Nespereira europea
Nespereira europea | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||||
'Mespilus germanica' L. |
A nespereira europea (Mespilus germanica) é unha árbore froiteira que dá un froito chamado néspera. Malia ter un nome con referencia a Xermania, é orixinario de Asia Menor e o sueste de Europa, e foi levado a Alemaña polos romanos e de aí ao resto de Europa occidental. O cultivo da nespereira do Xapón (Eriobotrya japonica) foi aos poucos substituíndo a néspera europea, que xa non se atopa nos mercados.
Descrición
[editar | editar a fonte]A nespereira europea acada os 6 m de altura, malia que en óptimas condicións de cultivo pode superar os 8 m. Posúe unha copa baixa e estendida poboada de pólas tortas. Require climas temperados, con cálidos veráns e invernos macíos. Prefire exposicións asolladas, vexetando ben nos solos acedos e secos. Nestas condicións compórtase coma perennifolio, cunha expectativa de vida de entre 30 e 50 anos. As follas da nespereira europea son oblongas e longas (15 x 5 cm), elípticas e apuntadas con marxes dentados ou lisos. Adoitan ser pubescentes, verde brillante e lustrosas, aínda que en climas fríos tórnanse douradas polo outono.
Florea entre maio e xuño, ofrecendo flores solitarias de 5 pétalos, brancas ou rosadas. Os froitos, as nésperas, son globulares, van pasando do verde ao pardo amarelento ao madurar, acadando uns 2 ou 3 cm. Posúe un sabor agridoce e consómese directamente (se non está ben chegado é moi indixesto) ou en preparados a base de viño ou xeleas.
Historia
[editar | editar a fonte]A nespereira xa se cultivaba hai uns 3 000 anos na rexión do Mar Caspio. Contra o ano 700 a. C chegou a Grecia, espallándose por Roma arredor do ano 200 a. C., converténdose nunha importante cultura froiteira durante o Imperio romano e maila Idade Media. Na actualidade viuse naturalizado en case toda Europa e, en ocasións, atópase ventureiro, en cuxo caso é unha arboriña miúda e espiñenta. En Galicia hoxe non é común nin cultivado nin bravo, debido á substitución pola nespereira do Xapón.
Usos
[editar | editar a fonte]Ademais do seu carácter coma froiteira cómpre engadir a súa capacidade ornamental. A elegante copa aberta e mais o súa mesta ramallada de lustrosas e grandes follas convérteno nun fermoso elemento decorativo plantado só no céspede. Especialmente indicada para este uso é a variedade "Dutch", de menor rendemento froiteiro porén máis vizoso.
A madeira é a base para a fabricación do caxato tradicional vasco chamado makila, con cuxa entrega réndense honras ás personalidades.
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Mespilus germanica foi descrita por Linneaus e publicado en Species Plantarum 1: 478, no ano 1753.[1]
- Mespilus calicina Stokes, Bot. Mad. Med. 3: 107 (1812), nom. illeg.
- Mespilus communis Gueldenst., Reis. Russland 1: 419 (1787), nom. illeg.
- Mespilus domestica Gaterau, Descr. Pl. Montauban 92 (1789), nom. illeg.
- Pyrus germanica (L.) Hook. fil., Student Fl. Brit. Isl. 127 (1870)
- Crataegus germanica (L.) Kuntze, Revis. Gen. Pl. 1: 215 (1891)
- Ostinia mespilus Clairv., Man. Herbor. Suisse 162 (1811), nom. illeg.
- Crataegus mespilus Jess., Deutsche Excurs.-Fl. 395 (1879), nom. illeg.
- Mespilus vulgaris Rchb., Fl. Germ. Excurs. 630 (1832), nom. illeg.
- Mespilus germanica var. apirena Duhamel ex DC. in Lam. & DC., Fl. Franç. ed. 3 4(2): 435 (1805)
- Mespilus germanica var. diffusa Aiton, Hort. Kew. 2: 172 (1789)
- Mespilus germanica var. macrocarpa Duhamel ex DC. in Lam. & DC., Fl. Franç. ed. 3 4(2): 435 (1805)
- Mespilus germanica var. stricta Aiton, Hort. Kew. 2: 172 (1789)
- Mespilus germanica var. sylvestris Duhamel ex DC. in Lam. & DC., Fl. Franç. ed. 3 4(2): 434 (1805)
- Mespilus iberica Sennen & Elías in Sennen, Pl. Espagne 1923 n.° 4987 (1923-24), in sched.
- Mespilus sylvestris Mill., Gard. Dict. ed. 8. n.° 1 (1768)[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Nespereira europea en Trópicos
- ↑ "Nespereira europea". Real Jardín Botánico: Flora Ibérica. Consultado o 23 de abril de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Nespereira europea |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Nespereira europea |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Jørgensen, P. M. & C. Ulloa Ulloa. 1994. Seed plants of the high Andes of Ecuador---A checklist. AAU Rep. 34: 1–443.
- Jørgensen, P. M. & S. León-Yánez. (eds.) 1999. Catalogue of the vascular plants of Ecuador. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 75: i–viii, 1–1181.