rub

• Geluid:  rub (VS)    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
rub	rubs

rub

1. massage
2. wrijving

vervoeging
onbepaalde wijs	to  rub
he/she/it	rubs
verleden tijd	rubbed
voltooid deelwoord	rubbed
onvoltooid deelwoord	rubbing
gebiedende wijs	rub

rub

1. onovergankelijk schuren, wrijven
2. overgankelijk schuren/wrijven over
3. overgankelijk besmeren
4. overgankelijk belemmeren, beletten, verhinderen

• rub along, rub off, rub out, rub up

rub

1. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van rubaś

• rubaj

• IPA: /rʊp/

• rub

• Afgeleid van het Proto-Slavische *rǫbъ

rub monbezield

1. rug; achterkant, binnenkant

	enkelvoud	meervoud
nominatief	rub	ruby
genitief	rubu	rubů
datief	rubu	rubům
accusatief	rub	ruby
vocatief	rube	ruby
locatief	rubu	rubech
instrumentalis	rubem	ruby

• rup

• revers / reverz monbezield

• líc
• avers / averz monbezield

• rubový

• naruby
• rubat

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (1) (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (2) (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (3) (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)