dbo:abstract
|
- سلطان علي المشهدي (841 - 926 هـ / 1453 - 1520 م) هو خطاط و شاعر فارسي. هو نظام الدين سلطان علي المشهدي، الملقب بسلطان الحفاظين. ولد في مشهد الامام الرضا بخراسان ، وبها نشأ وتعلم. في سنة 865 هـ دعاه الأمير أبو سعيد التيموري إلى هراة ، فلبى طلبه وتوجه إلى الأمير ولازمه وحظي لديه. وبعد أن توفي التيموري أصبح يعمل كاتبا لدى السلطان حسين ميرزا بايقرا. بعد وفاة السلطان حسين ميرزا رجع إلى مشهد وبها توفي. (ar)
- Soltan Ali Maschhadi ( persisch سلطان علی مشهدی, IPA: [soltɑn æli jɛ mæʃhædi]; * 1435 in Maschhad; † 1520) auch bekannt als Nesam ed-Din Soltani (persisch نظام الدین سلطانی, [nɛzɑmɛddin ɛ soltɑni]) war ein persischer Kalligraf und prominenter Kalligraf der Nastaliq-Schrift im 15. und 16. Jahrhundert. Alle Nastaliq-Inschriften der Gebäude, die durch den Befehl von und Mir ʿAli Schir Nawāʾi in Ägypten und der Schulen in Herat gebaut wurden, sind Werke von Soltan Ali Maschhadi. Sein Stil der Nastaliq-Schrift interessierte auch den Hof des Mogulreiches in Indien. (de)
- Sultan ‛Ali Mashhadi, Persian: سلطانعلی مشهدی (full name: Sultan Ali-i Muhammad-i Mashhadi) (fl 1453–1519, d. 1520) was a Persian calligrapher and master of nastaliq script. Born in Mashhad, Sultan ‛Ali lost his father when he was seven and that early on in life he began practicing calligraphy on his own. He was autodidact till he moved to Herat somewhere around the year 1468. There he was trained by Azhar, or by one of Azhar’s students. From 1470 Sultan ‛Ali worked for the major bibliophiles of the time, Sultan Husayn (1469-1506) and his boon companion ‛Alishir Nava’i. He designed architectural inscriptions, such as the one (1477–8) on the marble platform for the tombstones of Sultan Husayn’s ancestors erected in the Shrine of Khwaja Abd Allah. He also calligraphed some of the finest Persian and Turkish manuscripts produced for the Timurid court, such as a copy of Sa‛di’s Gulistan (1486; , LTS1995.2.30), copy of ‛Attar’s Mantiq al-tayr (1487; Met., 63.210) and a copy of Sa‛di’s Bustan (1488; Egyptian N. Lib., Adab Farsi 908). After death of Sultan Husayn in 1506 and overthrow of the Timurid dynasty Sultan ‛Ali retired to Mashhad. There in 1514 he wrote Adab-i Khatt (“Etiquette of Calligraphy”), a verse treatise in Persian on writing and teaching calligraphy, which was later incorporated in Qazi Ahmad’s biography of calligraphers and painters. This work contains both practical and autobiographical information and shows the close association between religious discipline and the practice of calligraphy. He died in Mashhad. Compared to the hand of his predecessor Jafar Tabrizi (fl 1412-1431), Sultan ‛Ali's is more spacious, delicate and fluid. He shows a mastery of control and modulation, introducing visual rhythms by elongating and emphasizing certain forms, like the stroke on letter kaph. Nastaliq of Sultan ‛Ali "demonstrates a fine balance between fluidity and discipline, the same characteristics that he mentioned in his treatise on calligraphy". In his writings the eastern, or Khurasani, style of nastaliq, associated with Jafar and Azhar, reached its classic form, and in Safavid period also became the predominant in western Iran. "The eastern style, as further perfected in the following centuries, is the nastaliq now in use in Persia". Because of this nastaliq of Sultan ‛Ali "remained the epitome of the style, assidously collected and treasured by later connoiseurs and emulated by his successors for centuries to come". Qazi Ahmad wrote about Sultan ‛Ali that "His writing conquered the world and is among other writings as the sun among other planets". Sultan ‛Ali trained many great calligraphers of the 16th century, like or .
* Detached folio from a Gulistan by Sa‛di. Herat, 1468. Sometime during the early 16th century, the margins of its first sixteen folios were lavishly illuminated. The exquisite design have been attributed to Aqa Mirak (fl 1520-1575). Freer Gallery of Art
* Calligraphic composition with verses from 's (d. 1438) Guy-u-Chugan. Herat, 1470. Library of the Golestan Palace
* Detached folio from a Gulistan by Sa‛di. Herat, 1475 - 1500 (borders from the Safavid era). Cleveland Museum of Art
* Page from an ‛Attar’s Mantiq al-tayr. Herat, dated 25 April 1487 (illumination by (d. 1602) from c. 1600). Metropolitan Museum of Art
* Page from a Khamsah by ‛Alishir Nava’i. Herat, 1492. Royal Collection
* Page from the with a poem composed and written by Sultan ‛Ali (illumination from the early 16th century). Herat, 1499. Library of the Golestan Palace
* Double-page from the Divan of Sultan Husayn Bayqara. Herat, c. 1500. Metropolitan Museum of Art
* Page from a Subhat al-Abrar by Jami (borders are from the first quarter of the 17th century). Herat, c. 1500. Metropolitan Museum of Art
* Detached folio from a dispersed copy of the Divan (collected poems) by Suhayli (d. 1501-2). Herat, early 16th century. Arthur M. Sackler Gallery
* Calligraphy with a Persian translation of the Arabic poetry written in a lighter ink with tahrir. Herat. Archive of the Mostaz‘afan Foundation (en)
- Soltan Ali Maszhadi, pers. سلطانعلی مشهدی (pełne imię: Soltan Ali-e Mohammad-e Maszhadi), ur. w Meszhedzie, fl 1453–1519, zm. 1520 w Meszhedzie – perski kaligraf piszący w nastaligh. Ojciec Soltana Alego zmarł kiedy ten miał 7 lat i niedługo później zaczął on samodzielnie uczyć się kaligrafii. Pozostał w tym zakresie samoukiem dopóki ok. roku 1468 nie przeniósł się do Heratu, gdzie miał pobierać nauki u (zm. 1475) lub jednego z jego uczniów. Począwszy od roku 1470 pracował dla (1469–1506) i jego wezyra Ali Szer Nawojego. Soltan Ali projektował inskrypcje, takie jak ta (1477-78) na marmurowej platformie nagrobków przodków Husajna Bajkary wzniesionej w w Gazargah (obecnie Herat). Był także kaligrafem wielu najświetniejszych rękopisów sporządzanych dla timurydzkiego dworu, takich jak kopia Gulistanu Sadiego z 1486 , kopia Mantigh ot-tajr z 1487 (Metropolitan Museum of Art, 63.210) czy kopia Bostanu Sadiego z 1488 (Biblioteka Narodowa Egiptu, Adab Farsi 908). Po śmierci Husajna Bajkary w roku 1506 i upadku timurydzkich rządów w Heracie powrócił do rodzinnego Meszhedu. To tam w roku 1514 napisał Adab-e Chatt ("Etykieta kaligrafii"), wierszowany traktat poświęcony kaligrafii, który później został włączony do biografii kaligrafów i malarzy (zm. 1606). Zawiera on zarówno praktyczne wskazówki, jak i informacje o charakterze autobiograficznym, oraz pokazuje bliskie związki pomiędzy praktyką kaligrafii a dyscyplinami religijnymi. Styl Soltana Alego jest delikatniejszy oraz bardziej płynny i przestrzenny niż ten praktykowany przez jego poprzednika Dżafara Tebriziego (fl 1412 - 1431). Widać w nim też mistrzowską kontrolę i modulację, objawiającą się we wprowadzaniu wizualnych rytmów za pomocą przedłużania i podkreślania pewnych form, takich jak np. pociągnięcia litery kaf. Nastaligh Soltana Alego "pokazuje doskonałą równowagę pomiędzy płynnością a dyscypliną, cechami, które wskazywał w swoim traktacie o kaligrafii". W jego twórczości wschodni (albo chorasański) styl nastaligh, zapoczątkowany przez Dżafara i Azhara, osiągnął swoją klasyczną formę, i w okresie safawidzkim zaczął dominować także w zachodnim Iranie. To właśnie ten wschodni styl, "dalej udoskonalony w następnych stuleciach, jest pismem nastaligh używanym obecnie w Iranie". Tym samym styl Soltana Alego "stał się synonimem pisma nastaligh, pieczołowicie kolekcjonowanym i cenionym przez późniejszych koneserów i naśladowanym przez jego następców w kolejnych stuleciach". Pisząc o nim stwierdził, iż "to co napisał podbiło świat i jest pośród innych pism jak słońce pośród planet". Soltan Ali miał wielu uczniów, spośród których najważniejszymi byli oraz . (pl)
|
rdfs:comment
|
- سلطان علي المشهدي (841 - 926 هـ / 1453 - 1520 م) هو خطاط و شاعر فارسي. هو نظام الدين سلطان علي المشهدي، الملقب بسلطان الحفاظين. ولد في مشهد الامام الرضا بخراسان ، وبها نشأ وتعلم. في سنة 865 هـ دعاه الأمير أبو سعيد التيموري إلى هراة ، فلبى طلبه وتوجه إلى الأمير ولازمه وحظي لديه. وبعد أن توفي التيموري أصبح يعمل كاتبا لدى السلطان حسين ميرزا بايقرا. بعد وفاة السلطان حسين ميرزا رجع إلى مشهد وبها توفي. (ar)
- Soltan Ali Maschhadi ( persisch سلطان علی مشهدی, IPA: [soltɑn æli jɛ mæʃhædi]; * 1435 in Maschhad; † 1520) auch bekannt als Nesam ed-Din Soltani (persisch نظام الدین سلطانی, [nɛzɑmɛddin ɛ soltɑni]) war ein persischer Kalligraf und prominenter Kalligraf der Nastaliq-Schrift im 15. und 16. Jahrhundert. Alle Nastaliq-Inschriften der Gebäude, die durch den Befehl von und Mir ʿAli Schir Nawāʾi in Ägypten und der Schulen in Herat gebaut wurden, sind Werke von Soltan Ali Maschhadi. Sein Stil der Nastaliq-Schrift interessierte auch den Hof des Mogulreiches in Indien. (de)
- Sultan ‛Ali Mashhadi, Persian: سلطانعلی مشهدی (full name: Sultan Ali-i Muhammad-i Mashhadi) (fl 1453–1519, d. 1520) was a Persian calligrapher and master of nastaliq script. Born in Mashhad, Sultan ‛Ali lost his father when he was seven and that early on in life he began practicing calligraphy on his own. He was autodidact till he moved to Herat somewhere around the year 1468. There he was trained by Azhar, or by one of Azhar’s students. From 1470 Sultan ‛Ali worked for the major bibliophiles of the time, Sultan Husayn (1469-1506) and his boon companion ‛Alishir Nava’i. He designed architectural inscriptions, such as the one (1477–8) on the marble platform for the tombstones of Sultan Husayn’s ancestors erected in the Shrine of Khwaja Abd Allah. He also calligraphed some of the finest Per (en)
- Soltan Ali Maszhadi, pers. سلطانعلی مشهدی (pełne imię: Soltan Ali-e Mohammad-e Maszhadi), ur. w Meszhedzie, fl 1453–1519, zm. 1520 w Meszhedzie – perski kaligraf piszący w nastaligh. Ojciec Soltana Alego zmarł kiedy ten miał 7 lat i niedługo później zaczął on samodzielnie uczyć się kaligrafii. Pozostał w tym zakresie samoukiem dopóki ok. roku 1468 nie przeniósł się do Heratu, gdzie miał pobierać nauki u (zm. 1475) lub jednego z jego uczniów. Począwszy od roku 1470 pracował dla (1469–1506) i jego wezyra Ali Szer Nawojego. Soltan Ali projektował inskrypcje, takie jak ta (1477-78) na marmurowej platformie nagrobków przodków Husajna Bajkary wzniesionej w w Gazargah (obecnie Herat). Był także kaligrafem wielu najświetniejszych rękopisów sporządzanych dla timurydzkiego dworu, takich jak kopi (pl)
|