Idrija
 Idrija | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Alministración | |||
| País |  Eslovenia | ||
Municipio (es)  | Municipality of Idrija (en) | ||
| Tipu d'entidá | villa | ||
| Nome oficial | Idrija (sl) | ||
| Nome llocal | Idrija (sl) | ||
| Códigu postal |
5280 | ||
| Xeografía | |||
| Coordenaes | 46°00′09″N 14°01′39″E / 46.0025°N 14.0275°E | ||
  Idrija Idrija (Eslovenia) | |||
| Superficie | 293.7 km² | ||
| Altitú | 326 m y 341 m | ||
| Demografía | |||
| Población |
5848 hab. (1r xineru 2023) - 2929 homes (1r xineru 2020) - 2957 muyeres (1r xineru 2020) | ||
| Porcentaxe |
100% de Municipality of Idrija (en) | ||
| Densidá | 19,91 hab/km² | ||
| Más información | |||
| Prefixu telefónicu |
386 05 | ||
| Estaya horaria |
UTC+01:00 (horariu estándar) UTC+02:00 (horariu de branu) | ||
| Llocalidaes hermaniaes | San Luis Potosí | ||
| idrija.si | |||
 | |||
Idrija ye'l nome d'una llocalidá y de un conceyu d'Eslovenia. La ciudá atópase encaxada un valle fondu na confluencia de los ríos Idrijca y Nikova. Ye conocida pola so mina de mercuriu (güei en procesu de clausura) y polos encaxes.
Historia
[editar | editar la fonte]
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 Bomba Kamšt | |
| Llugar |
 España Eslovenia |
| Criterios | Cultural: ii, iv |
| Referencia | 1313rev |
| Inscripción | 2012 (XXXVI Sesión) |
| Área | Europa y América del Norte |
| Coordenaes | Non |
| |
Cerca de Idrija, en Divje Babe, fíxose'l notable descubrimientu arqueolóxicu d'un fémur d'osu mozu d'aproximao 43.100 años d'antigüedá, que correspondería a una flauta prehistórica.
Hasta'l sieglu XVI l'área taba escasamente poblada y atopábase sol control de los señores de Tolmin. El mercuriu foi afayáu en Idrija en 1497. Nun principiu apostáronse la esplotación compañíes de la República de Venecia y de Carintia, pero en 1575 el gobiernu asutríaco facer col control y empezó la so esplotación a gran escala.
Les mines de Idrija fueron mientres enforma tiempu les segunda productores mundiales de mercuriu, por detrás d'Almadén n'España. Fueron importantes pa la estracción de plata na América española, y xunto coles mines de mercuriu de Huancavelica en Perú y Almadén, los principales llugares de los que se surtíen les mines argentíferas del Nuevu Mundu. Idria apurría'l 2,32% de los 370000 quilos de mercuriu consumíos añalmente n'América hasta'l sieglu XVIII.[1]A partir de 1970 la producción decayó, en parte pola baxa cantidá de mercuriu de los nuevos depósitos, y en parte porque'l preciu mundial del mineral esbarrumbóse.
Idrija ye unu de los pocos llugares nel mundu onde'l mercuriu atópase tantu n'estáu líquidu como en sulfuru. La entrada soterraña de la mina, llamada'l Pozu d'Antonio (Antonijev rov) úsase anguaño pa les visites turístiques de los niveles cimeros. Los inferiores, que lleguen hasta los 400 m de fondura, atópense clausuraos. Yá nel sieglu XVII, Valvasor, al visitar la zona, rellata que tuvo que baxar más de 200 m pa llegar a la mina.
El conxuntu mineru del mercuriu de Idrija foi declaráu Patrimoniu de la Humanidá xunto a la llocalidá ciudadrealeña d'Almadén pola Unesco en 2012.[2]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Céspedes del Castillo, Guillermo, Historia d'España VI. América Hispánica (1492-1898), Barcelona, Labor, 1986.
- ↑ «Heritage of Mercury. Almadén and Idrija». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 4 de febreru de 2013.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Idrija.
