Jacques Swaters

Jacques Swaters

Biografía
Nacemento	30 de outubro de 1926 Woluwe-Saint-Lambert, Bélxica (pt)
Morte	10 de decembro de 2010 (84 anos) Bruxelas-Capital, Bélxica
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un, arquiveiro, piloto de automobilismo
Deporte	automobilismo
Participou en
	24 Horas de Le Mans

A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1

Jacques Swaters, nado en Woluwe-Saint-Lambert o 30 de outubro de 1926 e finado en Bruxelas o 10 de decembro de 2010 foi un piloto de automobilismo belga, e antigo propietario dos equipos Ecurie Francorchamps e Ecurie Nationale Belge.

Swaters fixo o seu debut nas 24 Horas de Spa nun MG co-pilotado polo seu amigo e xornalista de carreiras Paul Frère, ingresou baixo a bandeira da Ecurie Francorchamps. En 1950, Swaters, Frère e André Pilette fundaron a Écurie Belgique, unha escudaría no que preparaban coches para si e outros carredores belgas, tanto nos Grandes Premios como nas carreiras de automóbiles. O Swaters competiu cun Talbot-Lago amarelo en varios eventos, incluíndo dúas roldas do Campionato do Mundo de 1951, os Grandes Premios de Alemaña e Italia.

Con todo, en 1952, Swaters, outro belga Charles de Tornaco e o piloto británico Geoff Richardson, retomaron a Ecurie Francorchamps, unha escudaría de carreiras asociada principalmente a Ferrari. Swaters pilotou un Ferrari 500 do equipo nun pequeno número de eventos, pero conseguiu lograr unha vitoria na carreira de Fórmula 2 de Avusrennen en 1953. Richardson foi contratado para pilotar o prototipo de Zethrin Rennsport. Como piloto, Swaters máis tarde concentrouse nas carreiras de coches deportivos, pilotando un Jaguar C-Type e un D-Type.

Logo de retirarse das carreiras en 1957, Swaters converteuse en xefe da Ecurie Nationale Belge, formado en 1955 como unha fusión da súa Francorchamps, a Ecurie Belgique de Frère e a Ecurie Belge de Johnny Claes. O ENB presentou varios coches Cooper - Climax en carreiras de Fórmula 2 para os dous pilotos belgas experimentados e promesas e axudou a lanzar a carreira de Olivier Gendebien, Lucien Bianchi e Mauro Bianchi. O equipo trasladouse a F1 en 1960 e máis tarde reformou o Emeryson no chasis ENB.

Non obstante, en 1964 Swaters xa non estaba interesado na ENB e dirixiu completamente a súa atención aos automóbiles deportivos. A Ecurie Francorchamps de Swaters, que permanecera independente do esforzo da ENB durante a década de 1950 e 1960, sempre foi un gran contendente, con ocasionais vitorias de clase (incluídas as 24 Horas de Le Mans de 1965) e frecuentes podios de clase. Unha vitoria xeral en Spa foi o maior logro de Swaters como director.

A Ecurie Francorchamps deixou de funcionar en 1982, pero Swaters mantivo o seu Garage Francorchamps, un concesionario de Ferrari.

Swaters, que comprou un coche Ferrari 500 de Fórmula 2 en 1952 para o seu equipo de carreiras, foi contactado en 1953 por Ferrari para resolver un problema coa autoridade aduaneira local para o automóbil que mostraron no Salón do Automóbil de Bruxelas e pedíuselle que tamén ocupase do stand da exposición de Ferrari. Conseguiu pasar o coche a través da aduana e facer unha venda no Salón do Automóbil. Como resultado, foi nomeado importador oficial de Ferrari para o Benelux ese mesmo ano. Este foi o comezo dunha relación que duraría máis de 50 anos e converte a Swaters nun dos máis importantes distribuidores de Ferrari e tamén nun gran coleccionista de todo o relacionado coa marca.

En recoñecemento á súa longa relación, Ferrari presentou o Ferrari 456 ao mundo no Garage Francorchamps en 1992. Ao mesmo tempo, o "Blue Swaters" foi presentado por Ferrari como unha cor para celebrar os 40 anos da colaboración Ferrari - Swaters.

Durante a súa vida, Jacques Swaters recompilou todo sobre Ferrari, documentacións orixinais, autos antigos, esculturas e outros automóbiles. Con todos estes elementos, abriu "o bunker" como chamaría á Galleria Ferrari, unha colección impresionante na que aparecen moitos agasallos dados por Enzo Ferrari, por exemplo 1 dos 3 crucifixos de bronce fabricados na fundición de Ferrari, con motivo da visita do Papa á fábrica de Maranello, así como unha escultura de madeira do "Cabalo rampante", que adornaba a oficina persoal de Enzo Ferrari no circuíto Fiorano de Ferrari. A colección tamén alberga o único Ferrari de catro portas fabricado, o prototipo "Pinin", o Ferrari GTO Evoluzione, un Ferrari California e outros coches raros e importantes da marca italiana.

A última aparición de Swaters no mundo dos autos deportivos foi nunha Sala de Xustiza deOhio onde defendía a súa posesión dun moi raro chasis 0384AM do Ferrari 375 plus de 1954 que foi roubado ao coleccionista estadounidense Karl Kleve a finais dos anos oitenta. Swaters dixo que mercou o coche lexitimamente como un chasis queimado en 1990 e que el e Kleve chegaran a un acordo en 1999.

En 2008 un ancián Jacques Swaters decidiu vender gran parte da súa impresionante colección, nunha poxa en Maranello.

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Jacques Swaters

• Profile at www.grandprix.com
• [1] The Stolen Ferrari Story
• [2] NPR – last voice interview with Swaters 2010