Dijital kart

Dijital kart terimi bir dijital kameradaki hafıza kartı gibi bir fiziksel öğeyi ifade edebilir. 2017 yılından beri dijital kartlar artan bir hızla fiziksel bir kartın sanal bir temsili olarak tutulmaktadır. Tüm bunlar kimlik yönetimi, kredi kartı veya sürücü belgesi gibi birkaç ortak amaç için kullanılmaktadır. Fiziksel olmayan bir kart manyetik şeritli bir kartın aksine herhangi bir kartı taklit edebilir.^{[1][1][2][3][4]}

Manyetik şeritli kart, plastik bir karta iliştirilmiş manyetik bir maddenin üzerinde veri depolayabilen bir çeşit karttır. Bir bilgisayar kartın içeriğinü güncelleyebilir. Manyetik şerit manyetik okuma cihazından geçirilerek okunabilir. Manyetik şeritli kartlar çoğunlukla kredi kartları, kimlik kartları ve ulaşım biletlerinde kullanılır. Ayrıca bazen radyo frekansı ile tanımlama etiketi, transponder cihazı ve/veya erişim denetimi ya da elektronik ödeme için bir mikroçip bulundurabilirler. Manyetik şeritli kartlar, kullanıldıkları alanlara göre farklı güvenlik katmanları ve şifreleme teknolojileriyle donatılabilir. Özellikle bankacılık ve finans sektöründe, işlemlerin güvenliğini sağlamak amacıyla yaygın olarak tercih edilirler.

Manyetik depolama İkinci Dünya Savaşı ve 1950'lerdeki bilgisayardaki veri depolamalarından beri biliniyordu.^[5]

1969'da bir IBM mühendisinin aklına bir parça manyetik şeriti bir plastik karta iliştirmek fikri geldi. O zamanlarda bu en etkili saklama ortamı idi.

Başarısız denemelerin ardından kabul edilemez sonuçlar elde etti. Denemelerinde ya bant şeriti büküldü ya da yapışkandan olumsuz etkilendi. Laboratuvarunda doğru yapıştırcıyı bulmakla geçirdiği beyhude bir günün ardından birkaç parça manyetik şerit ve birkaç plastik kart ile evine döndü. Eve döndüğünde eşi ütü yapıyordu. Hayal kırıklığının nedenini, bir bandın plastiğin üzerine yapıştırmanın bir yönetminin olmaması, eşine anlattığında ise eşi ona şeriti ütü ile yapıştırmasını önerdi. Nihayetinde bu yöntem işe yaramıştır.^[6][7] Ütünün sıcaklığı bantın karta bağlanması için yeterli olmuştur.

1969'dan 1973'e doğru artan gelişmeler evrensel ürün kodu olarak da bilinen uygulamaları geliştirmeyi ve satmayı geçerli kılmıştır.^[8][9][10] Bu mühendislik çabası IBM ilk manyetik şeritli plastik kartları ve bankalar, sigorta şirketleri, hastaneler ve daha birçoğu tarafından kullanılan kimlik kartlarını üretmesine sebep olmuştur.^[8][11]

IBM'in ilk müşterileri arasında bankalar, sigorta şirketleri ve hastanler yer alıyordu. IBM müşterilerine üzerinde kabartma biçiminde ve kartın içine kodlanmış biçimde bilgiler içeren önceden hazırlanmış kartlar tedarik ediyordu.^[11] Üretim, IBM ve 1973 tarafından geliştirilen sıcak damgalama işlemi kullanılarak manyetik şeridin önceden basılmış plastik kartlara eklenmesini içeriyordu.^[12][13]

• Dijital kart koleksiyonu oyunu
• Değişim aracı
• Dijital cüzdan

Bu madde bir taslaktır. Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş taslak şablonlarından birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.