briljant

• Geluid:  briljant    (hulp, bestand)

• bril·jant

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘schitterend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1745 ^[1]

briljant

1. buitengewoon slim

   • De briljante jongen had een schitterend rapport met allemaal negens en tienen. 

   ▸ Op een paar details na is het werkelijk een briljant idee.^[2]

2. fonkelend licht gevend

• [1] geniaal, uitmuntend

• [2] briljant lichtoranje, briljant lichtrood, briljant oranje, briljantblauw, briljantgeel, briljantgroen, briljantrood

de briljant m

1. slijpvorm voor onder andere diamant

   • Een sieraad met briljant. 

• groeibriljant, halfbriljant

[2] termen uit de edelsmeedkunst:

•  ank  
•  bolpons  
•  gles  
•  glets  
•  marquise  +

• Het woord briljant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "briljant" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.