bagn

Svierba do viebe "bagnî"; ou tot droet do latén balneum, balnea.

bagn omrin

1. lavaedje di s' coir, tot bagnant dins l' aiwe u tot passant d' l' aiwe dissu.
   • I-n-aveût la dès canes qu’ èstît totes fîres la qu’ èles sèpît bin nêvî. Èles dimorît todi totes èssonle a djåzer inte di zèles di bagnes èt d’ plonkèts — FRen.
   • Lontins vos m' avoz veyou crexhe,
     Cori, djougler so les prés d' Drwexhe,
     Prinde mes bagns diviè l' iye Monzin !
     — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 101 (fråze rifondowe).
2. plaece, è-n on bos, ewou k' les biesses boevnut d' l' aiwe.
3. plaece ewou k' on s' lave (såle di bagn)
4. couve, likide wice k' on bagne.

• tindreye å bagn
• plaece ås bagns
• såle di bagn