| dbo:abstract
|
- Teodoryk — imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza. Poza zbliżonym brzmieniem, nie ma ono wiele wspólnego z imieniem Teodor. Pierwszy człon to germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot — „lud”; drugi, -rich, -rik, to „potężny, królewski”, później także „bogaty, wysoko urodzony, dostojny”. W Polsce imię to notowane było w formach Teodericus (od 1213 r.), Teodoricus, Teodricus, Thedricus, Dit(e)rich, Tebrich, Dzidrzych, Dziedrzych, (Dziedrzyk), Dzietrzych, Dzietrzyk, Dzietrzysz-ek, Dzietrzysz-ko, Dzitrzych, (Dzitrzyk) (od 1226 r.), Wietrzych. Spotykany w części polskiej literatury onomastycznej pogląd, iż Szczedrzyk jest jedną z form tego imienia, nie ma oparcia w źródłach. Niektóre możliwe staropolskie zdrobnienia: Dyt(ek), Dytko, Dytel, Dytka (masc.), Dytusz, Dzietko, Dziec(z)ko. (pl)
- Teodoryk — imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza. Poza zbliżonym brzmieniem, nie ma ono wiele wspólnego z imieniem Teodor. Pierwszy człon to germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot — „lud”; drugi, -rich, -rik, to „potężny, królewski”, później także „bogaty, wysoko urodzony, dostojny”. W Polsce imię to notowane było w formach Teodericus (od 1213 r.), Teodoricus, Teodricus, Thedricus, Dit(e)rich, Tebrich, Dzidrzych, Dziedrzych, (Dziedrzyk), Dzietrzych, Dzietrzyk, Dzietrzysz-ek, Dzietrzysz-ko, Dzitrzych, (Dzitrzyk) (od 1226 r.), Wietrzych. Spotykany w części polskiej literatury onomastycznej pogląd, iż Szczedrzyk jest jedną z form tego imienia, nie ma oparcia w źródłach. Niektóre możliwe staropolskie zdrobnienia: Dyt(ek), Dytko, Dytel, Dytka (masc.), Dytusz, Dzietko, Dziec(z)ko. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Teodoryk — imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza. Poza zbliżonym brzmieniem, nie ma ono wiele wspólnego z imieniem Teodor. Pierwszy człon to germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot — „lud”; drugi, -rich, -rik, to „potężny, królewski”, później także „bogaty, wysoko urodzony, dostojny”. W Polsce imię to notowane było w formach Teodericus (od 1213 r.), Teodoricus, Teodricus, Thedricus, Dit(e)rich, Tebrich, Dzidrzych, Dziedrzych, (Dziedrzyk), Dzietrzych, Dzietrzyk, Dzietrzysz-ek, Dzietrzysz-ko, Dzitrzych, (Dzitrzyk) (od 1226 r.), Wietrzych. Spotykany w części polskiej literatury onomastycznej pogląd, iż Szczedrzyk jest jedną z form tego imienia, nie ma oparcia w źródłach. (pl)
- Teodoryk — imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza. Poza zbliżonym brzmieniem, nie ma ono wiele wspólnego z imieniem Teodor. Pierwszy człon to germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot — „lud”; drugi, -rich, -rik, to „potężny, królewski”, później także „bogaty, wysoko urodzony, dostojny”. W Polsce imię to notowane było w formach Teodericus (od 1213 r.), Teodoricus, Teodricus, Thedricus, Dit(e)rich, Tebrich, Dzidrzych, Dziedrzych, (Dziedrzyk), Dzietrzych, Dzietrzyk, Dzietrzysz-ek, Dzietrzysz-ko, Dzitrzych, (Dzitrzyk) (od 1226 r.), Wietrzych. Spotykany w części polskiej literatury onomastycznej pogląd, iż Szczedrzyk jest jedną z form tego imienia, nie ma oparcia w źródłach. (pl)
|