[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Saltar al conteníu

Allium ascalonicum

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Allium ascalonicum
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Liliopsida
Orde: Asparagales
Familia: Amaryllidaceae
Subfamilia: Allioideae
Tribu: Allieae
Xéneru: Allium
Especie: Allium cepa
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Chalotas
Tamañu de porción
Enerxía 72 kcal 301 kJ
Carbohidratos 16.8 g
Grases 0.1 g
Proteínes 2.5 g
Tiamina (vit. B1) 0.06 mg (5%)
Riboflavina (vit. B2) 0.02 mg (1%)
Niacina (vit. B3) 0.2 mg (1%)
Ácidu pantoténicu (vit. B5) 0.29 mg (6%)
Vitamina B6 0.345 mg (27%)
Vitamina C 8 mg (13%)
Calciu 37 mg (4%)
Fierro 1.2 mg (10%)
Magnesiu 21 mg (6%)
Manganesu 0.292 mg (15%)
Fósforu 60 mg (9%)
Potasiu 334 mg (7%)
Cinc 0.4 mg (4%)
% de la cantidá diaria encamentada p'adultos.
Fonte: Chalotas na base de datos de nutrientes del USDA.
[editar datos en Wikidata]

Allium ascalonicum ye una verdura de la familia de les aliacees, orixinaria d'Asia Central.

Ilustración.
Allium ascalonicum.

Como la mayoría de les plantes d'esti xéneru, el echalote, tamién llamáu escalonia, cultivar a efeutos culinarios. La parte comestible d'esta planta ta na base de les fueyes, que forma bulbos, aovados de forma y sabor ente l'ayu y la cebolla. Resulta ideal pa les mueyos de carne y ye aceptada dende va años pola cocina francesa.

El chalote ye un pariente de la cebolla, el sabor paez un pocu como a cebolla, pero tien un dulce y nidiu sabor. Tiende a ser más caru que la cebolla, especialmente nos Estaos Xuníos, sicasí, puede almacenase mientres siquier 6 meses.[1]

A diferencia de les cebolles, onde de normal cada planta constitúi un únicu bulbu, los chalotes formen grupos de bulbos, y non na forma d'ayu.

Similar a les cebolles, los chalotes crudos lliberen productos químicos qu'agafen los güeyos cuando se corten en rodajas, lo que resulta lacrimógeno.

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

Indicaciones: ye estomacal, nutritivu, dixestivu, diuréticu. Úsase'l bulbu.[2]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Allium ascalonicum describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Flora Palaestina 17, nel añu 1756.[3][4][5]

Etimoloxía

Allium: nome xenéricu bien antiguu. Les plantes d'esti xéneru yeren conocíes tantu polos romanos como polos griegus. Sicasí, paez que'l términu tien un orixe celta y significa "quemar", en referencia al fuerte golor acre de la planta.[6] Unu de los primeros n'utilizar esti nome pa fines botánicos foi'l naturalista francés Joseph Pitton de Tournefort (1656-1708).

ascalonicum: epítetu xeográficu que vien d'Ascalón, ciudá d'Israel onde se cultivaba.

Sinonimia

Nome común

[editar | editar la fonte]
  • Cebolla ascalónica, cebolla escaloeña, cebolla machu, cebolleta ascalónica, chalota, ayu chalote, ayu de ascalonia, escaloña.[7][8]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Allium ascalonicum». Archiváu dende l'orixinal, el 2000-11-10.
  2. «Allium ascalonicum». Plantes útiles: Linneo. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2009.
  3. Allium ascalonicum en Trópicos.
  4. «Allium ascalonicum». World Checklist of Selected Plant Families. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-11-01. Consultáu'l 8 de xunetu de 2013.
  5. 5,0 5,1 Allium ascalonicum en PlantList.
  6. Giacomo Nicolini, Enciclopedia Botanica Motta. Volume primu, Milano, Federico Motta Editore, 1960, páx. 76.
  7. Acepciones nel Diccionariu de la Real Academia.
  8. Nomes en Real Xardín Botánicu.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Flora of China Editorial Committee. 2000. Flora of China (Flagellariaceae through Marantaceae). 24: 1–431. In C. Y. Wu, P. H. Raven & D. Y. Hong Fl. China. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]