opat

• Geluid:  opat    (hulp, bestand)

• op·at

opat

1. (in een bijzin) enkelvoud verleden tijd van opeten
   

   • ... dat ik opat. 
     
   • ... dat jij opat. 
     
   • ... dat hij, zij, het opat. 

   ▸ Ze hadden een ontbijt voor me klaargezet dat ik snel en zo stil mogelijk opat.^[1]

• Het woord opat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

opat m bezield

1. (religie) abt

• abatyše v