| dbo:abstract
|
- The Synod of Zamość was a Ruthenian Uniate synod held in 1720 in Zamość. It is considered a crucial event that stabilised the Uniate liturgy and organisation after this Church had managed to gain the upper hand among the Eastern Christians of the Polish-Lithuanian Commonwealth. Having brought the Uniates into line with the Tridentine Catholicism, the synod remains a controversial issue, as its critics claim that it corrupted the Ruthenian Uniate traditions with too many pernicious borrowings from the Latins. (en)
- Synod zamojski – synod kościoła unickiego, zwołany w dniach od 26 sierpnia do 17 września 1720 w Zamościu, w celu ujednolicenia liturgii, dokonania reform i formalnego zatwierdzenia postępującej latynizacji Cerkwi Unickiej. Synod został zwołany przez metropolitę unickiego Leona Kiszkę. Odbywał się pod przewodnictwem nuncjusza papieskiego w Polsce Girolamo Grimaldiego, w cerkwi św. Mikołaja oraz w kolegiacie zamojskiej. W synodzie wziął udział również arcybiskup ormiański Jan Tobiasz Augustynowicz. Synod uchwalił wiele dekretów dogmatycznych i duszpasterskich o podstawowym znaczeniu dla cerkwi unickiej. Wprowadził do ksiąg liturgicznych Filioque w Credo oraz wspominanie papieża, podkreślał kult Najświętszego Sakramentu i obchodzenie Bożego Ciała, sprecyzował obowiązki metropolity, biskupów i kleru, ujednolicił i upodobnił do łacińskiej liturgię we wszystkich diecezjach unickich, uregulował sprawy seminariów duchownych i monastyrów. Zaczęto stosować łacińskie określenia: w miejsce słowa pop zaczęto mówić ksiądz, zamiast władyka - biskup, w miejsce archimandryta — opat, w miejsce cerkiew — kościół. Zaczęto stosować mszał zamiast służebnik, stuły zamiast epitrachile. Zniesiono możliwość czyszczenia kielicha mszalnego gąbką i wprowadzono obowiązek czyszczenia chusteczką. nakazano także parochom prowadzenia ksiąg z rejestrami parafian, chrztów, ślubów i zgonów. Nakazano duchownym odróżnianie się od chłopów poprzez noszenie długiej czarnej szaty, oraz zakazano duchownym tańców, pijaństwa, chodzenia do karczm i bijatyk. Zakazano pobierania opłat za poświęcenie pod karą klątwy. Nakazano wizytacje parafii przez biskupów, jednak nie nakazywano formy jakie mają mieć świątynie i ich wnętrza. Zalecano jak najczęstsze odprawianie mszy czytanych, ale nie wspomniano w zaleceniach niczego o organach ani o obecności ikonostasów. Postanowienia Synodu zatwierdził w 1724 papież Benedykt XIII, a opublikowane jako obowiązujące zostały w 1725. Latynizacja liturgii i obrzędowości miała doprowadzić do zacierania różnic w obu katolickich obrządkach i zbliżenia obu rytów do siebie. Była następstwem Unii brzeskiej. Z cerkwi unickich powoli redukowano ikonostasy, zaczęto wprowadzać natomiast ołtarze boczne, konfesjonały, ławki, jak również elementy liturgii zachodniej, wprowadzono język polski do nabożeństw i kazań, po polsku odmawiano modlitwy dotychczas odmawiane w języku cerkiewnosłowiańskim. Zmiany te poparła część duchowieństwa unickiego, jednak duża część duchownych ustalenia synodu zamojskiego uznała za warunki nie do przyjęcia i rozważała nawet odłączenie się od Watykanu i powrót do prawosławia. Skupili się przy soborze św. Jura we Lwowie. Synodowi zamojskiemu przypisuje się wielkie znaczenie w Kościele unickim, porównywalne do postanowień soboru trydenckiego w Kościele łacińskim. (pl)
- Замойский собор (Замойский синод, польск. Synod zamojski) — поместный собор Киевской митрополии Русской Униатской Церкви, проходивший с 26 августа по 17 сентября 1720 года в Замостье. В работе собора участвовали митрополит Лев Кишка, семь епископов, протоархимандрит базилианского ордена, восемь архимандритов, 129 священников (преимущественно деканы) и иеромонахов-базилиан, два представителя от Львовского братства, а также семь латинских священников. Почётным председателем собора был папский нунций Иероним Гримальди. Светские власти представлены на соборе не были. Значение Замойского собора для Грекокатолической Церкви уподобляют значению Тридентского Собора для католичества в целом. Собор постановил унифицировать богослужение, приняв литургические книги, одобренные папской властью и отказавшись от использования некатолических изданий, издать на народном языке два катехизиса (большой для духовенства и малый для народа). Также собор запретил почитать Григория Паламу. Кроме того, были приняты решения, касающиеся образа жизни и облика грекокатолического духовенства; так, после собора священники стали стричь волосы, брить бороды, носить одежду, ранее характерную только для западного духовенства. Постановления собора были направлены для утверждения в Рим и после долгого анализа в 1724 году утверждены Папой Бенедиктом XIII, а в 1725 году оглашены в Киевской митрополии и с того времени стали обязательными. (ru)
- Замойський синод, вживається також термін собор (лат. Synodus Zamoscensis, Synodus provincialis Ruthenorum habita in Zamosciae) — синод, локальний собор Київської греко-католицької митрополії, який відбувся в Замостю заходами митрополита Льва II Кішки 1720 року. Даний Синод певні джерела подають як Собор, оскільки на ньому були присутні представники Львівського Ставропігійського Братства, які були мирянами. Був другим після Кобринського (1626) загально-церковним синодом в історії греко-католицької церкви. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- The Synod of Zamość was a Ruthenian Uniate synod held in 1720 in Zamość. It is considered a crucial event that stabilised the Uniate liturgy and organisation after this Church had managed to gain the upper hand among the Eastern Christians of the Polish-Lithuanian Commonwealth. Having brought the Uniates into line with the Tridentine Catholicism, the synod remains a controversial issue, as its critics claim that it corrupted the Ruthenian Uniate traditions with too many pernicious borrowings from the Latins. (en)
- Замойський синод, вживається також термін собор (лат. Synodus Zamoscensis, Synodus provincialis Ruthenorum habita in Zamosciae) — синод, локальний собор Київської греко-католицької митрополії, який відбувся в Замостю заходами митрополита Льва II Кішки 1720 року. Даний Синод певні джерела подають як Собор, оскільки на ньому були присутні представники Львівського Ставропігійського Братства, які були мирянами. Був другим після Кобринського (1626) загально-церковним синодом в історії греко-католицької церкви. (uk)
- Synod zamojski – synod kościoła unickiego, zwołany w dniach od 26 sierpnia do 17 września 1720 w Zamościu, w celu ujednolicenia liturgii, dokonania reform i formalnego zatwierdzenia postępującej latynizacji Cerkwi Unickiej. Synod został zwołany przez metropolitę unickiego Leona Kiszkę. Odbywał się pod przewodnictwem nuncjusza papieskiego w Polsce Girolamo Grimaldiego, w cerkwi św. Mikołaja oraz w kolegiacie zamojskiej. W synodzie wziął udział również arcybiskup ormiański Jan Tobiasz Augustynowicz. (pl)
- Замойский собор (Замойский синод, польск. Synod zamojski) — поместный собор Киевской митрополии Русской Униатской Церкви, проходивший с 26 августа по 17 сентября 1720 года в Замостье. В работе собора участвовали митрополит Лев Кишка, семь епископов, протоархимандрит базилианского ордена, восемь архимандритов, 129 священников (преимущественно деканы) и иеромонахов-базилиан, два представителя от Львовского братства, а также семь латинских священников. Почётным председателем собора был папский нунций Иероним Гримальди. Светские власти представлены на соборе не были. (ru)
|