Nanga Parbat

Nanga Parbat

(ur) نانگا پربت
Tipo	montaña Cumio
Localización
Continente	Asia
División administrativa	Gilgit-Baltistão, Paquistán (pt)
35°14′21″N 74°35′24″L / 35.2392, 74.59
Cordilleira	Himalaia e Q12029082
Características
Altitude	8.126 m
Prominencia topográfica	4.608 m
Illamento topográfico	189 km
Clasificación dos cumes	Oitomil
Historia
Cronoloxía
3 de xullo de 1953	primeira ascensión, ⇒ Hermann Buhl
22 de xuño de 2013	2013 Nanga Parbat massacre (en)
1934	1934 Nanga Parbat Climbing Disaster (en)

O Nanga Parbat é un cumio da cordilleira do Himalaia, de 8.126 m, sendo a novena montaña máis alta do mundo e a segunda de Paquistán. Situado ao norte do país, é o pico superior aos oito mil metros localizado máis ao occidente.

O nome do monte significa montaña espida en urdú e hindi. A denominación débese a que se trata dunha montaña illada, separada do resto de grandes montañas, feito que a fai destacar na paisaxe circundante. Este mesmo isolamento faina ao tempo especialmente perigosa para os escaladores.

En caxemir o seu nome é Diamir, que quere dicir rei das montañas.

O Nanga Parbat, como outras montañas elevadas, ten varios cumes menores, a parte do principal, entre os que cómpre desetacar os seguintes:

En 1953 unha expedición alemá, dirixida por Karl-Maria Herrligkoffer, logrou pisar o cume do Nanga Parbat o 3 de xullol de 1953. O único integrante desta expedición que chegou ao cume foi o escalador austríaco Hermann Buhl, co mérito engadido de facelo sen máscara de osíxeno.

A primeira ascensión invernal tardaría sesenta e tres anos máis, o 23 de febreiro de 2016 e pola seguinte orde Ali Sadpara, Alex Txikon e Simone Moro chegaron ó máis alto do pico paquistaní^[1].

Commons ten máis contidos multimedia sobre:  Nanga Parbat