afstuiten

• Geluid:  afstuiten    (hulp, bestand)

• af·stui·ten

• samenstelling van  af  en  stuiten 

afstuiten ^[1]

1. door botsen stuiten zonder dat iets doorboord wordt en verdergaan in een andere richting

   • “Hij loopt altijd met wapens te zwaaien”, zegt Bourgiba. “Een maand terug heeft hij nog een Surinaamse jongen in zijn been geraakt, omdat een schot dat op de grond gericht was afstuitte. ^[2] 

2. door botsen niet verder kunnen in de richting waarin iets ging

   • Sensire is gefuseerd met Thuiszorg Groningen, maar zag plannen voor een volgende fusie in de provincie afstuiten op bezwaren van de NMa. Meavita is ontstaan uit de fusie in 2003 van twee thuiszorgbedrijven, en is vervolgens vorig jaar gefuseerd met De Wielborgh (woonzorgcomplexen).^[3]  

• [1] kaatsen, afketsen, afspringen, afstoten, botsen, ricocheren, schampen, terugkaatsen
• [2] stoppen, remmen, afweren

• Het woord afstuiten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afstuiten" herkend door: