Berlina Ensemblo

Berlina Ensemblo
teatra ensemblo
Komenco	1949 vd
Lando(j)	Germanio vd
Sidejo	Theater am Schiffbauerdamm
Situo	Berlino
Adreso	Bertolt-Brecht-Platz 1, 10117 Berlin, Germany
Fondinto(j)	Helene Weigel • Bertolt Brecht vd
Retejo	Oficiala retejo
	v • d • r

La Berlina Ensemblo (germane Berliner Ensemble) estas drama teatro en Berlino, fondita de Helena Weigel kaj Bertolt Brecht en 1949. Kiel unu el la plej famaj teatroj en Germanio, kiu akiris tutmondan famon danke al la produktadoj de teatraĵoj de sia fondinto, Bertolt. Brecht; iĝis la praktika formado de lia teorio de " epopea teatro ". Ekde 1954, la Berliner Ensemble estas loĝigita en la konstruaĵo Theater am Schiffbauerdamm en la centro de la germana ĉefurbo (Placo Bertolt Brecht 1) ^[1].

Establo kaj komenco

Post kiam Brecht Weigel eskapis de enketoj en Usono, ili alvenis tra Zuriko al Orienta Berlino, kie ili estis bonvenigitaj kun malfermitaj brakoj. Ili fondis sian teatron laŭ la ideoj de la epopea teatro. La unua produktado estis Patrino Kuraĝo kaj ŝiaj infanoj (1949), tiam Majstro Pontilla kaj Matty lia servisto, La Patrino, La kaŭkaza kretocirklo kaj pli.

En 1954, la teatro translokiĝis al la teatro "Am Shipbauerdam", teatro kiu, ekde sia malfermo en 1892, enscenigis revoluciajn teatraĵojn kiuj traktis la laboristan movadon. La Berlina Ensemblo loĝas tie ĝis hodiaŭ.

Repertuaro

1949 - “ Patrino Kuraĝo kaj Ŝiaj Infanoj ” de B. Brecht. Scenigita de B. Brecht kaj E. Engel. Artistoj Theo Otto kaj Kaspar Neher, komponisto Paul Dessau.
1949 - “Sinjoro Puntila kaj lia servisto Matti” de B. Brecht. Scenigita de B. Brecht kaj E. Engel. Artisto Kaspar Neher; komponisto Paul Dessau. La premiero okazis la 8-an de novembro
1949 - " Vassa Zheleznova " de A. M. Gorkij. Reĝisoris Berthold Viertel; artisto Theo Otto. La premiero okazis la 23-an de decembro
1950 - "La Guberniestro" de J. Lenz, adaptita de B. Brecht. Scenigita de B. Brecht, E. Monk, K. Neher kaj B. Besson. Artistoj K. Neher kaj Heiner Hill. La premiero okazis la 15-an de aprilo
1951 - “Patrino” de B. Brecht. Scenigita de B. Brecht. Artisto Kaspar Neher; komponisto Hans Eisler
1951 - "Red Rooster" kaj "Beaver Coat", komponado de B. Brecht bazita sur la teatraĵoj de G. Hauptmann. Scenigita de E. Monk
1952 - “Sinjoro Puntila kaj lia servisto Matti” de B. Brecht. Scenigita de B. Brecht kaj Egon Monk. Komponisto Paul Dessau
1952 - “Kremlin tintas” de N. Pogodin. Scenigita fare de Ernst Busch
1952 - "La Rompita Kruĉo" de G. Kleist. Scenigita de T. Giese
1952 - "Prafaust" de J. W. Goethe. Scenigita de E. Monk; artisto H. Hill
1952 - "La Fusiloj de Teresa Carrar" de B. Brecht. Scenigita de E. Monk
1953 - “Katzgraben” de E. Strittmatter. Scenigita de B. Brecht; artisto Carl von Appen
1953 - "Vintra Batalo" de I. R. Becher. Produktado de B. Brecht
1954 - “Don Juan” de Moliere, adaptita de B. Brecht. Scenigita de Benno Besson
1954 - " Kaŭkaza Kreta Rondo " de B. Brecht. Scenigita de B. Brecht. Artisto Carl von Appen ; komponisto Paul Dessau; direktoro M. Wekvert
1955 - "Timpano kaj Trumpetoj" de Farquhar/Brecht. Scenigita de B. Besson
1957 - “ La Vivo de Galileo ” de B. Brecht (eldono (“Berlino”). Scenigita de B. Brecht kaj E. Engel. Artisto Kaspar Neher, komponisto Hans Eisler

Post la morto de Brecht

La teamo daŭre enscenigis prezentaĵojn de Brecht, sed kelkaj moviĝis al Okcidenta Germanio. Helena Weigel provis konservi la heredaĵon de sia edzo, kaj nur post ŝia morto en 1971 Ruth Berghaus povis malfermi la teatron al pli novaj tempoj. Menciindaj de ĉi tiu periodo: Printempo Vekiĝas, Fraŭlino Julia, kun referencoj al la realo de Orienta Germanio.

Reen al tradicio

Post la elpelo de Wolf Biermann, Berghaus devis eksiĝi, kaj la nova artdirektoro, la konservativa Vogue, provis religi kun la tutmondaj sukcesoj de la 1950-aj jaroj, kiuj malsukcesis.

Post la falo de la muro

Estis malfacile por la teatro resaniĝi post la ŝanĝo en la reĝimo, kaj la tutaj naŭdekaj estis tre malfortaj, kun tre rapida turno de direktoroj. Ekde 1999 ĝi estas administrata de Klaus Feiman. En januaro 2012, la germana protesta movado kontraŭ la novliberala politiko de Angela Merkel eniris la teatron, kiam aktivuloj interrompis la prezentadon en la mezo kaj provis okupi la teatron.