şûştin

•  IPA^(kilîd): /ʃuːʃˈtɘn/
  • (rojhilatî)  IPA^(kilîd): /ʃʉːʃˈtɘn/

şûştin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: -şo-
RP. Niha
	ez	dişom
	tu	dişoyî
	ew	dişo
	em, hûn, ew	dişon
Fermanî	Yekjimar	bişo
	Pirjimar	bişon
Rehê dema borî: -şûşt-
RP. Boriya sade
	min	şûşt
	te	şûşt
	wê/wî	şûşt
	me, we, wan	şûşt
Formên din: Tewandin:şûştin

şûştin lêkera xwerû, gerguhêz

1. Bi avê paqij kirin.
   • Destekê sunnet e tê da di yekê nessê kitab e
     Dil bişo tu j' vê nifaqê ko bidit sîne beraqê
     Bi sefa hemrehê erbabê dil û ehlê sefa be — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
   • Xwîn bi xwînê nayê şûştin. — (Hasan Polat, Nêrinek li ser romana Mîrzayê Reben [arşîv], gazeteduvar.com.tr, 18.02.2020)
   • Du dest cilên mela bazîd hebûn, yek berşûştûnê bû yek dişûştin yek jî ber dikirin. Jina mela bazîdî înan ew destêd cilêd mayî ku berşûştûnê bûn, daye jaran... — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 60, ISBN 978-605-5683-27-6)

• kurdî-erebî: شووشتن‎

• şîştin
• şuştin
• şwîştin

• balav

Ji proto-îranî *xşaud- ("şûştin"), avestayî: xşaod- ("to become liquid"), xşaodah- ("herrikîna avê"), partî: şwd- ("şûştin"), pehlewî: şwd-, şws-, şus- ("şûştin"), farisî: şo- ("şustin"), belûçî: şuş-, şus- ("şûştin"), kîrîbatî: şos- ("şûştin"), kurmancî: şûştin- ("şûştin"), soranî: şûştin, şordin- ("şûştin"), hewramî: şi- ("şûştin"), zazakî: şiten / şi-) ^{alfabeya arî}, sanskrîtî: kşod ("to dissolve", "to disintegrate")

Çavkanî: Cheung p.455

• Soranî: şitin, şordin, şûştin

Ev beşa Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

şûştin mê

1. bi avê pakkirina tiştek an jî kesekî ji qilêrî û lekeyan, karê paqijiya bi avê

   Berî xwarinê şûştina dest û ser û çavan bi min re bûye adet.