afkomen

• Geluid:  afkomen    (hulp, bestand)

• af·ko·men

• samenstelling van  af bw  en  komen ww 

afkomen

1. ergatief op iemand ~: iemand -soms dreigend- benaderen

   ▸ Tot mijn grote schrik zag ik twee koplampen op me afkomen en ik schreeuwde en zwaaide zo hard ik kon in de hoop de bestuurder van een reusachtige vrachtwagen tot stoppen te bewegen.^[1]

2. ergatief ~ van: van een probleem bevrijd worden, kwijtraken

   • Hij zal niet gemakkelijk van die schulden afkomen. 

3. ergatief ~ van: zijn oorsprong vinden, afstammen

   • Volgens mij komt dat van de Byzantijnen af. 

4. toegewezen of betaald worden

   • Die late betaling kwam eindelijk af. 

5. naar beneden komen, weg komen, langs komen

   • Hij kwam de trap af 

6. officieel bekend gemaakt worden

   • Deze benoeming zal spoedig afkomen 

7. op bezoek komen, langskomen

   • Ik kom morgen eens af 

• Het woord afkomen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afkomen" herkend door: