o

Niet te verwarren met: ó, ò, ô, ö, ő, ø, ∅, œ, ɶ, ο, о

o

1. vijftiende letter van het Latijnse alfabet.

• O, ò, ó, ô, õ, ö, ø, ō, ő, ǫ, ǿ, oe, œ

Letters van het Latijnse alfabet
Kleine letters:	a	b	c	d	e	f	g	h	i	j	k	l	m	n	o	p	q	r	s	t	u	v	w	x	y	z
Hoofdletters:	A	B	C	D	E	F	G	H	I	J	K	L	M	N	O	P	Q	R	S	T	U	V	W	X	Y	Z
Kleine letters met diakritische uitbreidingen:	á	ć	é	í	ó	ń	ś	ú	ý	ź	ǿ	à	è	ì	ò	ù	â	ê	ĝ	ĥ	î	ĵ	ô	û	ä	ë
	ï	ö	ü	ÿ	ã	ñ	õ	ũ	å	ů	ç	ş	č	ğ	š	ŭ	ł	ő	ű	ø	ā	ē	ī	ō	ū	ß
	æ	œ	ij	ð	þ	ą	ę	į	ǫ	ų	ż	ı
Hoofdletters met diakritische uitbreidingen:	Á	Ć	É	Í	Ó	Ń	Ś	Ú	Ý	Ź	Ǿ	À	È	Ì	Ò	Ù	Â	Ê	Ĝ	Ĥ	Î	Ĵ	Ô	Û	Ä	Ë
	Ï	Ö	Ü	Ã	Ñ	Õ	Ũ	Å	Ů	Ç	Ş	Č	Ğ	Š	Ŭ	Ł	Ő	Ű	Ø	Ā	Ē	Ī	Ō	Ū	Æ	Œ
	IJ	Ð	Þ	Ą	Ę	Į	Ǫ	Ų	Ż

• Geluid:  o    (hulp, bestand)
• IPA: / o / (1 lettergreep)

• o

• In de betekenis van ‘tussenwerpsel: uitroep van verrukking, smart e.d.’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	o	o's
verkleinwoord	o'tje	o'tjes

de o v / m

1. (taalkunde) de vijftiende letter van het alfabet

• [1] Volgens spellingregel 2.A wordt een lange o in een gesloten lettergreep gespeld als oo om het onderscheid met de korte o aan te geven (boot en bot, dook en dok.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

o!

1. drukt verbazing uit

   • "O!" riep ze geschrokken 

2. luidt een vocatief in

   • O, Nederland! Wat hou ik van je! 

3. drukt droefenis uit

   • O was ik maar bij moeder thuisgebleven. 

• Het woord o staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

o

• (taalkunde) o (de vijftiende letter van het Anglo-Normandische alfabet)

• O

o m enk

1. de

o

1. of

o

1. of

o

1. of

• IPA: /oː/
• Geluid:  o    (hulp, bestand)

• o

o

1. o

• ach
• oh

• IPA: /oʊ/

enkelvoud	meervoud
o	o's

o

1. o

• Geluid:  o    (hulp, bestand)
• IPA: /o/

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
o	l'o	—	—

o m

1. o

o

1. of

o m enk

1. de

o

1. hem

• IPA: /o/

o

1. of

o

1. hij, zij, het.

o

1. of

o

1. of

• Hebreeuwse transcriptie: או.

o

1. aha

o

1. en

• Afgeleid van het Angelsaksische an / ān

o

1. een, één

• oo

• IPA: /ɔ/
• Geluid:  o    (hulp, bestand)

• o

• Afgeleid van het Proto-Slavische *o(b)

o

1. om

o m enk

1. de

o

1. hem, het.

o v enk

1. een

o

1. haar

o

1. of

• Afgeleid van het Middelengelse of

o

1. van

o

1. of

• IPA: /ɔ/

• o

• Afgeleid van het Proto-Slavische *o(b)

o

1. –; drukt een verschil uit

• IPA: /o/

o

1. of

• u

o

1. of

o

1. of

• Geluid:  o    (hulp, bestand)
• IPA: /o/

• o

• van Georgisch -ო (-o) "vocatiefachtervoegsel"

o

1. gebruikt voor het aangeven van wensen en opdrachten

• IPA: /ɔ/
• Geluid:  o    (hulp, bestand)

• o

• Afgeleid van het Proto-Slavische *o(b)

o + accusatief

1. –; drukt een verschil uit

   «Je o dvacet let mladší než její manžel.»

   Zij is twintig jaar jonger dan haar echtgenoot.

2. tegen, op, aan; drukt contact met iets uit

   «Popálit se o kamna.»

   Hij heeft zich aan de kachel gebrand.

o + locatief

1. over; wat betreft

   «O tomhle se s tebou nebudeme bavit.»

   Daar'over zullen we met jou niet praten.

2. om; als aanduiding van het tijdstip waarop gebeurt

   «Přišla o páté hodině.»

   Zij is om vijf uur aangekomen.

3. van; drukt een hoeveelheid uit

   «Sestrojil obdélník se stranou o délce 5 cm.»

   Hij construeerde een rechthoek met zijden van 5 cm lang.

4. met; drukt een middel uit

   «Chodil o holi.»

   Hij liep met een stok.

• (spreektaal) vo

• o-

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

o

1. o; drukt verbazing uit

• ó

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

	hij, zij, het
nominatief	o
genitief	onun
datief	ona
accusatief	onu
locatief	onda
ablatief	ondan

o

1. hij, zij, het.