kapot

• Geluid:  kapot    (hulp, bestand)
• IPA: / kaˈpɔt / (2 lettergrepen)

• ka·pot

• bn: van Frans  capot bn , een term bij een kaartspel voor de situatie waarin een speler volledig verloren heeft, in de schrijfwijze "capot" in de betekenis "verslagen" aangetroffen vanaf 1659; onder invloed van Duits kaputt verruimde de betekenis naar "stuk", aangetroffen vanaf 1717 ^{[1] [2] [3]}
• zn: van Frans  capot zn , dat mogelijk teruggaat op Latijn caput "hoofd" ^{[4] [2]}

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	kapot	kapotter	kapotst
verbogen	kapotte	kapottere	kapotste
partitief	kapots	kapotters	-

kapot

1. gebroken (van glas, porselein en dergelijke)

   • Tja, als je dat glas laat vallen is het kapot. 

2. niet meer goed functionerend

   • Mijn computer is kapot. 

   ▸ De Nationale 7 is verbonden met de opkomst van de auto in de jaren twintig en dertig. Destijds hadden auto's kleine brandstoftanks en gingen ze vaak kapot. Daarom barst het langs de route van de pompstations en garages, veelal opgetrokken in een betonnen art-decostijl, destijds het toppunt van moderniteit. Vele zijn vervallen, sommige zijn gerestaureerd, zoals een klassiek pompstation in Valence. Het mooiste voorbeeld van deze stijl ligt strikt genomen niet aan de Nationale 7: de Citroëngarage in Lyon.^[5]

   ▸ "Het is dit jaar voor eerst dat we het effect zo duidelijk zien", zegt voorzitter Rachel Heijne van Kringloop Nederland. "We zien ook dat de kwaliteit van spullen gewoon echt slecht is. Het is kleding die na een paar keer wassen kapot gaat. Die kun je niet in de kringloop verkopen.^[6]

3. (informeel) erg verdrietig of geschokt

   • Ik was er kapot van. 

4. (informeel) erg moe
5. (straattaal) (intensiverend) erg veel, zeer, enorm

   • Deze auto is kapot slecht 

• capot (een schrijfwijze van voor 1805)

• [1] beschadigd, stuk
• [2] beschadigd, defect, stuk, disfunctioneel
• [4] afgemat, gaar, geradbraakt

• [1] heel, ongeschonden

• stikkapot

• Zich kapot schrikken.

•  Ik schrok me kapot en sprong meteen achteruit. ^[7] 

• iemand kapot maken.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kapot	kapotten
verkleinwoord	kapotje	kapotjes

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

de kapot v

1. (kleding) (verouderd) ruime mantel met een kap die het hoofd tegen regen beschermt
2. (kleding) (verouderd) wijde muts

• [1] kapotjas
• [1] kapotmantel
• [1] kapotrok
• [2] kapothoed

• Het woord kapot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kapot" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[8]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.