Renault

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 21/02/2011.

Renault

Νομική μορφή	SA national à board of directors
Κλάδος	Αυτοκινητοβιομηχανία
Ίδρυση	1899, πριν 125 έτη (1899)
Ιδρυτής	Λουί Ρενώ
Έδρα	Παρίσι, Γαλλία, Γαλλία
Περιοχές δραστηρ.	παγκόσμιο
Σημαντικά πρόσωπα	Luca de Meo
Προϊόντα	Αυτοκίνητα, εμπορικά οχήματα, πολυτελή αυτοκίνητα, χρηματοδότηση
Ιδιοκτήτης	Nissan French State[1] Daimler
Υπάλληλοι	181.344 (τέλη 2017)
Θυγατρικές	Alpine Dacia
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο όμιλος Renault (προφέρεται: [ʁəno] μεταγραφή: Ρενό) είναι γαλλική αυτοκινητοβομηχανία που παράγει επιβατικά αυτοκίνητα, επαγγελματικά οχήματα, λεωφορεία και φορτηγά και είναι παρούσα σε 119 χώρες.

Η εταιρεία Renault ιδρύθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1899. Όταν τα αυτοκίνητα της εταιρείας εξάγονταν στις Η.Π.Α. στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, αποφασίστηκε το όνομά της να προφέρεται «Ρενάλτ» στις διαφημιστικές καμπάνιες της Αμερικής και αυτή η ονομασία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα. Παρόλα αυτά, σήμερα στην Ελλάδα και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, συμπεριλαμβανόμενης και της Γαλλίας, εξακολουθεί να προφέρεται «Ρενώ».

Το εμπορικό χαρτοφυλάκιο της Renault όμιλος αποτελείται από τις ακόλουθες εταιρείες :

Μάρκα	χώρα	Ιδρύθηκε το
Alpine	Γαλλία ! Γαλλία	1955
Dacia	Ρουμανία ! Ρουμανία	1966
Renault	Γαλλία ! Γαλλία	1899
Renault Korea Motor	Νότια Κορέα ! Νότια Κορέα	1995

Η εταιρεία Renault ιδρύθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1899 ως Société Renault Frères από τον Louis Renault και τους αδελφούς του Marcel και Fernand. [10] [18] Ο Λούις ήταν ένας έξυπνος, φιλόδοξος νεαρός μηχανικός που είχε ήδη σχεδιάσει και κατασκευάσει πολλά πρωτότυπα πριν συνεργαστεί με τους αδελφούς του, οι οποίοι είχαν βελτιώσει τις επιχειρηματικές τους δεξιότητες που εργάζονταν για την εταιρεία υφασμάτων του πατέρα τους. Ενώ ο Louis χειρίστηκε το σχεδιασμό και την παραγωγή, ο Marcel και ο Fernand διαχειρίστηκαν την επιχείρηση. [19] Το πρώτο αυτοκίνητο της Renault, το Renault Voiturette 1CV, πωλήθηκε σε έναν φίλο του πατέρα του Louis αφού του έδωσε μια δοκιμαστική βόλτα στις 24 Δεκεμβρίου 1898. [20] 1901 Voiturette Renault Type D Série Β 1911 Renault CC Το 1903, η Renault άρχισε να κατασκευάζει τους δικούς της κινητήρες. μέχρι τότε τα είχε αγοράσει από την De Dion-Bouton. Η πρώτη μεγάλη πώληση όγκου ήρθε το 1905 όταν η Société des Automobiles de Place αγόρασε αυτοκίνητα της Renault AG1 για τη δημιουργία ενός στόλου ταξί. [21] Αυτά τα οχήματα χρησιμοποιήθηκαν αργότερα από τον γαλλικό στρατό για τη μεταφορά στρατευμάτων κατά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο, το οποίο τους απέκτησε το ψευδώνυμο "Taxi de la Marne". [22] Μέχρι το 1907, ένα σημαντικό ποσοστό των ταξί του Λονδίνου και του Παρισιού είχε κατασκευαστεί από τη Renault. [21 ] Η Renault ήταν επίσης η ξένη μάρκα με τις καλύτερες πωλήσεις στη Νέα Υόρκη το 1907 και το 1908. [23] Το 1908 η εταιρεία παρήγαγε 3.575 μονάδες, που έγινε ο μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτοκινήτων της χώρας. [21] Τα αδέλφια αναγνώρισαν την αξία της δημοσιότητας που μπορεί να δημιουργήσει η συμμετοχή σε αγώνες αυτοκινήτων για τα οχήματά τους. Η Renault έγινε γνωστή με την επιτυχία της στους πρώτους αγώνες από πόλη σε πόλη που πραγματοποιήθηκαν στην Ελβετία, παράγοντας ταχεία αύξηση των πωλήσεων. Τόσο ο Louis όσο και ο Marcel αγωνίστηκαν αυτοκίνητα της εταιρείας, αλλά ο Marcel σκοτώθηκε σε ατύχημα κατά τη διάρκεια του αγώνα Παρίσι-Μαδρίτης του 1903. Αν και ο Louis δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά, η εταιρεία του παρέμεινε πολύ εμπλεκόμενη, συμπεριλαμβανομένου του Ferenc Szisz που κέρδισε το πρώτο αγωνιστικό αγωνιστικό Grand Prix [25] σε ένα Renault AK 90CV το 1906. Ο Λούις ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας ως του μοναδικού εναπομείναντος αδελφού το 1906 όταν ο Φερνάντ αποσύρθηκε για λόγους υγείας. Ο Fernand πέθανε το 1909 και ο Louis έγινε ο μοναδικός ιδιοκτήτης, μετονομάζοντας την εταιρεία Société des Automobiles Renault (Renault Automobile Company). [10] [21] Η Renault ενίσχυσε τη φήμη της για καινοτομία από πολύ νωρίς. Εκείνη την εποχή, τα αυτοκίνητα ήταν είδη πολυτελείας. Η τιμή των μικρότερων Renaults τότε ήταν 3000 φράγκα (₣). ποσό ίσο με δέκα χρόνια αμοιβής για τον μέσο εργαζόμενο. Το 1905, η εταιρεία εισήγαγε τεχνικές μαζικής παραγωγής και Taylorism το 1913. [26]

Η εταιρεία Renault ιδρύθηκε το 1898 ως Société Renault Frères (Εταιρεία Αδελφών Ρενώ) από τον Λουί Ρενώ (Louis Renault) και τους αδελφούς του Μαρσέλ (Marcel Renault) και Φερνάν (Fernand Renault). Ο Λουί ήταν ένας εξαιρετικά ευφυής και πολλά υποσχόμενος νεαρός μηχανικός, ο οποίος είχε μάλιστα ήδη σχεδιάσει και κατασκευάσει αρκετά μοντέλα πριν ενωθεί με τους αδελφούς του, που είχαν ήδη αποκτήσει εμπειρία στον τομέα των επιχειρήσεων, δουλεύοντας για την επιχείρηση υφασμάτων του πατέρα τους. Συγκεκριμένα, στην οικογενειακή επιχείρηση, ο Λουί διαχειριζόταν τον τομέα του σχεδιασμού και της παραγωγής, ενώ ο Μαρσέλ και ο Φερνάν ασχολούνταν με τη διεύθυνση της εταιρείας. Το πρώτο αυτοκίνητο Ρενώ, το Renault Voiturette, πουλήθηκε σε ένα φίλο του Λουί, αφού έκανε μία δοκιμή οδήγησης. Μάλιστα ο πελάτης ήταν τόσο ενθουσιασμένος με τον τρόπο που το όχημα κινούνταν στους δρόμους, που το αγόρασε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Οι αδελφοί Ρενώ αναγνώρισαν αμέσως την δημοσιότητα, την οποία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί η εταιρεία τους με τη συμμετοχή των οχημάτων της σε αγώνες και η Renault έγινε γνωστή μετά τις άμεσες επιτυχίες της στους πρώτους αγώνες από πόλη σε πόλη της Γαλλίας, γεγονός που έφερε την άμεση επέκταση της εταιρείας. Τόσο ο Λουί όσο και ο Μαρσέλ Ρενώ οδηγούσαν τα αυτοκίνητα της εταιρείας στους αγώνες, όμως ο Μαρσέλ σκοτώθηκε σε ένα δυστύχημα κατά τη διάρκεια του αγώνα του 1903 Παρίσι - Μαδρίτη. Παρόλο που ο Λουί Ρενώ δεν συμμετείχε ξανά σε αγώνες από τότε, οι δραστηριότητες της εταιρείας του συνεχίστηκαν και αναπτύχθηκαν, όπως το Renault AK 90CV, που κέρδισε το πρώτο Γκραν Πρι το 1906. Ο Λουί ανέλαβε τη διοίκηση της εταιρείας ως ο μόνος εναπομείνας αδελφός Renault, όταν το 1906 ο Φερνάν αποσύρθηκε για λόγους υγείας.

Η φήμη της Renault όσον αφορά τις καινοτομίες, άνθισε από νωρίς. Το 1899, η Renault δημιούργησε το πρώτο 4-πορτο σεντάν αυτοκίνητο, ενώ κατοχύρωσε την πατέντα του πρώτου υπερτροφοδότη (τούρμπο). Εκείνη την εποχή, τα αυτοκίνητα ήταν είδος πολυτελείας και η τιμή των μικρότερων Renault που ήταν διαθέσιμα εκείνη την εποχή ξεκινούσε από 3.000 φράγκα, αντανακλώντας αυτή την τάση. Για έναν μέσο εργαζόμενο, αυτό το ποσό μπορούσε να εξοικονομηθεί σε χρονική περίοδο 10 ετών. Επιπρόσθετα, η Renault κατασκεύαζε ταξί, λεωφορεία και επαγγελματικά οχήματα πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ κατά τη διάρκειά του (1914-1918) ξεκίνησε την παραγωγή πυρομαχικών, πολεμικών αεροσκαφών και καινοτόμων πολεμικών οχημάτων, όπως το θωρακισμένο άρμα Renault FT-17. Η Renault έγινε ο κορυφαίος κατασκευαστής κινητήρων αεροσκαφών παγκοσμίως, ενώ η επιτυχία των προϊόντων αυτών της εταιρείας ήταν τέτοια, που ο ίδιος ο Λουί Ρενώ τιμήθηκε από τους Συμμάχους για τη συμμετοχή της εταιρείας του στη νίκη. Μέχρι το τέλος του Α' Π.Π. η Renault ήταν η κορυφαία ιδιωτική βιομηχανία της Γαλλίας.

Μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, ο Λουί Ρενώ επεξέτεινε το φάσμα δραστηριοτήτων της εταιρείας του, με την παραγωγή αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων. Στο μεταξύ, όμως, η Renault πάσχιζε να ανταγωνιστεί τα ολοένα και δημοφιλέστερα, μικρά και φθηνά αυτοκίνητα των άλλων εταιρειών, ενώ προβλήματα με το Χρηματιστήριο και το εργατικό δυναμικό επηρέασαν αρνητικά την επέκταση της εταιρείας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, η Renault έχασε την πρώτη θέση στις πωλήσεις μεταξύ των γαλλικών εταιρειών αυτοκινήτων από την Citroen. Από το 1935 ωστόσο, λόγω της πτώχευσης της Citroën και της εξαγοράς της από την Michelin, η Renault ξαναέγινε η μεγαλύτερη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία και διατήρησε την πρωτιά έως και τη δεκαετία του 1980.

Τα οχήματα κατασκευής πριν από τον Α' Π.Π. είχαν ένα χαρακτηριστικό σχήμα στο εμπρόσθιο τμήμα τους, αποτέλεσμα της τοποθέτησης του ψυγείου πίσω από τον κινητήρα. Αυτός ο σχεδιασμός συνεχίστηκε και ως τη δεκαετία του 1920 και μόλις το 1930 άρχισε να τοποθετείται το ψυγείο μπροστά.

Κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π., τα εργοστάσια του Λουί Ρενώ δούλευαν για την Ναζιστική Γερμανία, ασχολούμενα με την παραγωγή φορτηγών αυτοκινήτων. Παράλληλα, κάθε ενέργεια εξέλιξης επιβατικών οχημάτων είχε, επίσημα, απαγορευθεί. Για αυτόν το λόγο, ο Λουί Ρενώ συνελήφθη και φυλακίστηκε κατά την απελευθέρωση της Γαλλίας το 1944 και πέθανε στη φυλακή πριν προφθάσει να ετοιμάσει την υπεράσπισή του. Κατά την νεκροψία διαπιστώθηκε πως αιτία θανάτου ήταν το σπάσιμο του λαιμού του, γεγονός που σημαίνει πως μπορεί να είχε δολοφονηθεί. Όλη η ιδιοκτησία του, συμπεριλαμβανομένης και της εταιρείας Renault, επιτάχθησαν από την προσωρινή κυβέρνηση της Γαλλίας. Τον Ιανουάριο του 1945, τα εργοστάσια της Ρενώ κρατικοποιήθηκαν (έγιναν γνωστά ως Régie Nationale des Usines Renault, που κατά λέξη σημαίνει «Εθνικός Έλεγχος των Εργοστασίων Ρενώ») υπό τη διεύθυνση του Pierre Lefaucheux.

Στα χρόνια που ακολούθησαν την κρατικοποίησή της, η Renault μπήκε σε πορεία αναγέννησης, η οποία και οδηγήθηκε από το νέο μοντέλο της Renault 4CV (με κίνηση στους πίσω τροχούς), το οποίο βγήκε στην αγορά το 1946 και αποδείχθηκε ένας εξαιρετικά ικανός αντίπαλος για αυτοκίνητα όπως το Citroën 2CV και το Volkswagen Beetle, ενώ η επιτυχία του (με περισσότερες από μισό εκατομμύριο μονάδες να έχουν πωληθεί) διασφάλισαν την παραγωγή του έως και το 1961. Όπως και στα προγενέστερα μοντέλα της, η εταιρεία χρησιμοποίησε εκτενώς την συμμετοχή της σε αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού για την προώθηση του 4CV, όταν το συγκεκριμένο αυτοκίνητο κέρδισε τόσο το Ράλι των 24 ωρών του ΛεΜάν (Le Mans 24 Hours), το Μίλε Μίλια (Mille Miglia) και το Ράλι του Μόντε Κάρλο. Παρά την επιτυχία του αυτοκινήτου αυτού, η πορεία της εταιρείας συνέχισε να αμαυρώνεται από μια έκδηλη ανησυχία των εργαζομένων, με συνεχιζόμενες απεργίες μέχρι και τη δεκαετία του 1980.

Ο αντικαταστάτης του 4CV, το Renault Dauphine, είχε εξαιρετική εμπορική πορεία και η εταιρεία επεξέτεινε τις παραγωγικές δραστηριότητές της και στο εξωτερικό, κυρίως στην Αφρική και στη Βόρεια Αμερική. Αντίθετα, η εμπορική πορεία του οχήματος δεν ήταν καθόλου καλή στη Βόρεια Αμερική και το Dauphine ήταν ήδη ξεπερασμένο στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Σε μια προσπάθεια να ανανήψει και να επανακάμψει, η εταιρεία εξέλιξε και διέθεσε δύο νέα μοντέλα που θα γνώριζαν πρωτοφανή επιτυχία: τα Renault 4 και Renault 8, το 1961 και 1962 αντίστοιχα. Ειδικά το R4 γνώρισε τέτοια επιτυχία, που ανταγωνίστηκε το Citroën 2CV, το Volkswagen Beetle και το Mini του 1959 - 2000, ενώ η παραγωγή του συνεχίστηκε έως και το 1992. Και τα δύο νέα μοντέλα συνέχισαν την μακρά αγωνιστική παράδοση της εταιρείας, μια παράδοση που ενισχύθηκε μετά τη συνεργασία της Renault με την Alpine, αποτέλεσμα της οποίας ήταν το Alpine A110, με κινητήρες Renault. Παράλληλα με το 4 και με το 8, η εταιρεία γνώρισε επιτυχία με το πιο εξελιγμένο Renault 16, που κυκλοφόρησε το 1965. Το εν λόγω όχημα συνέχισε την παράδοση της Renault στις καινοτομίες, όντας το πρώτο παγκοσμίως "χατσμπάκ" αυτοκίνητο σε διαστάσεις μεγαλύτερες της μικρής κατηγορίας.

Άλλη μια επιτυχία της εταιρείας ήταν το μικρό και εξαιρετικά οικονομικό Renault 5, το οποίο παρουσιάστηκε το 1972 και μάλιστα λίγο πριν την πρώτη μεγάλη πετρελαϊκή κρίση του 1973. Το αρχικό 5 παρέμεινε στην παραγωγή έως το 1984, οπότε και αντικαταστάθηκε από το Renault Super5. Παρόλα αυτά, η συνταγή παρέμεινε ίδια, όπως και το μεγαλύτερο μέρος του αρχικού σχεδίου του προγενέστερου 5. Στο μεταξύ, η εταιρεία βρισκόταν σε μεγάλο κίνδυνο, όπως άλλωστε και όλες οι υπόλοιπες αυτοκινητοβιομηχανίες, λόγω της ενεργειακής κρίσης στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και έτσι αποφασίστηκε η επέκτασή της και σε άλλους βιομηχανικούς τομείς και σε άλλες ηπείρους, όπως στην Ασία, και ειδικότερα στην Νοτιοανατολική Ασία. Η ενεργειακή κρίση ώθησε τη Renault να προσπαθήσει να ανακτήσει το χαμένο έδαφος στη σημαντική αμερικανική αγορά. Παρά την επιτυχία του Dauphine στα τέλη της δεκαετίας του 1950, μία ανεπιτυχής προσπάθεια συναρμολόγησης οχημάτων στο Κεμπέκ του Καναδά (1964 – 1972) είχε σχεδόν εξαφανίσει την εταιρεία από την αγορά της Βόρειας Αμερικής στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Έτσι, η ανάγκη για φθηνά, μικρά και οικονομικά αυτοκίνητα εκείνη την περίοδο, έδωσε στη Renault την ευκαιρία για την επάνοδό της. Σύντομα η εταιρεία έκανε σχέδια για τη συνεργασία με την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία American Motors Corporation (AMC).

Η συμφωνία αυτή εντασσόταν σε μια σειρά από συμφωνίες συνεργασίας που είχε συνάψει η Renault στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, καθώς η εταιρεία δημιουργούσε θυγατρικές εταιρείες στην Ανατολική Ευρώπη, όπως τη Dacia (Ντάτσια) στη Ρουμανία, και συνέχισε τη συνεργασία στον μηχανολογικό τομέα με τη Volvo / Βόλβο και την αντίπαλο Peugeot / Πεζώ (αποτέλεσμα τη συνεργασίας αυτής, αποτέλεσε η δημιουργία του V6 κινητήρα PRV, που χρησιμοποιήθηκε στα Renault 30, Peugeot 604 και Volvo 260 στα τέλη της δεκαετίας του 1970). Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ η Renault συνέχισε να αυξάνει τον έλεγχό της στην AMC και το 1980 ήδη κατείχε το 55% της εταιρείας. Η συνεργασία Renault-AMC είχε επίσης ως αποτέλεσμα την πώληση των οχημάτων Jeep στην Ευρώπη. Το Jeep XJ Cherokee θεωρείται από πολλούς ως αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ των δύο εταιρειών (η AMC επέμεινε πως το XJ Cherokee σχεδιάστηκε αποκλειστικά από το προσωπικό της, όμως είναι γνωστό πως ένας πρώην μηχανικός της Renault σχεδίασε το εμπρόσθιο σύστημα αναρτήσεών του, τύπου «Quadra Link», ενώ το όχημα χρησιμοποιούσε τροχούς και άλλα εξαρτήματα από τη γαλλική εταιρεία).

Βέβαια η συνεργασία Renault-AMC δεν ήταν επιτυχημένη. Τα οχήματα που κατασκευάζονταν είχαν χαμηλότερους δείκτες αξιοπιστίας που δεν ανταποκρίνονταν στα απαιτητικά στάνταρ της Βόρειας Αμερικής και όταν η παλέτα οχημάτων της Renault ήταν έτοιμη να καθιερωθεί στην αγορά, η ενεργειακή κρίση είχε παρέλθει, παίρνοντας μαζί της και την παροδική μόδα για οικονομικά, μικρά και φθηνά αυτοκίνητα. Η Renault διέθεσε κάποια ενδιαφέροντα και πολύ καλά αυτοκίνητα στη δεκαετία του 1980, όπως το Renault Alliance GTA (Renault 9) και το ανοικτό GTA (ένα πραγματικά αυτόματο ανοικτό αυτοκίνητο με κινητήρα 2.0 λίτρων), καθώς επίσης και το Renault Fuego, ένα κλειστό διθέσιο κουπέ, που ήταν μπροστά από την εποχή του. Η Renault τελικά πώλησε την AMC στην Chrysler / Κράισλερ τον Μάρτιο του 1987 και η AMC σύντομα αποσύρθηκε από την αγορά και διακόπηκε ως εταιρεία. Αντίθετα, η θυγατρική Jeep παρέμεινε και εξελίχθηκε.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της επόμενης, η Renault αύξησε την εμπλοκή της στους αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού, με εξαιρετικές καινοτομίες να εφαρμόζονται, όπως η χρήση υπερσυμπιεστών στα μονοθέσια της Φόρμουλα 1. Τα οχήματα που διέθετε η εταιρεία ήταν εξίσου επαναστατικά. Το Renault Espace προωθήθηκε από τη Renault ως το πρώτο πολυμορφικό μίνιβαν αυτοκίνητο παραγωγής και διατήρησε τη φήμη του δημοφιλέστερου πολυμορφικού για τις επόμενες δεκαετίες. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι προϋπήρξαν πολλά πολυμορφικά μίνιβαν πριν από το Espace, όπως το Stout Scarab, το VW Bus, το Fiat 600 Multipla και αρκετά ακόμα. ^[2]

Η δεύτερη γενιά του Renault 5, το Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς Renault 9 και το πολυτελέστερο Renault (ως τότε), το Renault 25, παρουσιάστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980, δημιουργώντας μια εξαιρετική εικόνα για την εταιρεία, η οποία όμως σύντομα αμαυρώθηκε εξαιτίας της πολύ κακής ποιότητας των προϊόντων της. Ιδιαίτερα το Renault 14 θεωρείται από πολλούς ως η κορύφωση των προβλημάτων αξιοπιστίας, γεγονός που και η ίδια η Renault παραδέχτηκε, διά στόματος του τότε διευθύνοντος συμβούλου της.

Παρά την άμεση επιτυχία όλων των μοντέλων της, τόσο των επιβατικών, όσο και των αγωνιστικών, η Renault έχανε ένα δισεκατομμύριο γαλλικά φράγκα ανά μήνα και ανακοίνωσε έλλειμμα της τάξης των 12,5 δισεκατομμυρίων το 1984. Η κυβέρνηση τότε παρενέβη και διόρισε ως πρόεδρο τον Georges Besse. Κύριο μέλημά του ήταν η δραματική μείωση των δαπανών, κάτι που επιτεύχθηκε με την πώληση αρκετών από τις δραστηριότητες της εταιρείας και αποσύροντας σχεδόν ολοκληρωτικά τη συμμετοχή της από τους αγώνες, ενώ έγιναν και μεγάλες μειώσεις προσωπικού. Παρά τη μείωση του ελλείμματος στο μισό μέσα στο 1986, οι αποφάσεις του Besse για τους εργαζόμενους είχαν ως αποτέλεσμα τη δολοφονία του έξω από το σπίτι του το Νοέμβριο του 1986, από την τρομοκρατική οργάνωση Action Directe. Τη θέση του ανέλαβε αμέσως μετά ο Raymond Lévy, ο οποίος και συνέχισε την πορεία του προκατόχου του, συρρικνώνοντας την εταιρεία και έχοντας ως αποτέλεσμα την εξισορρόπηση των οικονομικών αποτελεσμάτων της, το 1987.

Η ανανεωμένη και αναδιοργανωμένη Renault παρουσίασε πολλά επιτυχημένα μοντέλα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, συμπεριλαμβανομένων του Renault 19, του Renault Clio, που αποδείχθηκε εξαιρετικά επιτυχημένος αντικαταστάτης του 5, της δεύτερης γενιάς του Espace, του εξαιρετικά καινοτόμου Twingo και του Laguna. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 η πρώτη γενιά του αντικαταστάτη του 19, Renault Mégane έγινε το πρώτο αυτοκίνητο που πέτυχε αξιολόγηση τεσσάρων αστέρων στις δοκιμές πρόσκρουσης του οργανισμού Euro NCAP για την προστασία των επιβατών. Το 1998, η Renault παρουσίασε το Mégane Scénic, το οποίο δημιούργησε μια ξεχωριστή κατηγορία αυτοκινήτων, χρησιμοποιώντας τη βάση του Mégane για τη δημιουργία ενός μικρότερου πολυχρηστικού οχήματος. Παράλληλα με την επιτυχία των νέων μοντέλων, η Renault γνώρισε ξανά μεγάλη επιτυχία στους αγώνες – μονοθέσια με κινητήρες της Renault κέρδισαν το πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 το 1992, 1993, 1996 και 1997 με την ομάδα της Williams και το 1995 με τη Benetton.

Σύντομα αποφασίστηκε πως η κρατική διαχείριση της εταιρείας είχε γίνει πλέον τροχοπέδη για την ανάπτυξή της και η Renault ιδιωτικοποιήθηκε το 1996 και έγινε Renault S.A. (Société Anonyme – Ανώνυμη Εταιρεία). Αυτή η νέα ελευθερία της εταιρείας, της έδωσε την δυνατότητα να επεκτείνει τις δραστηριότητές της στην Ανατολική Ευρώπη και στη Νότια Αμερική. Το πρόγραμμα περιελάμβανε εργοστάσια στη Βραζιλία και νέες υποδομές στην Αργεντινή και την Τουρκία.

Στον 21ο αιώνα, η Renault έγινε γνωστή για τον ξεχωριστό σχεδιασμό των μοντέλων της. Τόσο η δεύτερη γενιά του Laguna, όσο και του Mégane, διέθεταν δυναμικές και γεμάτες γωνίες και ακμές, γραμμές οι οποίες και αποτέλεσαν μεγάλη επιτυχία. Αντιθέτως, αυτοκίνητα μεγαλύτερων κατηγοριών δεν ήταν το ίδιο επιτυχημένα. To Avantime (2001 - 2003), ένα περίεργο κράμα κουπέ και πολυμορφικού, είχε πολύ κακή εμπορική πορεία και γρήγορα αποσύρθηκε από την αγορά, ενώ και το πολυτελές Vel Satis (2001 - 2009) δεν είχε την αναμενόμενη εμπορική πορεία.

Πέραν του ξεχωριστού σχεδιασμού, η Renault έγινε παγκοσμίως γνωστή για την ασφάλεια που παρείχαν τα οχήματά της στους επιβάτες τους. Είναι σήμερα ο κατασκευαστής με τον μεγαλύτερο αριθμό αυτοκινήτων που έχουν κερδίσει τα πέντε αστέρια στις δοκιμές πρόσκρουσης του οργανισμού Euro NCAP. Η δεύτερη γενιά του Renault Laguna το 2001 ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παγκοσμίως που κέρδισε αυτή την ανώτατη διάκριση και το 2004 το Modus ήταν το πρώτο μικρό αυτοκίνητο που πέτυχε αυτή τη βαθμολογία.

Η γαλλική κυβέρνηση κατέχει σήμερα το 15,7% των μετοχών της εταιρείας. Ο Louis Schweitzer διετέλεσε Πρόεδρος της εταιρείας από το 1992 και Διευθύνων Σύμβουλος από το 1992 μέχρι το 2005. Το 2005 ο Κάρλος Γκον (επίσης Δ/νων Σύμβουλος της Nissan) έγινε Διευθύνων Σύμβουλος ολόκληρου του Ομίλου Renault, με τον Louis Schweitzer να διατηρεί τη θέση του Προέδρου. Σήμερα ο Κάρλος Γκον είναι τόσο Πρόεδρος όσο και Διευθύνων Σύμβουλος της Renault.

Η Renault κατέχει ποσοστό 44,4% της Nissan, μαζί με την οποία έχουν σχηματίσει τη συμμαχία Renault-Nissan (Renault – Nissan Alliance). Η Nissan κατέχει το 15% της Renault από το 2002. Στη Renault επίσης ανήκει η Samsung Motors (Renault Samsung Motors) και η Dacia, ενώ διατηρεί μειοψηφικό ποσοστό (20%) στη Volvo Trucks.

Για το 2004, η Renault ανακοίνωσε αύξηση 43% στα καθαρά έσοδά της σε 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ και 5,9% κέρδη, στα οποία η Nissan έχει συνεισφέρει €1,7 δισεκατομμύρια. Ολόκληρος ο Όμιλος (Renault, Dacia, Renault Samsung Motors) σημείωσε αύξηση 4,2% στις πωλήσεις παγκοσμίως, με αυτές να ανέρχονται στον αριθμό ρεκόρ των 2.489.401 οχημάτων, αριθμός που αντιστοιχεί σε μερίδιο 4,1% επί του συνόλου της διεθνούς αγοράς. Η Renault επίσης διατήρησε την πρώτη θέση σε πωλήσεις στην ευρωπαϊκή αγορά με πωλήσεις 1,8 εκατομμυρίων οχημάτων και μερίδιο αγοράς 10,8%.

Η Renault, μαζί με τις φίρμες Dacia και Renault Samsung, στοχεύει στην πώληση 4 εκατομμυρίων οχημάτων παγκοσμίως το 2010.

Στις 30 Ιουνίου 2006, τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία ανέφεραν πως η General Motors συγκάλεσε έκτακτη συνέλευση του διοικητικού συμβουλίου της για την συζήτηση της πρότασης του μεγαλομετόχου της, Κιρκ Κερκόριαν για τη δημιουργία συμμαχίας μεταξύ της GM και της Renault. Μεταγενέστερα όμως το ενδεχόμενο αυτό κατέρρευσε.

• 1898 – Ο Louis Renault ιδρύει τη Renault
• 1966 - Κυκλοφορεί το Renault 10.
• 1979 έως 1987 - Η Renault διατηρεί το μεγαλύτερο ποσοστό μετοχών της American Motors Corporation (AMC), την οποία και πουλά στην Chrysler τον Μάρτιο του 1987.
• 1986 – Στις 9 Απριλίου, η γαλλική κυβέρνηση τάσσεται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Renault.
• 1992 – Ο Louis Schweitzer γίνεται πρόεδρος του Ομίλου Renault.
• 1996 – Η εταιρεία ιδιωτικοποιείται και γίνεται Renault S.A.
• 1999 – Η Renault αποκτά το 35% των μετοχών της ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας Nissan, προς $3,5 δισεκατομμύρια για να αποκτήσει τον έλεγχό της, σύμφωνα με την ιαπωνική νομοθεσία. Ο αντιπρόεδρος της Renault Carlos Ghosn τοποθετείται στο τιμόνι της Nissan ώστε να αναστρέψει την πορεία της ζημιογόνας εταιρείας.
• 2001 – Η Renault πουλά τη θυγατρική κατασκευής φορτηγών και βαρέων οχημάτων (Renault Véhicules Industriels) στην Volvo, η οποία την μετονόμασε σε Renault Trucks το 2002.
• 2002 – Η ομάδα της Benneton Φόρμουλα 1 γίνεται επίσημα Renault F1.
• 2004 – Ίδρυση του πρώτου L'atelier Renault στη Θεσσαλονίκη.
• 2005 – Ο Κάρλος Γκον γίνεται πρόεδρος της Renault.
• 2006 – Μετά από πρόταση μεγαλομετόχων της General Motors, η Renault – Nissan εξετάζει το ενδεχόμενο εκτεταμένης συνεργασίας με τη ζημιογόνα αυτοκινητοβιομηχανία, αλλά τελικώς το ενδεχόμενο αυτό καταρρέει.

Παρατίθενται τα διαθέσιμα μοντέλα της Renault, τόσο στον τομέα των επιβατικών, όσο και στον τομέα των επαγγελματικών οχημάτων:

Όταν συνήθως ψάχνουμε για ασυνήθιστα θέματα αυτοκινήτου, η Γαλλία είναι το κατάλληλο σημείο για να ξεκινήσει κανείς. Πως μπορεί να είναι κάτι πολύ μικρό, αλλά παράλληλα να  είναι ευρύχωρο για μια οικογένεια;Κάτι που να είναι πολύ οικονομικό για ταξίδι σε σχέση με τα καύσιμα αλλά παράλληλα να είναι και πολύ γρήγορο για ώρες; Κάτι που να έχει τον κινητήρα αυτοκινήτου στο πίσω μέρος.

Το Renault 10 ήταν ένα από τα αγαπημένα μοντέλα που για εμάς άφησε ιστορία και βαθιές μνήμες σαν ένα από τα πιο αξιόπιστα μοντέλα αυτοκινήτων.

• Twizy (μικροσκοπικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο, δεν διατίθεται στην Ελλάδα)
• Twingo III
• Logan (σε συγκεκριμένες αγορές, σε άλλες κυκλοφορεί με το εμπορικό σήμα της Dacia - στην Ελλάδα ως Dacia)
• Sandero (σε συγκεκριμένες αγορές, σε άλλες κυκλοφορεί με το εμπορικό σήμα της Dacia - στην Ελλάδα ως Dacia)
• Sandero Stepway (σε συγκεκριμένες αγορές, σε άλλες κυκλοφορεί με το εμπορικό σήμα της Dacia - στην Ελλάδα ως Dacia)
• Clio IV
• Clio IV GT
• Clio IV RS
• Clio IV Estate
• Clio IV Estate GT
• Zoe
• Captur
• Symbol/Thalia (σε συγκεκριμένες αγορές)
• Kangoo II
• Kangoo II ZE
• Mégane III Coupe 3d
• Mégane III Berline 5d
• Mégane III Estate
• Mégane III CC
• Mégane III 3d GT
• Mégane III 5d GT
• Mégane III Estate GT
• Mégane III Coupe 3d Renault Sport
• Fluence
• Fluence ZE
• Scénic III
• Scenic III XMOD
• Laguna
• Laguna GT
• Laguna Sport Tourer
• Laguna Sport Tourer GT
• Laguna Coupe
• Laguna Coupe GT
• Scala
• Espace
• Safrane (σε συγκεκριμένες αγορές)
• Latitude
• Duster (σε συγκεκριμένες αγορές - σε άλλες ως Dacia, στην Ελλάδα ως Dacia)
• Koleos
• Kadjar
• Trafic Combi
• Talisman
• Kiwid (Δεν διατίθεται στην Ελλάδα)

• Kangoo II Express Compact
• Kangoo II Express
• Trafic
• Master
• Master RWD

Σειρά μεταφοράς:

• Mascott
• Maxity
• Midlum
• Premium Distribution

Σειρά μακρινών αποστάσεων:

• Premium Long Distance
• Magnum

Σειρά Κατασκευών:

• Premium Lander
• Kerax

Ακολουθούν σημαντικές διεθνείς βραβεύσεις της Renault στα ευρωπαικά βραβεία Αυτοκίνητο της Χρονιάς, στον οργανισμό Euro NCAP, καθώς και σε επίπεδο πωλήσεων πανευρωπαικά:

Τα αυτοκίνητα της Renault είχαν πάντοτε πολύ καλή παρουσία στα βραβεία για το Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς. Το βραβείο έχουν κερδίσει τα:

• Renault 16 (1966)
• Renault 9 (1982)
• Renault Clio (1991)
• Renault Scénic (1997)
• Renault Mégane II (2003)
• Renault Clio III (2006)
• Renault Scenic E-Tech (2024)

Τα Renault 12 (1970), Renault 15/17 (1972), Renault 30 TS (1976), Renault 25 (1985), Renault Safrane (1993) και Renault Laguna (2002) ήταν επίσης φαβορί για την πρώτη θέση στο διαγωνισμό, αν και δεν κέρδισαν το βραβείο.

Τα πιο πρόσφατα μοντέλα της Renault είναι παγκοσμίως γνωστά για την ασφάλειά τους, γεγονός που έχει επικυρωθεί και από τον οργανισμό Euro NCAP με την ανώτατη διάκριση των 5 αστέρων σε 8 σημερινά μοντέλα της:

• Renault Clio III (2005): 5 αστέρια
• Renault Modus (2004): 5 αστέρια
• Renault Mégane III (2008): 5 αστέρια
• Renault Grand Scénic III (2009): 5 αστέρια
• Renault Laguna III (2007): 5 αστέρια
• Renault Espace III(2003): 5 αστέρια
• Renault Koleos (2008): 5 αστέρια

Παλιότερα 5-άστερα μοντέλα της Renault:

• Mégane II (2002): 5 αστέρια
• Mégane II CC (2004): 5 αστέρια
• Scénic II (2003): 5 αστέρια
• Laguna II (2001/2003): 5 αστέρια
• Vel Satis (2002/2005): 5 αστέρια

Παρατίθενται επίσης στοιχεία για την αξιολόγηση άλλων μοντέλων της τρέχουσας παλέτας της:

• Renault Twingo III (2014): 4 αστέρια
• Renault Kangoo II (2008): 4 αστέρια

Επί σειρά ετών και για μία δεκαετία, από το 1997 έως και το 2007, η Renault ήταν 1η σε πωλήσεις στην Ευρώπη συνολικά, αλλά και σε μεμονωμένες ευρωπαϊκές αγορές. Και τις επόμενες χρονιές η Renault βρίσκεται σταθερά στις 3 πρώτες θέσεις των ευρωπαϊκών πωλήσεων, ενώ έχει ανακοινωθεί στρατηγικό πλάνο ώστε η Renault να επανέλθει μελλοντικά στην 1η θέση των πωλήσεων της Ευρώπης.

• Εμπλοκή στην F1 από το 1977
• World Series by Renault από το 2005
• Formula Renault 2.0 από το 2000
• Ενιαία πρωταθλήματα τα τελευταία 20 χρόνια με τα εξής μοντέλα: R5 Turbo, Alpine A310, Spider, Clio V6 και τώρα Megane Trophy.

Σήμερα, η Renault εμπλέκεται ή οργανώνει τα εξής πρωταθλήματα μηχανοκίνητου αθλητισμού:

• Renault F1
• Formula Renault Series 3.5
• Formula Renault Series 2.0 (Eurocup, Nothern European Cup, United Kingdom, Alps)
• Megane Trophy Eurocup
• Clio Cup (Eurocup, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία)
• Rally με το μοντέλο Renault Megane RS N4
• Rally με το μοντέλο Renault Clio RS R3
• Rally με το μοντέλο Renault Clio RS R2
• Rally με το μοντέλο Renault Twingo RS R1

1977-2007: 30 χρόνια η Renault στην F1 - (σημαντικότεροι σταθμοί) Πηγή: renault.com

• 1977: Η Renault εμφανίζεται για πρώτη φορά στη Φόρμουλα 1.
• 1982: Πρώτο 1-2 για τη Renault στο γαλλικό Γκραν Πρι.
• 1988: Η Renault ανακοινώνει την επανεμπλοκή της στην Φόρμουλα 1 ως προμηθευτής κινητήρων για την ομάδα της Williams.
• 1992: Ο Νάιτζελ Μάνσελ κερδίζει το πρωτάθλημα οδηγών και η Williams-Renault τον πρώτο της τίτλο στο πρωτάθλημα κατασκευαστών.
• 1993: Ο Αλέν Πρόστ κερδίζει το 4ο και τελευταίο του πρωτάθλημα οδηγών και η Williams-Renault τον 2ο τίτλο της στο πρωτάθλημα κατασκευαστών.
• 1994: Η Williams-Renault κερδίζει το 3ο συνεχόμενο τίτλο στο πρωτάθλημα κατασκευαστών.
• 1995: Οι 4 οδηγοί της Renault κατακτούν τις 4 πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος οδηγών και η Renault το 4ο συνεχόμενο τίτλο στο πρωτάθλημα κατασκευαστών.
• 1996: Ο Ντέιμον Χιλ ανακηρύσσεται πρωταθλητής οδηγών και παράλληλα ο συναθλητής του στην ίδια ομάδα Ζακ Βιλνέβ κατακτά τη 2η θέση. Η Williams-Renault κερδίζει και πάλι το πρωτάθλημα κατασκευαστών, το 5ο συνεχόμενο για τη Renault.
• 1997: Η Renault κερδίζει το 6ο πρωτάθλημα κατασκευαστών και ανακοινώνει την αποχώρησή της στο τέλος της σαιζόν.
• 2001: Η Renault επιστρέφει στην Φόρμουλα 1 ως προμηθευτής κινητήρων για την Benetton.
• 2002: Η Renault επιστρέφει μόνη της ως κατασκευαστής μονοθεσίου στην Φόρμουλα 1 με οδηγούς τον Τζέισον Μπατον και τον Γιάρνος Τρούλι.
• 2003: Στη δεύτερή της σεζόν ως κατασκευαστής, η Renault κερδίζει 2 pole positions, 4 φορές οδηγοί της ανεβαίνουν στο βάθρο και μία νίκη (Ουγγαρία, Αύγουστος). Με τη νίκη του στη Βουδαπέστη ο Φερνάντο Αλόνσο γίνεται ο νεαρότερος οδηγός που κερδίζει Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1 στην ιστορία του αθλήματος.
• 2004: 3 pole positions, 5 φορές οδηγοί της στο βάθρο και μία νίκη (Γιάρνος Τρούλι, Μονακό) οδηγούν τη Renault στην 3η θέση του πρωταθλήματος κατασκευαστών. Η Renault πετυχαίνει το στόχο της: να είναι μέσα στους 3 κορυφαίους κατασκευαστές μονοθεσίων.
• 2005: Η Renault και ο Φερνάντο Αλόνσο κατακτούν τα πρωταθλήματα κατασκευαστών και οδηγών αντίστοιχα. Ο Φερνάντο Αλόνσο γίνεται ο τότε νεαρότερος πρωταθλητής Φόρμουλα 1.
• 2006: Η Renault επαναλαμβάνει τη διπλή νίκη του 2005, κερδίζοντας τα πρωταθλήματα οδηγών και κατασκευαστών.

• Κατάλογος αγωνιστικών αυτοκινήτων της Ρενώ

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Renault

• Επίσημος ιστότοπος