happen

• Geluid:  happen    (hulp, bestand)

• hap·pen

• In de betekenis van ‘bijten’ voor het eerst aangetroffen in 1588 ^[1]
• ^[2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
happen	hapte	gehapt
zwak -t	volledig

happen

1. inergatief de mond open en dicht bewegen al dan niet gepaard gaande met bijten

   • de vis lag op het droge te happen 
   • de hond hapte naar mijn been 

   ▸ Het is de dag voordat de Tour de France de gevreesde helling in de Vogezen aandoet. Liefhebbers klauteren alvast naar adem happend en met knarsende ketting naar boven.^[3]

2. overgankelijk (informeel) eten

   • ik heb trek, zullen we even wat gaan happen? 

3. inergatief reageren op een pesterige opmerking

   • hij hapt altijd meteen als je iets lulligs zegt 

• afhappen, appelhappen, bolhappen, brijhappen, doorhappen, kaarshappen, koekhappen, ophappen, overhappen, stroophappen, toehappen, weghappen

• hapklaar, happer, hapschaar, hapscharig, hapscheer, hapsnap, hapsnurker, hapvogel

• bijten, knauwen
• bamihap, berenhap, burgerhap, stroophap
• bamihapjes, borrelhapjes, garnalenhapjes, kaashapjes, kiphapjes, koninginnenhapjes, wildhapjes
• hapjespan, hapjestafel

de happen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord hap

• Het woord happen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "happen" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.[4]

• Geluid:  happen (US)    (hulp, bestand)

• erfwoord van Angelsaksisch hæppan, verwant met Oudnoords *happa, *heppa of hiervan afgeleid. Proto-Germaans *hampijaną.

vervoeging
onbepaalde wijs	to  happen
he/she/it	happens
verleden tijd	happened
voltooid deelwoord	happened
onvoltooid deelwoord	happening
gebiedende wijs	happen

happen

1. onovergankelijk zich afspelen
2. onovergankelijk gebeuren, plaatsvinden zich voordoen,  voorvallen ww 
3. onovergankelijk ~to onverwacht of toevallig plaatsvinden/in een bepaalde situatie zijn