slap

• Geluid:  slap    (hulp, bestand)

• slap

• In de betekenis van ‘niet strak’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265 ^[1]

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	slap	slapper	slapst
verbogen	slappe	slappere	slapste
partitief	slaps	slappers	-

slap

1. stevigheid ontberend

   • Deze slappe aandrijfriem moet strakgetrokken worden. 

2. overdrachtelijk: laf, onmachtig, kordaatheid ontberend

   • Dat was gewoon slap van je. 
   • Hij had de slappe lach. 

vervoeging van
slappen

slap

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van slappen
   

   • Ik slap. 

2. gebiedende wijs van slappen
   

   • Slap! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van slappen
   

   • Slap je? 

• Het woord slap staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "slap" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[2]

• slap

slap

1. gebiedende wijs van slappe

slap

1. verleden tijd van slippe

• Vermoedelijk van het Nederduitse slappe.^[1]

vervoeging
onbepaalde wijs	to  slap
he/she/it	slaps
verleden tijd	slapped
voltooid deelwoord	slapped
onvoltooid deelwoord	slapping
gebiedende wijs	slap

slap

1. overgankelijk een klap geven, meppen, slaan
2. onovergankelijk klepperen, kletteren

enkelvoud	meervoud
slap	slaps

slap

1. klap, mep, slag

slap

1. eensklaps, plotseling
2. met een klap