oproer

• Geluid:  oproer    (hulp, bestand)

• op·roer

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘opstand’ voor het eerst aangetroffen in 1537 ^[1]
• samenstelling van  op  en  roer ww  ^[2]

het oproer o

1. is het plaatselijk in verzet komen tegen een autoriteit.

   • Het oproer kraait. 

• opstand, relletje, rebellie

• aardappeloproer, broodoproer, gevangenisoproer, junioproer, kermisoproer, psalmenoproer

• oproeragent, oproerig, oproerkraaier, oproerling, oproermaker, oproerpolitie

oproer

1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van oproeren
   

   • ... dat ik oproer. 

• Het woord oproer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oproer" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.