Domoșu
| Domoșu | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Vilaĝo | |||
| vilaĝo | |||
| Lando |  Rumanio
| ||
| Distrikto |  distrikto Cluj
| ||
| Alinome | Kalotadámos (hungare) | ||
| Komunumo | Sâncraiu (Cluj) | ||
| Iama hungara departemento | Kolozs | ||
| Situo | 46° 50′ N, 23° 2′ O (mapo)46.83111111111123.025277777778Koordinatoj: 46° 50′ N, 23° 2′ O (mapo) | ||
| |||
| |||
| Alto super maro | 574 m | ||
| Poŝtkodo | 407518 | ||
| Loĝantaro | 206 (en 2002) | ||
| Kodo laŭ SIRUTA | 59470 | ||
Domoșu [domoŝu] (hungare: Kalotadámos) estas vilaĝo en Rumanio sude de Huedin. En 1910 ĝi havis 404 loĝantojn (hungaroj, rumanoj), en 1992 245 (rumanoj, 82 % da hungaroj). Ĝia unua mencio estas el 1408 kiel hungara servutulvilaĝo. En ĝia reformita preĝejo troviĝas ligna baldakeno pentrita en 1774 de Lorenco Umling pli maljuna, de hungaroj nomata Lőrinc Kolozsvári Asztalos Umling, kaj János Asztalos Umling (asztalos estas la hungara vorto por "lignaĵisto"). Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 la vilaĝo apartenis al Hungario (Kolozs vármegye). Administre ĝi apartenas al la komunumo Sâncraiu.
Loĝantaro
[redakti | redakti fonton]En la censo de 2002 la 206 loĝantoj deklaris jenajn etnecojn[1] kaj preferatajn lingvojn[2]:
| Etneco | Nombro | Elcentaĵoj |
|---|---|---|
| hungaroj | 173 | 84,0 % |
| rumanoj | 33 | 16,0 % |
| Etneco | Nombro | Elcentaĵoj |
|---|---|---|
| hungara | 173 | 84,0 % |
| rumana | 33 | 16,0 % |
Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]Fontoj
[redakti | redakti fonton]- Magyar nagylexikon, 1–18, 1993–2004, Budapest.
- ↑ Recensământul populației și al locuințelor – martie 2002 (rumane) (XLS) (2002). Arkivita el la originalo je 2013-10-14. Alirita 2013-01-03 .
- ↑ Recensământul populației și al locuințelor – martie 2002 (rumane) (XLS) (2002). Arkivita el la originalo je 2013-10-14. Alirita 2013-01-03 .
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Interaga mapo de distrikto Cluj
- Popolnombrado 2002 Arkivigite je 2011-07-20 per la retarkivo Wayback Machine
- Administracia mapo de la distrikto Arkivigite je 2012-08-22 per la retarkivo Wayback Machine