لزوم توجه به گونه های گیاهی در بازآفرینی منظر رودکنار (ارایه راهکار بمنظور احیاء پوشش گیاهی رودکنار کارون در شهر اهواز)

از گذشته هایی دور، رودخانه ها علاوه بر آنکه حیات بشر را تداوم می بخشیدند، بستری را جهت تفرج و گذران اوقات فراغتش، نیز مهیا می کردند. در اصل ارتباط بشر با رودخانه ها بیش از سایر مواهب طبیعی به چشم می آمد و ارتباطی تنگاتنگ میان انسان و این عنصر طبیعی برقرار بود. رودخانه ها بستر شکوفایی اقتصاد و همچنین به عنوان منبعی برای تامین مایحتاج روزانه مردمان به شمار می آمدند. به همین دلیل بناها و سازه های بسیاری در کنار رودخانه ها و پیرامون آنها شکل گرفتند. با صنعتی شدن جوامع و تنوع در راه های تجارت، برخی کناره ها بصورت متروک رها شدند و برخی بصورت پارک ها و فضای سبز در اختیار شهروندان قرار گرفت. تا چند سال اخیر نیز، موضوع بازآفرینی و احیاء با مفهومامروزی مورد توجه مدیران و برنامه ریزان شهری قرار نمی گرفت. یکنواختی در کالبد فضاهای شهری و مشکلات عمده شهر های صنعتی، موجب شد تا تغییراتی در نگرش طراحان نسبت به طبیعت ایجاد شود و نگاه ها را به سمت آن معطوف نماید. بین روی، حفظ و احیاء طبیعت در اولویت طرح ها و پیشنهادات قرار گرفت. توجه به مسیله گیاهان و پوشش نواحیرودکناری در پروژه های مربوطه بصورت جدی، مطرح شد. گیاهان علاوه بر تامین غذای انواع جانداران موجود در اکوسیستم رودخانه، سبب کاهش بسیاری از آلودگی های آب رودخانه ها و سرزندگی این لبه های مهم شهری شده و کیفیت محیطی را، ارتقاء می بخشند.