| dbo:Weapon/height
| |
| dbo:Weapon/length
| |
| dbo:Weapon/weight
| |
| dbo:Weapon/width
| |
| dbo:abstract
|
- 2S7 Pion (rusky: 2С7 Пион, česky: Pivoňka) je sovětské, resp. ruské samohybné dělo ráže 203,2 mm z poloviny 70. let 20. století, osazené na podvozku vycházejícím z tanku T-80. Dělo je vybaveno automatickým nabíjecím zařízením, nabíjí při všech úhlech náměru, rychlost střelby činí až 2 rány za minutu. Dostřel se speciálními raketovými náboji dosahoval 50 až 60 km, při použití běžné munice 37,5 km. Původně šlo o tajnou zbraň, jejímž cílem bylo ničit dělostřelecká stanoviště, způsobovat škody a zmatek na shromaždištích, ničit opevnění a živou sílu protivníka. Možné bylo i střílet náboje s jadernou hlavicí. Poprvé byl u sovětské armády identifikován v roce 1975, a tak byl NATO nazýván M-1975 (označení M-1975 také obdržel 2S4 Tulpan). (cs)
- Die 2S7 (GRAU-Index, russisch Пион Pion „Pfingstrose“; NATO-Bezeichnung M-1975) ist eine in der Sowjetunion Anfang der 1970er-Jahre entwickelte schwere Kanonenhaubitze auf Selbstfahrlafette. Mit einem Kaliber von 203 mm und einer Gefechtsmasse von 46 t ist sie das weltweit schwerste konventionelle Artilleriegeschütz. (de)
- The 2S7 Pion ("peony") or Malka is a Soviet self-propelled 203mm cannon. "2S7" is its GRAU designation. More than 250 units were built, some sources say 500, others up to 1,000. They were distributed around the former Soviet states in the dissolution of the Soviet Union after 1991. (en)
- El obús 2S7 Pion (Peonía) o Malka es una pieza de artillería autopropulsada de 203mm creada y fabricada en la Unión Soviética. "2S7" es su designación GRAU. Fue identificada por primera vez en 1975 en el Ejército Rojo y fue denominada M-1975 por la OTAN (El 2S4 Tyulpan también recibió la designación M-1975), su designación oficial es SO-203 (2S7). Su diseño está montado sobre un chasis de tanque T-80 cargando un obús 2A44 de 203 mm externo. (es)
- Le 2S7 Pion (signifiant en russe : pivoine) est un canon automoteur soviétique. (fr)
- 2S7은 소련의 자주포이다. 자주포 중에서도 세계 최대규모의 자주포로, 무려 203mm(8인치) 주포를 장착, M110 자주포와 같은 구경이다. 그러나 워낙 큰 구경인지라 발사속도와 기동성이 매우 좋지 않아 소량 생산된 자주포이다. 매우 적은 양이 배치되어 있다. (ko)
- 2S7ピオン 203mm 自走カノン砲（2S7ピオン 203ミリじそうカノンほう、ロシア語: 2С7 «Пион»）は、ソビエト連邦が開発した自走砲。開発時の計画では原子砲としての使用も意図されていた。軍名称はSO-203、NATOコードネームはM1975。ピオンとはシャクヤクのことである。生産工場はレニングラードのキーロフ工場。 (ja)
- Il 2S7 Pion ("Peonia", in cirillico: 2С7 Пион, nome in codice NATO: M1975) è un obice semovente pesante, di fabbricazione sovietica, sviluppato dalla Kirovskij Zavod nel corso degli anni Settanta a partire dal telaio del carro T-80 ed entrato in servizio nel 1975 nelle forze di terra sovietiche. Dal momento della sua entrata in servizio al 2021, detiene il titolo di obice semovente cingolato più grande al mondo, record che deve alla lunghezza del cannone da 203 mm di cui è equipaggiato. Progettato per colpire obiettivi sensibili rimanendo al riparo dal fuoco di rappresaglia, sin dai primi esemplari vanta una gittata fino a 47 km a seconda del proiettile in uso. Impiegato in numerosi conflitti armati tra cui la Prima e la Seconda guerra cecena, la guerra in Ossezia del Sud ed il conflitto nel Nagorno Kharabak del 2020, ha ricevuto il battesimo del fuoco nel corso dell'intervento sovietico in Afghanistan. A partire dal 1986 è entrata in servizio nelle forze sovietiche una versione aggiornata denominata 2S7M Malka con migliorata cadenza di tiro. Nel 2020 è stata dichiarata l'intenzione di modernizzare ulteriormente gli esemplari di tale versione in servizio nelle forze terrestri russe con evidenze della consegna dei primi esemplari aggiornati da parte della UVZ a dicembre 2021. Al 2021, è ancora in servizio in alcune forze armate dell'ex-blocco sovietico. (it)
- 2S7 Pion (tł. pol. piwonia) – radziecka armata samobieżna kalibru 203 mm. 2S7 była przeznaczona dla pułków artylerii ciężkiej znajdujących się na szczeblu frontu. Została skonstruowana na początku lat 70 XX w. przez Zakłady im. Barykady (armata) i Leningradzkie Zakłady im. Kirowa (podwozie). Do uzbrojenia Armii Radzieckiej została wprowadzona w 1976 roku. Później znalazła się na uzbrojeniu Czechosłowacji i Polski, a po rozpadzie ZSRR była używana przez armie Białorusi, Rosji, Ukrainy, Uzbekistanu. Armaty 2S7 zostały wycofane z uzbrojenia armii czeskiej w latach 90 XX w. Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej zdecydowały o wycofaniu 8 sztuk, znajdujących się od 1985 roku na uzbrojeniu najpierw 5 Brygady Artylerii Armat z Głogowa, a potem w 23 Śląskiej Brygadzie Artylerii w Bolesławcu, w marcu 2006 roku. Działo zasilane jest amunicją rozdzielnego ładowania. Ładunki miotające są w workach. Z działa można wystrzeliwać granaty odłamkowo-burzące o masie 110 kg i donośności 37,5 km, granaty odłamkowo-burzące z dodatkowym napędem rakietowym o masie 102 kg i donośności 47,5 km, chemiczne (wycofane z uzbrojenia) oraz jądrowe. Szybkostrzelność praktyczna sięgała 2 strz./min. W 1983 roku w ZSRR armatę zmodernizowano do wersji 2S7M Pion-M (zwanej także Małka), zwiększając szybkostrzelność (do 2,5 strz./min) i zapas amunicji działowej z 4 szt. do 8. Zapas ten był traktowany jako nienaruszalny, typowa jednostka ognia wynosiła 40 szt. amunicji przewożonych na towarzyszących ciężarówkach kołowych. W tylnej części zamontowany jest ruchomy lemiesz, który w czasie przemieszczania się pojazdu jest podniesiony, natomiast na stanowisku ogniowym w celu zwiększenia stabilności podczas strzelania opuszczany na ziemię. W tym samym celu i dla zwiększeniu długości oporowej gąsienic zwalnia się koło napinające. Samobieżną armatę można obejrzeć m.in. w Muzeum Artylerii w Toruniu, Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu, Lubuskim Muzeum Wojskowym i Muzeum Artylerii w Petersburgu. Jeden egzemplarz bez optyki i wyposażenia znajduje się w Bolesławcu.
* 2S7 Pion w Muzeum Artylerii w Petersburgu
* (pl)
- 2S7「牡丹花」（俄語：Пион，俄語羅馬化：Pion；代號216工程）是於蘇聯陸軍服役且量產過口徑最大的自走炮，於1975年開始服役，故北約給予M-1975自走砲之代號。2S7總共生產1,000門左右，由聖彼得堡（St. Peterburg）的基洛夫工廠（Kirov Plant）所製造，在此砲大量進入服役後，蘇聯陸軍的長程火力獲得顯著提升，並具備發射戰術核子砲彈攻擊北約戰線後方重要目標的能力。 (zh)
- 2С7 «Піон» (рос. 2С7 «Пион») (Індекс ГБТУ — об'єкт 216) — радянська 203-мм самохідна гармата артилерії резерву Верховного Головнокомандування. Розроблено на Ленінградському Кіровському заводі. Головний конструктор шасі — М. С. Попов, 203-мм гармати 2А44 — Г. І. Сергєєв. 2С7 «Піон» призначений для придушення тилів, знищення особливо важливих об'єктів і засобів ядерного нападу в тактичній глибині на відстані до 47 км. (uk)
- 2С7 «Пион» (индекс ГАБТУ — объект 216) — советская 203-мм самоходная пушка большой мощности. Разработана на Кировском заводе в Ленинграде. Главный конструктор шасси — Николай Попов, 203-мм нарезной пушки 2А44 — Георгий Сергеев. 2С7 «Пион» предназначен для подавления тылов, уничтожения особо важных объектов и средств ядерного нападения в тактической глубине на расстоянии до 47 км. После модернизации получен новый индекс 2С7М «Малка» (модернизированы шасси — 216М с дизелем В-84Б, системы наведения и заряжания), в литературе встречается название «Пион-М». (ru)
|
| dbo:height
| |
| dbo:length
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:type
| |
| dbo:usedInWar
| |
| dbo:weight
|
- 46500000.000000 (xsd:double)
|
| dbo:width
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 17825 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:armour
| |
| dbp:barrels
| |
| dbp:caliber
| |
| dbp:carriage
| |
| dbp:cartridgeWeight
| |
| dbp:crew
| |
| dbp:elevation
| |
| dbp:engine
|
- V-46-I V12 turbocharged diesel (en)
|
| dbp:enginePower
| |
| dbp:gunWeight
| |
| dbp:imageSize
| |
| dbp:isArtillery
| |
| dbp:isExplosive
| |
| dbp:isMissile
| |
| dbp:isRanged
| |
| dbp:isVehicle
| |
| dbp:maxRange
| |
| dbp:name
| |
| dbp:origin
| |
| dbp:primaryArmament
| |
| dbp:productionDate
| |
| dbp:range
| |
| dbp:service
| |
| dbp:suspension
| |
| dbp:traverse
| |
| dbp:type
| |
| dbp:vehicleRange
| |
| dbp:velocity
| |
| dbp:wars
|
- 2020 (xsd:integer)
- dbr:Soviet–Afghan_War
- First Chechen War (en)
- Russo-Georgian War (en)
- Russo-Ukrainian War (en)
- Second Chechen War (en)
|
| dbp:weight
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:wordnet_type
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Die 2S7 (GRAU-Index, russisch Пион Pion „Pfingstrose“; NATO-Bezeichnung M-1975) ist eine in der Sowjetunion Anfang der 1970er-Jahre entwickelte schwere Kanonenhaubitze auf Selbstfahrlafette. Mit einem Kaliber von 203 mm und einer Gefechtsmasse von 46 t ist sie das weltweit schwerste konventionelle Artilleriegeschütz. (de)
- The 2S7 Pion ("peony") or Malka is a Soviet self-propelled 203mm cannon. "2S7" is its GRAU designation. More than 250 units were built, some sources say 500, others up to 1,000. They were distributed around the former Soviet states in the dissolution of the Soviet Union after 1991. (en)
- El obús 2S7 Pion (Peonía) o Malka es una pieza de artillería autopropulsada de 203mm creada y fabricada en la Unión Soviética. "2S7" es su designación GRAU. Fue identificada por primera vez en 1975 en el Ejército Rojo y fue denominada M-1975 por la OTAN (El 2S4 Tyulpan también recibió la designación M-1975), su designación oficial es SO-203 (2S7). Su diseño está montado sobre un chasis de tanque T-80 cargando un obús 2A44 de 203 mm externo. (es)
- Le 2S7 Pion (signifiant en russe : pivoine) est un canon automoteur soviétique. (fr)
- 2S7은 소련의 자주포이다. 자주포 중에서도 세계 최대규모의 자주포로, 무려 203mm(8인치) 주포를 장착, M110 자주포와 같은 구경이다. 그러나 워낙 큰 구경인지라 발사속도와 기동성이 매우 좋지 않아 소량 생산된 자주포이다. 매우 적은 양이 배치되어 있다. (ko)
- 2S7ピオン 203mm 自走カノン砲（2S7ピオン 203ミリじそうカノンほう、ロシア語: 2С7 «Пион»）は、ソビエト連邦が開発した自走砲。開発時の計画では原子砲としての使用も意図されていた。軍名称はSO-203、NATOコードネームはM1975。ピオンとはシャクヤクのことである。生産工場はレニングラードのキーロフ工場。 (ja)
- 2S7「牡丹花」（俄語：Пион，俄語羅馬化：Pion；代號216工程）是於蘇聯陸軍服役且量產過口徑最大的自走炮，於1975年開始服役，故北約給予M-1975自走砲之代號。2S7總共生產1,000門左右，由聖彼得堡（St. Peterburg）的基洛夫工廠（Kirov Plant）所製造，在此砲大量進入服役後，蘇聯陸軍的長程火力獲得顯著提升，並具備發射戰術核子砲彈攻擊北約戰線後方重要目標的能力。 (zh)
- 2С7 «Піон» (рос. 2С7 «Пион») (Індекс ГБТУ — об'єкт 216) — радянська 203-мм самохідна гармата артилерії резерву Верховного Головнокомандування. Розроблено на Ленінградському Кіровському заводі. Головний конструктор шасі — М. С. Попов, 203-мм гармати 2А44 — Г. І. Сергєєв. 2С7 «Піон» призначений для придушення тилів, знищення особливо важливих об'єктів і засобів ядерного нападу в тактичній глибині на відстані до 47 км. (uk)
- 2С7 «Пион» (индекс ГАБТУ — объект 216) — советская 203-мм самоходная пушка большой мощности. Разработана на Кировском заводе в Ленинграде. Главный конструктор шасси — Николай Попов, 203-мм нарезной пушки 2А44 — Георгий Сергеев. 2С7 «Пион» предназначен для подавления тылов, уничтожения особо важных объектов и средств ядерного нападения в тактической глубине на расстоянии до 47 км. После модернизации получен новый индекс 2С7М «Малка» (модернизированы шасси — 216М с дизелем В-84Б, системы наведения и заряжания), в литературе встречается название «Пион-М». (ru)
- 2S7 Pion (rusky: 2С7 Пион, česky: Pivoňka) je sovětské, resp. ruské samohybné dělo ráže 203,2 mm z poloviny 70. let 20. století, osazené na podvozku vycházejícím z tanku T-80. Dělo je vybaveno automatickým nabíjecím zařízením, nabíjí při všech úhlech náměru, rychlost střelby činí až 2 rány za minutu. Dostřel se speciálními raketovými náboji dosahoval 50 až 60 km, při použití běžné munice 37,5 km. Poprvé byl u sovětské armády identifikován v roce 1975, a tak byl NATO nazýván M-1975 (označení M-1975 také obdržel 2S4 Tulpan). (cs)
- Il 2S7 Pion ("Peonia", in cirillico: 2С7 Пион, nome in codice NATO: M1975) è un obice semovente pesante, di fabbricazione sovietica, sviluppato dalla Kirovskij Zavod nel corso degli anni Settanta a partire dal telaio del carro T-80 ed entrato in servizio nel 1975 nelle forze di terra sovietiche. Dal momento della sua entrata in servizio al 2021, detiene il titolo di obice semovente cingolato più grande al mondo, record che deve alla lunghezza del cannone da 203 mm di cui è equipaggiato. Al 2021, è ancora in servizio in alcune forze armate dell'ex-blocco sovietico. (it)
- 2S7 Pion (tł. pol. piwonia) – radziecka armata samobieżna kalibru 203 mm. 2S7 była przeznaczona dla pułków artylerii ciężkiej znajdujących się na szczeblu frontu. Została skonstruowana na początku lat 70 XX w. przez Zakłady im. Barykady (armata) i Leningradzkie Zakłady im. Kirowa (podwozie). Do uzbrojenia Armii Radzieckiej została wprowadzona w 1976 roku. Później znalazła się na uzbrojeniu Czechosłowacji i Polski, a po rozpadzie ZSRR była używana przez armie Białorusi, Rosji, Ukrainy, Uzbekistanu. Armaty 2S7 zostały wycofane z uzbrojenia armii czeskiej w latach 90 XX w. Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej zdecydowały o wycofaniu 8 sztuk, znajdujących się od 1985 roku na uzbrojeniu najpierw 5 Brygady Artylerii Armat z Głogowa, a potem w 23 Śląskiej Brygadzie Artylerii w Bolesławcu, w mar (pl)
|
| rdfs:label
|
- 2S7 Pion (cs)
- 2S7 (de)
- 2S7 Pion (en)
- 2S7M Malka (es)
- 2S7 Pion (it)
- 2S7 Pion (fr)
- 2S7 (ko)
- 2S7ピオン 203mm自走カノン砲 (ja)
- 2S7 Pion (pl)
- 2С7 (ru)
- 2С7 «Піон» (uk)
- 2S7自走砲 (zh)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |