afschepen

• Geluid:  afschepen    (hulp, bestand)

• af·sche·pen

• samenstelling van  af bw  en  schepen ww  (varen, inschepen) ^[1]

afschepen

1. overgankelijk onder valse voorwendselen iemand onverrichter zake wegsturen.

   • We laten ons niet meer door de onbeschofte verkoper afschepen, als we onze zin niet krijgen vragen we naar zijn superieur. 

   ▸ Goldmann leek enorm opgelucht toen hij me aan zag komen, hij had waarschijnlijk gedacht dat ik hem had afgescheept.^[2]

• afwimpelen, afpoeieren

• afscheepster, afscheper, afscheping

• Het woord afschepen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afschepen" herkend door: