[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Jump to content

Inguiomerus Bergman

E Vicipaedia
(Redirectum de Ingmar Bergman)
Wikidata Inguiomerus Bergman
Res apud Vicidata repertae:
Inguiomerus Bergman: imago
Inguiomerus Bergman: imago
Inguiomerus Bergman: subscriptio
Inguiomerus Bergman: subscriptio
Nativitas: 14 Iulii 1918; Uppsala Cathedral Assembly
Obitus: 30 Iulii 2007; Fårö parish
Patria: Suecia
Nomen nativum: Ernst Ingmar Bergman

Familia

Genitores: Erik Bergman; Karin Bergman
Coniunx: Else Fisher, Ellen Bergman, Gun Bergman, Käbi Laretei, Ingrid von Rosen
Proles: Lena Bergman, Eva Bergman, Jan Bergman, Anna Bergman, Mats Bergman, Maria von Rosen, Daniel Bergman, Linn Ullmann

Memoria

Sepultura: Fårö begravningsplats

Ernestus Inguiomerus Bergman[1] (natus Ernst Ingmar Bergman Upsaliae die 14 Iulii 1918; mortuus Fårö in insula die 30 Iulii 2007) fuit moderator, scriptor, choragusque Suecicus, qui operam pelliculis, televisioni, theatro, radiophoniaeque saeculo vicensimo dedit. Numeratur inter pellicularum fabricatores optimos et maximi momenti.[2][3][4] Inter eius pelliculas latissime laudatas sunt Smiles of a Summer Night (1955), Det sjunde inseglet ('Sigillum septimum') (1957), Smultronstället ('Fragetum'[5]) (1957), Persona (1966), Cries and Whispers (1972), Scenes from a Marriage (1973), et Fanny och Alexander (1982), binis ultimis in televisificis editionibus protractis conversis.

Plus quam sexaginta pelliculas et documentarias pro exhibitione commerciali in theatris et televisione fecit, quorum plures etiam conscripserat. Praeterea plus quam 170 ludos scaenicos direxit. Ad ultimum societatem creativam cum Gunnar Fischer et Sven Nykvist cinematographis confecit. Inter eius grege histrionum erant Harrietta Andersson, Bibi Andersson, Liv Ullmann, Gunnar Björnstrand, Erland Josephson, Ingrid Thulin, et Max von Sydow. Plurimae suarum pellicularum in Suecia positae, multaeque post 1961 Fårö in insula in taeniolas redactae sunt.

Philippus French, iudex pellicularum Anglicus, Bergman appellavit "unum e maximis saeculi vicensimi artificibus, . . . [qui] in litteris et artibus activis modum condicionis humanae ambae iterum creandae et interrogandae invenit."[6][7] Martinus Scorsese, moderator Italo-Americanus, scripsit: "Si aetatis certae annis 1950 et 1950 vivebas, adulescens mox adultus, pelliculasque facere volebas, necesse erat, ut opinor, a Bergman moveri. . . . Effectus qui illae pelliculae in hominibus maioris aestimare non potest."[8][9]

Bergman iuvenis.
Inguiomerus Bergman et Victor Sjöström in scaena Smultronstället pelliculae (1957).
Inguiomerus Bergman photomachinulam anno 1965 tractat.
Sepulcrum Inguiomeri Bergman et Ingrid, eius uxoris ultimae.

Filius fuit Erici Bergman, pastoris Lutherani, et Carinae uxoris. Unitersitatem Holmiensem frequentavit. Undeviginti annos natus studium historiae litterarum coepit, sed postea studia academica intermisit.

Bergman enim a theatro et a cinematographia allectus est.

Ab anno 1960 Bergman moderator cinematographicus operam dedit et ab anno 1963 usque ad annum 1966 fuit dux Holmiae Regii Theatri Scaenici.

Uxorem quinquies duxit.

Domi Fårö in insula die 30 Iulii 2007 obiit.

Pelliculae selectae

[recensere | fontem recensere]
  1. De nomine, vide Inguiomerus (nomen).
  2. Rothstein, Mervyn (30 Iulii 2007). "Ingmar Bergman, Master Director, Dies at 89". The New York Times .
  3. Tuohy, Andy (3 Septembris 2015). A-Z Great Film Directors. Octopus. ISBN 9781844038558 .
  4. Gallagher, John (1 Ianuarii 1989). Film Directors on Directing. ABC-CLIO. ISBN 9780275932725 
  5. DuCange, sub verbo.
  6. Anglice "one of the greatest artists of the 20th century . . . he found in literature and the performing arts a way of both recreating and questioning the human condition."
  7. French, Philip (5 Augusti 2007). "Twin visionaries of a darker art" .
  8. Anglice "If you were alive in the 50s and the 60s and of a certain age, a teenager on your way to becoming an adult, and you wanted to make movies, I don't see how you couldn't be influenced by Bergman. . . . It's impossible to overestimate the effect that those films had on people."
  9. Mercury (9 Maii 2010). Philosophy of Science Portal: Film maker on film maker . . . Martin Scorsese on Ingmar Bergman. . Philosophy of Science Portal .
  10. DuCange, sub verbo.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Åhlander, Lars. 1993. Gaukler im Grenzland: Ingmar Bergman. Ed. Svenska Filminstitutet Holmiae. Berolini: Henschel.
  • Alsina Thevenet, Homero, et Emir Rodríguez Monegal. 1964. Ingmar Bergman: Un dramaturgo cinematográfico. Monte Videi: Ediciones Renacimiento.
  • Aumont, Jacques. 2003. Ingmar Bergman: Mes films sont l'explication de mes images. Auteurs. Lutetiae: Cahiers du cinéma.
  • Bergman, Ingmar. 1988. Linterna mágica. Barcinonae: Tusquets. 978-84-7223-895-4.
  • Bergman, Ingmar. 1988. Tha Magic Lantern. Conv. Joan Tate. Novi Eboraci: Viking Press. ISBN 0-670-81911-5. Editio interretialis.
  • Bergman, Ingmar. 1990. Imágenes. Barcinonae: Tusquets. 978-84-7223-470-3.
  • Bergman, Ingmar. 1992. Conversaciones íntimas. Barcinonae: Tusquets.
  • Bergman, Ingmar. 1992. Las mejores intenciones. Barcinonae: Tusquets.
  • Bergman, Ingmar. 1994. Images: my life in film. Conv. Marianne Ruuth. Novi Eboraci: Arcade Publishing. ISBN 1-55970-186-2. PDF.
  • Bergman, Ingmar. 2003. Secretos de un matrimonio y Saraband. Conv. Carlos del Valle. Barcinonae: Tusquets. 978-84-8310-375-3.
  • Binh, N. T. 1993. Ingmar Bergman: le magicien du Nord. Découvertes. Lutetiae: Gallimard.
  • Bleibtreu, Renate, ed. 2002. Ingmar Bergman Im Bleistift-Ton: Ein Werk-Porträt. Hamburgi.
  • Company Ramón, Juan Miguel. 1990. Ingmar Bergman, buscador de perlas. Matriti: Ediciones Cátedra. 978-84-37609-26-3.
  • Cowie, Peter. 1982. Ingmar Bergman: A Critical Biography. Novi Eboraci: Scribner.
  • Gado, Frank. 1986. The Passion of Ingmar Bergman. Duke University Press. ISBN 0822305860.
  • Guyon, Francis, et Jean Béranger. 1964. Ingmar Bergman. Lugduni: Premier Plan.
  • Macnab, Geoffrey. 2009. Ingmar Bergman: The life and films of the last great European director. Londinii: I. B. Tauris. ISBN 978-1-84885-046-0.
  • Mandelbaum, Jacques. 2008. Ingmar Bergman. Grands cinéastes. Lutetiae: Cahiers du cinéma et Le Monde. ISBN 978-2866424954.
  • Marion, Denis. 1979. Ingmar Bergman. Idées. Lutetiae: Gallimard.
  • Marty, Joseph. 1991. Ingmar Bergman: Une poétique du désir. éditions du Cerf1.
  • Orr, John. 2014. The Demons of Modernity: Ingmar Bergman and European Cinema. Berghahn Books. Berghan Books.
  • Steene, Birgitta. 2005. Ingmar Bergman: A Reference Guide. Amstelodami: Amsterdam University Press. ISBN 9789053564066.
  • Teruel, Pedro Jesús, et Ángel Pablo Cano. 2008. Ingmar Bergman, buscador de perlas: Cine y filosofía en la obra de un maestro del siglo XX. Murcia: Morphos Ediciones. 978-84-61231-51-5.
  • Timm, Mikael. 2008. Lusten och dämonerna: Boken om Bergman. Holmiae: Norstedts. ISBN 978-91-1-301529-3.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Lexica biographica:  Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie • Treccani • Store norske leksikon •