Gran Premio de Francia de 1967

Gran Premio de Francia de 1967

Nome oficial	53e Grand Prix de l'Automobile Club of France
Tipo	Gran Premio de Francia
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1967
Distancia do evento	80
Localización  e  Datas
Localización	Circuíto de Le Mans (Le Mans) 47°57′00″N 0°12′27″L / 47.9499, 0.2075
País	Francia
Data	2 de xullo de 1967
Competición
Primeiro posto	Jack Brabham
Pole position	Graham Hill
Volta máis rápida	Graham Hill

O Gran Premio de Francia de fórmula 1 de 1967 celebrouse no Autódromo de Bugatti o 2 de xullo de 1967. Foi o primeiro Gran Premio de Francia, que se celebrou en Le Mans desde a primeira carreira en 1906 e ata 2013, foi a única vez que o Circuíto Bugatti se utilizou para o Gran Premio de Francia.

O circuíto de Bugatti utiliza o pit da recta principal de Le Mans, que en 1967 non tiña a chicane Dunlop, logo viraba á dereita en "La Chapelle" seguido dunha curva interior a esquerdas, "Le Musée", seguida logo doutra curva a dereita, "Garage Vert", que daba á recta de atrás, a única característica distintiva era a "Chemin Aux Boeups", unha curva a esquerda (agora unha chicane esquerda-dereita), antes de regresar á recta de boxes a través das curvas "S Bleu" e "raccordement" preto da entrada a boxes. O circuíto era aburrido e foi universalmente impopular entre os pilotos e os espectadores con só 20.000 asistentes á carreira, algúns pilotos expresaron en privado o seu desexo de que a carreira se levara a cabo na totalidade dos 13´461 quilómetros de longo do Circuíto da Sarthe, onde a recta de Mulsanne de 5´7 km. era 1´3 km máis longa que todo o circuíto de Bugatti.

Nese momento, os circuítos con lonxitudes de 10 km ou máis eran comúns nos Grandes Premios, cos 14´120 km. de Spa-Francorchamps utilizado para o Gran Premio de Bélxica, e os infames 22´835 quilómetros de Nürburgring utilizado para o Gran Premio de Alemaña, así que moitos pilotos querían usar o circuíto completo das 24 Horas considerándoo como o lugar adecuado para a carreira.

Graham Hill estaba na pole e liderou a primeira volta ata que Jack Brabham o pasou. Na volta 7 Jim Clark tomou o liderado e Hill pasou a Brabham para facer un 1-2 de Lotus. Hill retomou o liderado ata que a coroa e o piñón da roda fallaron na volta 14. O mesmo problema causou a retirada de Clark da cabeza na volta 23, quedando Brabham por diante de Dan Gurney, Chris Amon e Denny Hulme. Na volta 41 o circuíto de combustible do coche de Gurney rompeuse, polo que quedou un 1-2 para Brabham, o cable do acelerador Amon rompeu varias voltas máis tarde. Brabham chegou á meta tranquilamente, gañando a súa primeira carreira logo de oito grandes premios sen gañar, por 49´5 segundos e xustificando a súa posición como Campión do Mundo.

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	3	Jack Brabham	Brabham-Repco	80	2:13:21.3	2	9
2	4	Denny Hulme	Brabham-Repco	80	+ 49´5	6	6
3	10	Jackie Stewart	BRM	79	+ 1 volta	10	4
4	18	Jo Siffert	Cooper-Maserati	77	+ 3 voltas	11	3
5	15	Chris Irwin	BRM	76	Motor	9	2
6	14	Pedro Rodríguez	Cooper-Maserati	76	+ 4 voltas	13	1
NC	16	Guy Ligier	Cooper-Maserati	68	Non clasificado	15
Ret	2	Chris Amon	Ferrari	47	Acelerador	7
Ret	9	Dan Gurney	Eagle-Weslake	40	Fuga gasolina	3
Ret	12	Jochen Rindt	Cooper-Maserati	33	Motor	8
Ret	8	Bruce McLaren	Eagle-Weslake	26	Encendido	5
Ret	6	Jim Clark	Lotus-Ford	23	Diferencial	4
Ret	17	Bob Anderson	Brabham-Climax	16	Encendido	14
Ret	7	Graham Hill	Lotus-Ford	13	Diferencial	1
Ret	11	Mike Spence	BRM	9	Palier	12

Clasificación no campionato de pilotos Pos Piloto Puntos 1 Denny Hulme 22 4 2 Jack Brabham 16 1 3 Pedro Rodríguez 12 1 4 Chris Amon 11 1 5 Jim Clark 10

Clasificación do campionato de construtores Pos Construtor Puntos 1 Brabham-Repco 27 2 Cooper-Maserati 17 3 3 BRM 11 1 4 Ferrari 11 1 5 Lotus-Ford 10

• Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Gran Premio de Francia de 1967

• "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 19 de febreiro de 2014. Consultado o 2008-01-16.