstand. Gailly vertegenwoordigde België op de marathon tijdens de Olympische Spelen van 1948 in Londen.
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Na de Tweede Wereldoorlog, waarin hij nog in 1944 met een parachute boven de Ardennen was gedropt en tegen de Duitsers had gevochten, had hij maar drie jaar de tijd gehad om zich op de Olympische Spelen voor te bereiden. De langste afstand die hij tot in 1948 had gelopen, was 32,5 kilometer. In België was in het programma van de jaarlijkse Belgische kampioenschappen sinds 1903 de zogeheten 'Grand Fond' opgenomen. Dit was een langeafstandswedstrijd waarvan de lengte telkens varieerde tussen de 30 en 36 km. Gailly won dit kampioenschap voor de eerste maal in 1947. Het traject was uitgezet tussen Mechelen en Etterbeek en bedroeg 32 km. Een jaar later werd hij opnieuw kampioen op een traject dat ditmaal liep van Mechelen naar Brussel/Heizel en 32,5 km bedroeg. Vanaf 1952 wordt in België het Belgisch kampioenschap gelopen over de klassieke afstand van 42,195 km.[1]
De marathon in Londen was dus zijn debuut op deze afstand. Etienne Gailly bereikte op 7 augustus 1948 als eerste het Wembley Stadion. Toen kreeg hij een inzinking. Meermalen raakte hij van de piste, wankelde in de richting van de eindstreep en werd in de laatste meters nog ingehaald door de Argentijn Delfo Cabrera en de Brit Thomas Richards. Hij finishte uiteindelijk in 2:35.34. Gailly heeft zelf nooit een verklaring voor de plotselinge inzinking kunnen vinden. Hij kon zich alleen nog herinneren dat hij tijdens de laatste meters van de marathon buiten deze wereld was geweest, en in zijn onderbewustzijn de schaduw van zijn tegenstrevers had waargenomen.
Een tweede olympische kans kreeg hij niet. In 1952, toen hij in Helsinki had kunnen starten, verminkte een mijn in de Koreaanse Oorlog een van zijn voeten.
Etienne Gailly kwam op 21 oktober 1971 op 48-jarige leeftijd in Genval nabij Brussel om het leven, nadat hij was aangereden door een auto.
Ter herdenking aan Gailly (ooit luitenant bij de paracommando's) organiseert Defensie jaarlijks de Challenge Gailly te Eupen. Deze aflossingswedstrijd, waarbij in ploegen van vijf personen elke deelnemer 8,5 km loopt en zo gezamenlijk de marathon wordt overbrugd, wordt op een loodzwaar parcours afgelegd. In 2016 wordt dit evenement voor de 40ste keer georganiseerd en jaarlijks zijn zo'n 900 atleten aanwezig.
Belgische kampioenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Onderdeel | Jaar |
---|---|
'Grand Fond' | 1947, 1948 |
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]10.000 m
[bewerken | brontekst bewerken]- 1947: BK AC - 33.13,0
marathon
[bewerken | brontekst bewerken]- 1948: OS - 2:35.34
- 1950: marathon van Rome - 2:36.01
- 1950: 8e EK - 2:38.24
- 1950: marathon van Brussel - 2:36.01[2]
- Kluge, V. (1996) 100 Hoogtepunten van de Olympische Spelen Deltas ISBN 90 243 8102 9
Externe links
- (fr) Etienne GAILLY op www.mil.be
- (en) Profiel van Etienne Gailly op sports-reference.com (gearchiveerd)
- (en) Info op more.arrs.run