Skipting Indlands
Skipting Indlands var skipting hluta þeirra landsvæða sem áður voru Breska Indland milli tveggja sjálfstjórnarríkja sem skömmu síðar urðu sjálfstæðu ríkin Indland og Pakistan. Skiptingin tók gildi 15.-17. ágúst 1947. Pakistan var myndað af héruðum í norðvesturhlutanum þar sem múslimar voru meirihluti íbúa eins og Balúkistan og Sindh. Héruðunum Púnjab, Assam og Bengal var skipt upp eftir því hvort múslimar eða hindúar og síkar voru í meirihluta. Vesturhluti Púnjab varð þannig hérað í Pakistan (Vestur-Púnjab) en austurhlutinn varð indverska héraðið Púnjab. Hlutar Assam (Sylhet-umdæmi) og Bengal (Austur-Bengal) urðu Austur-Pakistan sem tengdist ekki Vestur-Pakistan. Þar varð brátt vaxandi hreyfing fyrir sjálfstæði frá Pakistan sem leiddi til stofnunar Bangladess árið 1971.
Eftir að ríkin tvö fengu sjálfstæði gerðust sjálfstæð furstadæmi innan þeirra hlutar hinna nýju ríkja. Þannig varð Kanatið Kalat hluti Pakistan 1955 og Hyderabad og Junagadh urðu hlutar Indlands. Furstadæmið Jammú og Kasmír varð hluti Indlands utan tvö umdæmi sem urðu hluti af Pakistan. Sikkim, þar sem stór hluti íbúa var búddatrúar, var áfram sjálfstætt konungdæmi í sambandi við Indland til 1975 þegar íbúar ákváðu að afnema einveldið og gerast hérað innan Indlands.
Við skiptinguna hröktust um 14 milljónir manna á vergang vegna trúarlegra og pólitískra ofsókna beggja vegna landamæranna. Múslimar flúðu frá indversku héruðunum til Pakistan og hindúar og síkar hröktust til Indlands. Mörg hundruð þúsund létu lífið í árásum eða vegna hrakninga.
