آشنایی با نحوه ادراک سائق مکان و تاثیر آن در شهرسازی معاصر(در مبحث بازآفرینی فضاهای شهری توسط شهرداری یزد )

مکان در معماری ایرانی بر اصول خیریت و کمال، مطلقیت و عدم تناهی استوار است که باعث شده تا مکان دارای خصوصیاتی چون هندسه ، مرکزیت ، امتداد و تجلی الهی باشد. لذا مکان، فضایی است که در آن اوصاف الهی متجلی شود. مقاله حاضر تلاشی است در جهت بررسی نحوه ادراک سائق مکان و تاثیر آن در شهرسازی معاصر و طوعم با آن ریشه یابی دلایل ایجاد جریان گسستگی این مفهوم از اصلش . سوال طرح شده این است مولفه های موثر و محرک در روند گسستگی و کم ارزشی مفهوم مکان در شهرسازی معاصر چیست ؟ در این مقاله بر اساس فرضیه پژوهش مبنی بر وجود ارتباط میان احوالات و نوع دیدگاه خاص نسبت به مفهوم مکان در معماری معاصر و جریان گسستگی موجود، ابتدا مبانی نظری مفهوم مکان در معماری بررسی می شود. در این زمینه مروری بر آراء و تعاریف و همچنین نقش و جایگاه مکان در معماری سنتی و معاصر خواهد شد. نتایج تحقیق مبین این مطلب است معماری و شهرسازی معاصر به مقوله »مکان« یا اصلا توجه نمی کند یا اگر بخواهد آن را مد نظر قرار دهد، تنها به مثابه ابژهای صرف به آن نگاه می کند؛ ابژهای برای سوژهای که در مقابل آن است ، نه همراه با آن.