verbaal

• Geluid:  verbaal    (hulp, bestand)
• IPA: /vɛr'bal

• ver·baal

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘mondeling’ voor het eerst aangetroffen in 1548 ^[1]
• afgeleid van het Latijnse verbum (woord) met het achtervoegsel -aal ^[2]

verbaal

1. met woorden

   ▸ Zoals hij zichzelf herinnerde uit die tijd, iets wat hij niet graag deed, moest hij ondraaglijk zelfverzekerd zijn geweest, verbaal sterk, gewend om alle discussies te winnen, kortom onuitstaanbaar.^[3]

2. (taalkunde) werkwoordelijk

• [1] non-verbaal

• deverbaal, proces-verbaal

• verbaal geweld: geweld met woorden, dus schelden e.d.
• verbale communicatie: communiceren met woorden, dus praten e.d. (in tegenstelling tot non-verbale communicatie)

het verbaal o

1. proces-verbaal, bekeuring

• proces-verbaal, bekeuring

• Het woord verbaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verbaal" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.