cil

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɪl/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: cil

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cil	cil
Îzafe	cilê	cilên
Çemandî	cilî	cilan
Nîşandera çemandî	wî cilî	wan cilan
Bangkirin	cilo	cilino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cilek	cilin
Îzafe	cilekî	ciline
Çemandî	cilekî	cilinan

cil nêr

1. Tiştên mirov li xwe dikin anku dikin ber xwe
   (wek gumlek, derpî, gore, fanêle, saqo û hwd).
   • Darûwê qelbê Melê bû
     Lew bi çehvên min cila ye
     Banesîm dê çî lezînî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• kurdî-erebî: جل‎

• cilik
• cilk

• çek
• libas
• kinc
• berg

Herwiha cilik, hevreha tirkî çul, herdu ji erebî جلة‎ (culle^t: cil, libas; sercil). Peyva erebî bi xwe ihtimalen ji tirkî yelek e, ji tirkiya kevn yél- (pif dan, pif kirinê). Ji eynî rehî: êlek, jîle. Bo guherîna Y bi C bide ber: cihû, cejn, cuda, cot... Peyva çek ya bi maneya "cil" jî dîsa kurtkirina "*celek" (cil, cilik) e lê L û E-yek jê hatine avêtin û C hatiye bêlerzkirin anku bûye Ç. Heman peyv wek jelick / gilet ketiye zimanên ewropî jî û wek jîle / jile li kurdî û tirkî vegeriye.

Ev beşa Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

cil nêr

1. esman
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên esman hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

• Deng (Fransa (Saint-Laurent-de-Cerdans))^ⓘ

cil nêr

1. bijang, mijûlank
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên bijang hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

cil

1. (malbat) zarok
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)