ارزیابی ضوابط طول گیرایی میلگردهای قلاب دار در اتصال تیر به ستون بر اساس ویرایش های مختلف آیین نامه ACI ۳۱۸

یکی از فرضیات اساسی در طراحی سازه های بتن مسلح، پیوستگی کامل بتن و میلگرد می باشد. برای ایجاد پیوستگی کامل، میلگردهای فولادی باید حداقل طول مدفون در بتن داشته باشند تا تنش پیوستگی به میزان کافی توسعه یابد. یکی از راه کارهای کاهش حداقل طول مدفون میلگرد استفاده از میلگرد قلاب دار می باشد. آیین نامه ACI ۳۱۸ در ویرایش های مختلف ضوابط محاسبه طول گیرایی میلگرد قلاب دار در کشش را ارائه کرده است. این آیین نامه در ویرایش های ACI ۳۱۸-۸۳ تا ACI ۳۱۸-۱۴ از ضوابط تقریبا یکسانی برای محاسبه طول گیرایی میلگرد قلاب دار در کشش استفاده کرده است اما در ویرایش ACI ۳۱۸-۱۹ ضوابط محاسبه طول گیرایی میلگرد قلاب دار در کشش تغییرات اساسی داشته است. در پیش نویس ACI ۳۱۸-۲۵ برای محاسبه طول گیرایی میلگرد کششی قلاب دار به همان ضوابط که در ACI ۳۱۸-۱۴ وجود دارد ارجاع داده شده است که این رابطه منجر به کاهش چشم گیر طول گیرایی میلگرد قلاب دار در کشش نسبت ACI ۳۱۸-۱۹ شده است. همچنین در ACI ۳۱۸-۲۵ ضریب اصلاح قطر میلگرد برای میلگرد های با قطر بیشتر از ۲۵ میلی متر ارائه شده است. آیین نامه های ACI ۳۱۸ در ضوابط طراحی لرزه ای ضوابط خاصی برای طول گیرایی میلگرد طولی تیر که به اتصال تیر به ستون ختم می شوند ارائه کرده است. در این مقاله ابتدا به ضوابط طول گیرایی میلگرد قلاب دار در کشش در ویرایش های مختلف پرداخته شده است و سپس طول گیرایی محاسبه شده در حالت های مختلف برای میلگرد های با قطر ۱۴ تا ۳۲ میلی متر برای میلگرد فولادی رده S۴۰۰ بررسی شدند که مشخص شد که طول گیرایی میلگرد قلاب دار در کشش طبق ضوابط فصل طراحی لرزه ای نسبت به طول گیرایی میلگرد قلاب دار در ضوابط فصل ۲۵ از ACI ۳۱۸-۱۹ (با فرض محصور شدگی کامل) بیشتر است. هم چنین طول گیرایی میلگرد قلاب دار در فشار نسبت به طول گیرایی میلگرد در کشش بیشتر می باشد کنترل کننده طول مدفون میلگرد طولی تیر در اتصال تیر به ستون می باشد. در پیش نویس ACI ۳۱۸-۲۵ برای قاب های خمشی متوسط و ویژه لزوم کنترل طول گیرایی میلگرد قلاب دار در فشار حذف شده است.