rombo
Pronuncia: /ˈrombo̝/ (AFI)
Substantivo masculino
rombo ----
| singular | plural |
| rombo | rombos |
- (Matemáticas) (Xeometría) Paralelogramo de catro lados iguais e catro ángulos iguais dous a dous.
Traducións
- Alemán: Raute (de)
- Castelán: rombo (es).
- Catalán: rombe (ca)
- Esloveno: romb (sl).
- Francés: losange (fr)
- Inglés: rhombus (en).
- Italiano: losanga (it)
- Portugués: rombo (pt), losango (pt)
- Vasco: erronbo (eu)
Véxase tamén
- Na wikipedia rombo
- Apéndice: Léxico da xeometría
Substantivo masculino
| singular | plural |
| rombo | rombos |
- (Matemáticas) (Xeometría) Rombo.
Etimoloxía: do latín rhombus, do grego antigo ῥόμβος (rhómbos).
Substantivo masculino
rombo (sg: rombo; pl: rombi)
Substantivo masculino
| singular | plural |
| rombo | rombos |
- (Matemáticas) (Xeometría) Rombo.
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en galego
- Matemáticas en galego
- Xeometría en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Substantivos masculinos en castelán
- Matemáticas en castelán
- Xeometría en castelán
- Italiano
- Entradas en italiano derivadas do latín
- Entradas en italiano derivadas do grego antigo
- Entradas en italiano con etimoloxía
- Substantivos masculinos en italiano
- Alimentación en italiano
- Ictioloxía en italiano
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Substantivos masculinos en portugués
- Matemáticas en portugués
- Xeometría en portugués