Лешч (Abramis brama) — рыба сямейства карпавых атрада карпападобных.
Цела высокае, пляскатае з бакоў, вышыня яго ў 3 разы большая за таўшчыню. Даўжыня да 39 (зрэдку да 50-75) см, маса да 1 (зрэдку да 5—6) кг. Бакі серабрыстыя з залацістым адлівам, спіна шаравата-зялёная. Спінны плаўнік высокі, кароткі, анальны доўгі, заходзіць на хваставое сцябло. Луска тоўстая, шчыльная.
Моладзь ляшча (часта называюць «падлешчыкамі») мае серабрыстую афарбоўку.
Пашыраны ў рэках, азёрах, вадасховішчах Еўропы, акліматызаваны ў векаторых азёрах Сібіры, Казахстана. На Беларусі водзіцца ва ўсіх рэках, вадасховішчах і ў большасці азёр.
Паўпрахадная і жылая формы. Прыдонная рыба, жыве чародамі, пераважна ў месцах з павольнай плынню, ямамі, заглееным дном.
Корміцца ракападобнымі, малюскамі, раслінамі, лічынкі — зоапланктонам.
Полавая спеласць на 4—6-м годзе жыцця. Нерастуе з канца красавіка да пачатку чэрвеня ў прыбярэжнай зоне вадаёмаў, пры тэмпературы вады вышэй за 11 °С. Ікру адкладвае ў зарасніках падводных раслін. Плоднасць да 600 тыс. ікрынак.
Аб'ект промыслу. Рыбаловы-аматары ловяць ляшча на хлеб, гарох, кашы, цеста і іншыя прынады расліннага паходжання.
Мяса нятлустае, вельмі касцістае, смакам нагадвае карпа. Можна варыць, гатаваць у жэле, смажыць (сатэ, або паніраваць)[1].
Зноскі
- Жукаў Л. Лешч // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5 т. Т. 3. — Мн.: БелСЭ, 1984.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лешч
