الگوی مدیریت بر آموزش، اجراومقایسه وضعیت آن در دانشجویان کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تربیت معلم تهران

هدف این مقاله معرفی الگوی مدیریت بر آموزش، پایه، مراحل، تأثیرات آموزشی و پرورشی، تعلق آن به عنوان الگوییجدیدبه خانواده الگوهای پردازش اطلاعات و تحلیل آثار استفاده از آن در تدریس درس نظارت در دوره کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تربیت معلم است.این پژوهش از نوع کاربردی با روش شبه آزمایشی است که با استفاده از طرح یک گروهی پیش آزمون-پس آزمون در سه مرحله: 1) اجرای پیش آزمون برای اندازه گیری متغیر وابسته؛ 2) به کارگیری عمل آزمایشی (متغیر مستقل) در کلاس و 3) اجرای پس آ ز م و ن ک ه م ج د د ا م ت غ ی ر و ا ب س ت ه ر ا اندازه می گیرد، اجرا می شود. در این تحقیق استاد در چهار جلسۀ اول از 15 جلسۀ درس نظارت و راهنمایی آموزشی در دوره کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی به روش سنتی (سخنرانی) تدریس می کند و از جلسۀ پنجم به بعد الگوی مدیریت بر آموزش را بکار می برد.با استفاده از پرسشنامۀ محقق ساخته 40 گویه ای در 10 مؤلفه، که روایی و اعتبار آن به روش علمی محاسبه شده است، آثار آموزشی و پرورشی چهار جلسه آموزش به روش سنتی و نیز چهار جلسۀ آموزش با الگوی جدید اندازه گیری و مقایسه می شود. نتایج حاصل شده نشان می دهد تفاوتمعنی داری میان نگرش های دانشجویان دال بر ارجحیت استفاده ازالگوی مدیریت بر آموزش به جای الگوهای سنتیاست.یافته هایناشی از آثار پرورشی وآموزشی الگوی مدیریت بر آموزش ضرورتگریزازسخنرانییکجانبهوتأکیدبرمحفوظاترا ضروری دانستهو توصیه برای هدایت یادگیریدر مسیرمشارکت، تقویتوتوسعۀساختمنظمدانشدرذهن دانش آموزانازمفاهیممرتبط،شکل گیری ساختار مفهومی،درونسازی معنادار اطلاعات، تسلط بر محتوا، ظرفیت تدریس به خویشتن، توان حل مسأله، عادت به تفکر، عزت نفس،مهارت همکاری،انتقال مقدار زیادی اطلاعات به طور معنی دار و مؤثر، استحکام ساخت شناختی، افزایش پایداری دانش قبلی و آسان شدن کسب اطلاعات جدیدمی نماید .