Carmen Sevilla

Carmen Sevilla

(1955)
Biografía
Nacemento	(es) María del Carmen García Galisteo 16 de outubro de 1931 Heliópolis, España
Morte	27 de xuño de 2023 (91 anos) Madrid, España
Outros nomes	Carmen Sevilla
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	actriz, actriz de cinema, presentadora de televisión, cantante, bailarina
Período de actividade	1947 - 2011
Empregador	Televisión Española Canal Sur Televisión Ràdio Televisió Valenciana Antena 3 Telecinco
Instrumento	Voz
Selo discográfico	Philips Belter (pt) EMI
Familia
Cónxuxe	Vicente Patuel (1985–2000), morte do cónxuxe Augusto Algueró (1961–1974), divorcio
Fillos	Augusto José Algueró García  () Augusto Algueró
Pai	Antonio García Padilla
Irmáns	José García Galisteo
Premios
(2003)  Medalla de Ouro ao Mérito nas Belas Artes (2001)  Medalla de Ouro ó Merito no Traballo (1999)  Medalla de Andalucía

María del Carmen García Galisteo, coñecida artisticamente como Carmen Sevilla, nada en Sevilla o 16 de outubro de 1930 e finada en Madrid o 27 de xuño de 2023,^[1] foi unha actriz, cantante, bailarina e presentadora de televisión española.

Desde moi nova imbuída no mundo artístico, foi filla de Antonio García Padilla, alias "Kola", letrista musical e neta de José García Rufino. Iníciase no cante e baile flamenco sendo aínda unha nena, e con tan só doce anos sóbese por primeira vez a un escenario, na Compañía de Estrellita Castro, co espectáculo Rapsodia española, xunto a Paquita Rico e Ana Esmeralda. De aí pasa ás Compañías do Príncipe Gitano e de Paco Reyes.

En 1947 debuta no cine coa película Serenata española, de Juan de Orduña e tan só tres anos despois consegue o seu primeiro papel protagonista en Jalisco canta a Sevilla, onde comparte créditos con Jorge Negrete.

Os anos cincuenta consolídana como unha das actrices máis destacadas no panorama artístico español. Emparellada cinematograficamente, ao principio da década, con Luis Mariano, pronto comeza a brillar con luz propia, protagonizando un tras outro, títulos que a van situando entre as favoritas do público. Alcumada "A noiva de España", convértese finalmente nunha das máis importantes estrelas do cine e da canción en España, xunto a Lola Flores e Sara Montiel.

Durante eses anos de esplendor protagoniza, entre outras, Cuentos de La Alhambra (1950), de Florián Rey, La hermana de San Sulpicio (1952), de Luis Lucia, Violetas Imperiales (1952), de Richard Pottier, La fierecilla domada (1955), de Antonio Román, La venganza (1957), de Juan Antonio Bardem (primeira película española candidata ao Óscar á Mellor Película de fala non inglesa), Pan, amor y Andalucía (1958), de Javier Setó ou El balcón de la luna (1962), xunto ás súas amigas Lola Flores e Paquita Rico. Fai ata incursións no cine anglosaxón e interpreta un pequeno papel en King of Kings de Nicholas Ray, no papel de María Madalena.

Durante todo ese tempo compaxina o cine con espectáculos musicais e, a partir da chegada da televisión a España, en 1956, con continuas aparicións no novo medio.

O 23 de febreiro de 1961 contrae matrimonio na basílica do Pilar co compositor Augusto Algueró, con quen ten ao que será o seu único fillo, Augusto. A partir de 1969 intentou relanzar unha carreira cinematográfica que comezaba a languidecer e adopta un novo rexistro, con papeis máis dramáticos e unha estética pseudo-erótica, habitual na época, que lle leva a protagonizar títulos como Enseñar a un sinvergüenza (1969), de Agustín Navarro, Un adulterio decente (1971), de Rafael Gil, La cera virgen (1971), de José María Forqué, No es bueno que el hombre esté solo (1972), de Pedro Olea, La loba y la paloma (1973), de Gonzalo Suárez ou Nosotros los decentes (1978), de Mariano Ozores. Protagoniza, ademais, Marco Antonio y Cleopatra (1972), xunto a Charlton Heston. En 1978 roda a súa última película.

O 5 de setembro de 1985 en Arcos de la Frontera volve contraer matrimonio co empresario Vicente Patuel e retírase dos escenarios para levar unha vida afastada dos focos nunha leira rural dedicada á cría de ovellas.

Con todo, en 1991 Valeriu Lazarov, entón director da recentemente creada cadea de televisión, Telecinco, convéncea para porse de novo ante unha cámara, nesta ocasión como presentadora. Iníciase, deste xeito, unha nova etapa na súa carreira, cando durante seis anos presenta o programa diario Telecupón na mencionda cadea de televisión. Os seus continuos descoidos e erros ante a cámara nun espazo que se emite en directo, fana ser pronto obxecto de imitacións por humoristas como Martes y 13. Na súa etapa en Telecinco, Carmen Sevilla presentou Galas, Espectáculos e distintos programas de variedades, como Se acabó la siesta (1992), con Laura Valenzuela e Agustín Bravo, Date un respiro (1993), Mañana serán estrellas (1993), con Manolo Escobar, ¿Se puede? (1993-1994) e En directo contigo (1995), xunto a Belén Rueda.

En 1999 inténtase relanzar a súa carreira como actriz e protagoniza en Antena 3 a telecomedia Ada Madrina, xunto a Jesús Puente e a modelo Mar Flores. Con todo, a serie non calla entre a audiencia, e é retirada pouco logo da súa estrea. Presentou tamén nesta cadea o programa La noche de Carmen, con notable éxito.

A finais de 2004, cando Televisión Española decide rescindir o contrato que mantén con José Manuel Parada, presentador do programa sobre cine español, Cine de barrio, Carmen Sevilla é reclamada para substituílo, e desde entón asómase todas as semanas á pantalla á fronte deste espazo de evocación e nostalxia no que se emiten vellas películas do cine español.

Entre 2005 e 2006 participou na segunda edición do exitoso programa ¡Mira quién baila!, tamén en Televisión Española.

O 14 de decembro de 2010, gravou o que sería o seu último programa. A actriz foi substituída por Concha Velasco.^[2]

En 2010, Carmen Sevilla abandonou repentinamente o programa Cine de barrio, sendo substituída por Concha Velasco. Tras isto, abandonou por completo a vida pública. Unha retirada tan abrupta dos medios fixo presaxiar que algo non ía ben, ata que en abril de 2012, saltou aos medios a noticia de que a artista, do mesmo xeito que a súa nai, padecía a enfermidade de Alzhéimer (que lle foi diagnosticada en 2009).^[3][4][5] A súa última aparición pública foi o día do seu 81 aniversario á porta da súa casa, facendo unhas declaracións aos medios, nos cales detectouse certa incoherencia nas súas palabras, como primeiro síntoma notorio da enfermidade que lle estaba quitando aos poucos a memoria.^[3]

O 27 de xuño de 2023, faleceu en Madrid aos noventa e dous anos de idade, por mor de complicacións de saúde derivadas pola súa enfermidade.^[6][7][5]

• Premio do Círculo de Escritores Cinematográficos (1955), por La fierecilla domada.
• Premio do Sindicato Nacional do Espectáculo (1956), por La fierecilla domada.
• Premio do Círculo de Escritores Cinematográficos (1970), por El techo de cristal.
• TP de Ouro (1993), á súa traxectoria profesional.
• Membro honorífico do club Megatrix (1998).
• Medalla de Andalucía (1999).
• Medalla de ouro ao Mérito no Traballo (2002).
• Medalla de ouro ao Mérito nas Belas Artes (2004).
• Premio Júbilo (2007).
• Micrófono de ouro (2009).
• Estrela no Paseo de la Fama de Madrid (2011).^[8]
• Toda una vida de cine (Comunidade de Madrid) (2011).
• Medalla de ASECAN (2012)

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Carmen Sevilla

• Carmen Sevilla en nuestrocine.com