| dbo:abstract
|
- Lodovico/Ludovico il Moro z rodu Sforzů, česky: Ludvík Mouřenín, (27. července 1452 Vigevano – 27. května 1508 Loches) byl považován za nejbohatšího vládce, vyhlášeného dobyvatele, mecenáše umění a stavebníka. Zaměstnával na svém dvoře Leonarda da Vinciho. Milánskému vévodství vládl od 1481 jako regent a v letech 1494 až 1500 jako právoplatný "zvolený" vévoda. (cs)
- Lluis Maria Sforza, més conegut amb el nom de Lluís el Moro pel seu color de pell moreno, en italià: Ludovico Sforza o Ludovico il Moro (Vigevano, Ducat de Milà 1452 - Loches, Regne de França 1508 ) fou un noble italià, mecenes i duc de Milà entre 1494 i 1499. (ca)
- لودوفيكو ماريا سفورزا الملقب بالأسمر (فيدجيفانو، 27 يوليو 1452 - ، 27 مايو 1508) دوق باري من سنة 1479، ثم دوق ميلانو بين عامي 1494 و1500. (ar)
- Ο Λουδοβίκος Σφόρτσα, (Ludovico Maria Sforza, 3 Αυγούστου 1452 - 27 Μαΐου 1508) ο λεγόμενος Μαύρος, ιταλ. il Moro, ήταν δούκας του Μιλάνου και μέλος της ηγετικής οικογένειας των Σφόρτσα. (el)
- Ludoviko SFORZA kromnomita la Maŭro (itale Ludovico Sforza il Moro; naskiĝis la 27-an de julio 1452 en Vigevano, Italio, inter Milano kaj Pavio; mortis la 27-an de majo 1508 en Loches, Francio) estis itala nobelo kaj duko de Milano. Li estis mecenato de Leonardo da Vinci, (1446-1517), Bramante kaj aliaj artistoj kaj sciencistoj. Li edziĝis al Beatrice d'Este kaj estis patro de Maksimiliano Sforza. (eo)
- Ludovico Maria Sforza (genannt il Moro; * 27. Juli 1452 in Vigevano; † 27. Mai 1508 in Loches) war von 1494 bis 1499 und 1500 Herzog von Mailand und berühmt als Förderer Leonardo da Vincis und anderer Künstler. Er verlor das Herzogtum 1500 an die Franzosen und starb als deren Gefangener. Sein Beiname il Moro wird häufig als „der Dunkle“ übersetzt und auf seine angebliche besonders dunkle Haut- beziehungsweise Haarfarbe bezogen. Alternativ wird er teilweise auch darauf zurückgeführt, dass sein zweiter Vorname Maurus gelautet habe. Wahrscheinlich leitet er sich jedoch vom italienischen mora (Maulbeerbaum) her, dem Wappensymbol Ludovicos, das unter anderem auch seine Förderung des Anbaus von Maulbeerbäumen für die Seidenproduktion symbolisierte. (de)
- Ludovico Maria Sforza, Il Moro edo «Mairua» deitua, (Vigevano, Lombardia, 1452ko uztailaren 27a - Loches, Frantzia, 1508ko maiatzaren 27a), Milango dukea izan zen, Frantzisko I.a Sforzaren semea eta Galeazzo Mariaren anaia. Milango duke bihurtu zen 1480an, iloba pozoiturik hilarazi ondoren eta Karlos VIII.a Frantziako erregearengana jo zuen Aragoiko koroari aurre egiteko. Luis XII.a Frantziakoaren aurka jo zuen ondoren, errege frantsesak Milan aldea beretzat nahi zuela eta. 1500ean Milandik egotzia izan ondoren Novarako hirian babestu zen, baina atxilo hartu eta Lochesko gazteluan itxi zuten. Ludovico Sforzak eta haren emazteak garai hartako gorte oparoenetako bat eratu zuten eta babesturiko artisten artean, Bramante eta Leonardo da Vinci izan zituzten, besteak beste. (eu)
- Ludovico Sforza (Vigevano, 27 de julio de 1452 - Loches, 27 de mayo de 1508), llamado el Moro (il Moro) fue un noble italiano, duque de Milán (1494-1499) y tomó parte en la primera y segunda guerras italianas (1494-1498 y 1499-1501). Se hizo famoso por ser mecenas de Leonardo da Vinci y otros artistas. (es)
- Ludovico Maria Sforza (Italian: [ludoˈviːko maˈriːa ˈsfɔrtsa]; 27 July 1452 – 27 May 1508), also known as Ludovico il Moro (Italian: [il ˈmɔːro]; "the Moor"). "Arbiter of Italy", according to the expression used by Guicciardini, was an Italian Renaissance nobleman who ruled as Duke of Milan from 1494 to 1499. Endowed with rare intellect and very ambitious, he managed, although fourth son, to acquire dominion over Milan, first subtracting the regency from his unwary sister-in-law Bona, then taking over from his late nephew Gian Galeazzo who, it is said, he had poisoned. An enlightened, generous and peaceful prince, he became the patron of artists and writers. During his government Milan experienced the full Renaissance and his court became one of the most splendid in Europe. However, he was nervous and inconsistent in nature. To face the threats of King Alfonso of Naples, he called the French to Italy; threatened even by the French, he could not face the danger, and escaped it only thanks to the intervention of his wife Beatrice. When Beatrice died, he went into depression, his court turned "from glad heaven to dark hell", and he finally succumbed to the King of France Louis XII, who took him prisoner to France, where he ended his days miserably. (en)
- Ludovic Marie Sforza dit le More (en italien Ludovico Maria Sforza detto il Moro), né le 27 juillet 1452 à Vigevano (entre Milan et Pavie) et mort le 27 mai 1508 à Loches en France. « Arbitre d’Italie », selon l’expression utilisée par Guichardin, il fut duc de Bari à partir de 1479, régent du duché de Milan de 1480 à 1494, enfin duc lui-même de 1494 à 1500. Sous sa régence le duché connaît une période de tranquillité extérieure, sans aucun conflit, et Ludovic s'investit dans un mécénat actif en invitant à la cour ducale nombre d'artistes de renom tels que, par exemple, Léonard de Vinci à qui il demande de peindre La Cène pour le couvent dominicain de Santa Maria delle Grazie. (fr)
- Ludovico Maria Sforza detto il Moro (Vigevano, 27 luglio 1452 – Loches, 27 maggio 1508). "Arbitro di Italia", secondo l'espressione usata dal Guicciardini, fu duca di Bari dal 1479, reggente del Ducato di Milano dal 1480 al 1494, infine duca egli stesso dal 1494 al 1499, essendo al contempo signore di Genova. Dotato di raro intelletto e ambiziosissimo, riuscì, benché quartogenito, ad acquistarsi il dominio su Milano, dapprima sottraendo la reggenza alla sprovveduta cognata Bona, dappoi subentrando al defunto nipote Gian Galeazzo, che si disse da lui avvelenato. Principe illuminato, generoso e pacifico, si fece patrono di artisti e letterati: durante il suo governo Milano conobbe il pieno Rinascimento e la sua corte divenne una delle più splendide d'Europa. Fu però di natura paurosa e incostante: per far fronte alle minacce del re Alfonso di Napoli, chiamò in Italia i francesi; minacciato anche dai francesi, non seppe fronteggiare il pericolo, e vi scampò solo grazie all'intervento della moglie Beatrice. Morta Beatrice, entrò in depressione, la sua corte si trasformò "di lieto paradiso in tenebroso inferno", ed egli soccombette infine al re di Francia Luigi XII, che lo condusse prigioniero in Francia, ove terminò miseramente i suoi giorni. (it)
- 루도비코 마리아 스포르차(이탈리아어: Ludovico Maria Sforza, 1452년 7월 27일 ~ 1508년 5월 27일)는 밀라노 공작으로 스포르차가 일족이다. 프란체스코 스포르차의 아들이며, 레오나르도 다 빈치를 비롯한 많은 예술가의 후원자로 유명하다. 무어인과 닮은 검은 얼굴빛이나 칠흑같이 검은 머리 때문에 본명보다도 일 모로(il Moro; 무어인)라는 별명으로 불렸다. 일부 학자들은 '모로'라는 별명이 루도비코의 문장인 뽕나무에서 비롯되었다고도 한다. 1476년, 형 갈레아초가 암살당한 뒤 어린 조카가 공작이 되자 미망인 형수와 권력다툼을 통하여 섭정의 자리를 차지한다. 이후 실권을 쥐고 밀라노를 통치하며 권력찬탈을 계획하였다. 나폴리 왕국이 이에 대해 내정을 간섭하자 이를 견제하기 위해 합스부르크의 막시밀리안 1세와 혼인동맹을 맺으며 권력기반을 다졌다. 프랑스와도 동맹을 체결한후 샤를 8세의 이탈리아 원정을 지원하여 이탈리아 전역을 혼란에 빠트렸다. 샤를 8세에 이어 즉위한 루이 12세의 침공으로 권좌에서 축출되었고 밀라노는 프랑스에게 정복당했다. 포로가 되어 프랑스 투렌에 있는 로슈 성에 갇혀 지내다가 1508년 죽었다. (ko)
- ルドヴィーコ・マリーア・スフォルツァ（Ludovico Maria Sforza, 1452年7月27日 – 1508年5月27日）は、ミラノ公。15世紀から16世紀にミラノを統治していたスフォルツァ家の当主。 フランチェスコ・スフォルツァの四男で、ガレアッツォの弟。通称イル・モーロ（Il Moro）。イル・モーロの異名は「ムーア人（ベルベル人）」のように色黒だったことからついたと言われている。スイス傭兵を統率して、レオナルド・ダ・ヴィンチの初期パトロンとして最後の晩餐の作成を依頼したことでも有名である。 (ja)
- Ludovico Sforza de Moor (Vigevano, 27 juli 1452 – Loches, 27 mei 1508) was een telg uit het geslacht der Sforza's, dat na de Visconti-familie de macht in handen had in Milaan. Hij was de zoon van Francesco Sforza, en is bekend geworden als de hertog van Milaan en als mecenas van onder andere Leonardo da Vinci. Hij kreeg de bijnaam de Moor (il Moro) vanwege zijn donkere huidskleur. In 1476 werd Ludovico's oudere broer Galeazzo Maria Sforza vermoord, waarop de hertogszetel toekwam aan hun zeven jaar oude neefje, Gian Galeazzo Sforza. Tijdens diens minderjarigheid greep Ludovico de macht. In 1491 trouwde hij met Beatrice d'Este, een van de begaafde dochters van de hertog van Ferrara. Gian Galeazzo stierf in 1494, zodat Ludovico de officiële hertog van Milaan werd op 22 oktober. In datzelfde jaar nog spoorde hij koning Karel VIII van Frankrijk en keizer Maximiliaan I aan om zich met de Italiaanse politiek te bemoeien, waarmee hij de Italiaanse Oorlogen in gang zette. (Zie Italiaanse Oorlog (1494-1498)) Ludovico sloot zich aan bij Maximiliaan I, en gaf hem zijn nicht Bianca Sforza als vrouw. In ruil hiervoor investeerde de keizer grote sommen geld in het Milanese hertogdom. De Fransen werden in 1495 bij de Slag bij Fornovo verslagen, maar Ludovico werd in 1499 door Lodewijk XII van Frankrijk uit Milaan verdreven. Hij werd hersteld als hertog door Zwitserland in 1500, maar kort daarop door hen uitgeleverd aan Frankrijk. Hij stierf als politiek gevangene in Loches. Van 1482 tot aan de verdrijving van Ludovico uit Milaan verbleef Leonardo da Vinci aan zijn hof. Zijn belangrijkste taak was het maken van een ruiterbeeld in nagedachtenis van Ludovico's vader, maar hij hield zich ook bezig met het organiseren van feesten als Het Festival van het Paradijs. Citaat: "Paus Alexander is mijn kapelaan, keizer Maximiliaan mijn legeraanvoerder, Venetië is mijn kamerheer en de koning van Frankrijk is mijn loopjongen, die moet komen en gaan wanneer ik dat zeg." (nl)
- Ludovico Sforza, zwany Ludovico Il Moro lub Maur, znany także jako Ermelino (z wł. gronostaj), (ur. 27 lipca 1452, zm. 27 maja 1508) – książę Mediolanu 1494–1499, syn Francesco I Sforzy i Bianki Marii Visconti. Młodszy brat Galeazzo Marii Sforzy. W latach 1480–94 sprawował władzę jako regent małoletniego bratanka Gian Galeazzo Sforzy (ojca Bony Sforzy), a po jego śmierci został księciem Mediolanu. Był jednym z inspiratorów wyprawy króla Francji Karola VIII do Włoch z lat 1494-1495, która zapoczątkowała wieloletnie wojny włoskie. Początkowo był w sojuszu z Francją; gdy jednak Karol VIII w 1495 zajął Królestwo Neapolu, Ludovico przeszedł na stronę jego przeciwników, co zmusiło Karola do opuszczenia Włoch. W 1499 został pozbawiony władzy przez kolejnego króla Francji Ludwika XII, wspieranego przez Wenecję. W lutym 1500 odzyskał władzę w Mediolanie; jednak w kwietniu tego roku Francuzi raz jeszcze opanowali Księstwo, a sam Ludovico został przez nich ujęty i do śmierci więziony w zamku Loches w Turenii. Jego żoną była Beatrice d’Este, córka Herkulesa I d’Este i Eleonory Aragońskiej. Przydomek Maura nadano mu ze względu na śniadą cerę. Był on bezwzględnym i pragmatycznym władcą renesansowym, a zarazem wybitnym mecenasem sztuki. Za jego panowania mediolański dwór stał się najświetniejszy w Europie, pracowali dla niego architekt Bramante i Leonardo da Vinci, który sportretował jego kochankę Cecylię Gallerani na obrazie Dama z gronostajem oraz nieślubną córkę Biankę na portrecie zwanym La Bella Principessa (pochodzącym prawdopodobnie z egzemplarza Sforziady przechowywanego w Bibliotece Narodowej w Warszawie). Finansował budowy kanałów i fortyfikacji oraz urządzał wielkie festyny. Doprowadził do supremacji Mediolanu w stosunkach z państwami włoskimi (sojusz z Florencją). Wraz z końcem jego rządów Mediolan dostał się pod panowanie francuskie. (pl)
- Ludovico Sforza, även känd som Ludovico il Moro (moren) på grund av sin mörka hy, född 27 juli 1452 i Vigevano, Lombardiet, död 27 maj 1508 i Loches (Indre-et-Loire), Frankrike, var hertig av Milano 1494-1500. Han var Leonardo da Vincis beskyddare och beställare av Leonardos monumentalfresk Nattvarden i klostret Santa Maria delle Grazie. Ludovico föddes som andre son till Francesco I Sforza. Han gifte sig med Beatrice d'Este i januari 1491. I äktenskapet föddes de senare hertigarna Massimiliano och Francesco II Sforza. Wikimedia Commons har media relaterad till Ludovico Sforza. (sv)
- Ludovico Maria Sforza (em italiano conhecido como Ludovico, il Moro, "Ludovico, o Mouro"; 27 de julho de 1452 — 27 de maio de 1508), também conhecido como Ludovico il Moro ("o Mouro"), era um nobre da Renascença italiana que Governou como duque de Milão de 1494, após a morte de seu sobrinho Gian Galeazzo Sforza, até 1499. Membro da família Sforza, ele era o quarto filho de Francesco I Sforza. Ele era famoso como patrono de Leonardo da Vinci e de outros artistas, e presidiu a fase final e mais produtiva do Renascimento milanês. Ele é provavelmente mais conhecido como o homem que encomendou a Última Ceia, bem como por seu papel na precipitação das Guerras Italianas. (pt)
- 卢多维科·斯福尔扎（意大利语：Ludovico Sforza，1452年7月27日—1508年5月27日），米兰公爵，斯福尔扎家族成员，弗朗切斯科·斯福尔扎一世之子，生於维杰瓦诺，因资助李奥纳多·达芬奇（名畫最後的晚餐因公爵要求而繪成）及其他艺术家而闻名。綽號為「摩爾人路易斯（Lewis the Moor）」，因他名字有一個Maurus（摩魯），音近Moor（摩爾）；再來因為他膚色黝黑，有「摩爾人」的相貌。 (zh)
- Лодови́ко Мари́я Сфо́рца, Лодови́ко Мо́ро («Мавр») (итал. Lodovico Sforza, Lodovico il Moro, 27 июля 1452, Виджевано — 27 мая 1508, Лош) — герцог Бари, регент, а затем (с 1494 года) герцог Милана из династии Сфорца, ренессансный деятель. (ru)
- Людовіко Марія Сфорца (італ. Ludovico Maria Sforza detto il Moro; Людовіко Моро, 27 липня 1452, Віджевано — 27 травня 1508, Лош) — герцог Міланського герцогства з династії Сфорца, талановитий діяч епохи Відродження . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Lodovico/Ludovico il Moro z rodu Sforzů, česky: Ludvík Mouřenín, (27. července 1452 Vigevano – 27. května 1508 Loches) byl považován za nejbohatšího vládce, vyhlášeného dobyvatele, mecenáše umění a stavebníka. Zaměstnával na svém dvoře Leonarda da Vinciho. Milánskému vévodství vládl od 1481 jako regent a v letech 1494 až 1500 jako právoplatný "zvolený" vévoda. (cs)
- Lluis Maria Sforza, més conegut amb el nom de Lluís el Moro pel seu color de pell moreno, en italià: Ludovico Sforza o Ludovico il Moro (Vigevano, Ducat de Milà 1452 - Loches, Regne de França 1508 ) fou un noble italià, mecenes i duc de Milà entre 1494 i 1499. (ca)
- لودوفيكو ماريا سفورزا الملقب بالأسمر (فيدجيفانو، 27 يوليو 1452 - ، 27 مايو 1508) دوق باري من سنة 1479، ثم دوق ميلانو بين عامي 1494 و1500. (ar)
- Ο Λουδοβίκος Σφόρτσα, (Ludovico Maria Sforza, 3 Αυγούστου 1452 - 27 Μαΐου 1508) ο λεγόμενος Μαύρος, ιταλ. il Moro, ήταν δούκας του Μιλάνου και μέλος της ηγετικής οικογένειας των Σφόρτσα. (el)
- Ludoviko SFORZA kromnomita la Maŭro (itale Ludovico Sforza il Moro; naskiĝis la 27-an de julio 1452 en Vigevano, Italio, inter Milano kaj Pavio; mortis la 27-an de majo 1508 en Loches, Francio) estis itala nobelo kaj duko de Milano. Li estis mecenato de Leonardo da Vinci, (1446-1517), Bramante kaj aliaj artistoj kaj sciencistoj. Li edziĝis al Beatrice d'Este kaj estis patro de Maksimiliano Sforza. (eo)
- Ludovico Maria Sforza, Il Moro edo «Mairua» deitua, (Vigevano, Lombardia, 1452ko uztailaren 27a - Loches, Frantzia, 1508ko maiatzaren 27a), Milango dukea izan zen, Frantzisko I.a Sforzaren semea eta Galeazzo Mariaren anaia. Milango duke bihurtu zen 1480an, iloba pozoiturik hilarazi ondoren eta Karlos VIII.a Frantziako erregearengana jo zuen Aragoiko koroari aurre egiteko. Luis XII.a Frantziakoaren aurka jo zuen ondoren, errege frantsesak Milan aldea beretzat nahi zuela eta. 1500ean Milandik egotzia izan ondoren Novarako hirian babestu zen, baina atxilo hartu eta Lochesko gazteluan itxi zuten. Ludovico Sforzak eta haren emazteak garai hartako gorte oparoenetako bat eratu zuten eta babesturiko artisten artean, Bramante eta Leonardo da Vinci izan zituzten, besteak beste. (eu)
- Ludovico Sforza (Vigevano, 27 de julio de 1452 - Loches, 27 de mayo de 1508), llamado el Moro (il Moro) fue un noble italiano, duque de Milán (1494-1499) y tomó parte en la primera y segunda guerras italianas (1494-1498 y 1499-1501). Se hizo famoso por ser mecenas de Leonardo da Vinci y otros artistas. (es)
- 루도비코 마리아 스포르차(이탈리아어: Ludovico Maria Sforza, 1452년 7월 27일 ~ 1508년 5월 27일)는 밀라노 공작으로 스포르차가 일족이다. 프란체스코 스포르차의 아들이며, 레오나르도 다 빈치를 비롯한 많은 예술가의 후원자로 유명하다. 무어인과 닮은 검은 얼굴빛이나 칠흑같이 검은 머리 때문에 본명보다도 일 모로(il Moro; 무어인)라는 별명으로 불렸다. 일부 학자들은 '모로'라는 별명이 루도비코의 문장인 뽕나무에서 비롯되었다고도 한다. 1476년, 형 갈레아초가 암살당한 뒤 어린 조카가 공작이 되자 미망인 형수와 권력다툼을 통하여 섭정의 자리를 차지한다. 이후 실권을 쥐고 밀라노를 통치하며 권력찬탈을 계획하였다. 나폴리 왕국이 이에 대해 내정을 간섭하자 이를 견제하기 위해 합스부르크의 막시밀리안 1세와 혼인동맹을 맺으며 권력기반을 다졌다. 프랑스와도 동맹을 체결한후 샤를 8세의 이탈리아 원정을 지원하여 이탈리아 전역을 혼란에 빠트렸다. 샤를 8세에 이어 즉위한 루이 12세의 침공으로 권좌에서 축출되었고 밀라노는 프랑스에게 정복당했다. 포로가 되어 프랑스 투렌에 있는 로슈 성에 갇혀 지내다가 1508년 죽었다. (ko)
- ルドヴィーコ・マリーア・スフォルツァ（Ludovico Maria Sforza, 1452年7月27日 – 1508年5月27日）は、ミラノ公。15世紀から16世紀にミラノを統治していたスフォルツァ家の当主。 フランチェスコ・スフォルツァの四男で、ガレアッツォの弟。通称イル・モーロ（Il Moro）。イル・モーロの異名は「ムーア人（ベルベル人）」のように色黒だったことからついたと言われている。スイス傭兵を統率して、レオナルド・ダ・ヴィンチの初期パトロンとして最後の晩餐の作成を依頼したことでも有名である。 (ja)
- Ludovico Sforza, även känd som Ludovico il Moro (moren) på grund av sin mörka hy, född 27 juli 1452 i Vigevano, Lombardiet, död 27 maj 1508 i Loches (Indre-et-Loire), Frankrike, var hertig av Milano 1494-1500. Han var Leonardo da Vincis beskyddare och beställare av Leonardos monumentalfresk Nattvarden i klostret Santa Maria delle Grazie. Ludovico föddes som andre son till Francesco I Sforza. Han gifte sig med Beatrice d'Este i januari 1491. I äktenskapet föddes de senare hertigarna Massimiliano och Francesco II Sforza. Wikimedia Commons har media relaterad till Ludovico Sforza. (sv)
- Ludovico Maria Sforza (em italiano conhecido como Ludovico, il Moro, "Ludovico, o Mouro"; 27 de julho de 1452 — 27 de maio de 1508), também conhecido como Ludovico il Moro ("o Mouro"), era um nobre da Renascença italiana que Governou como duque de Milão de 1494, após a morte de seu sobrinho Gian Galeazzo Sforza, até 1499. Membro da família Sforza, ele era o quarto filho de Francesco I Sforza. Ele era famoso como patrono de Leonardo da Vinci e de outros artistas, e presidiu a fase final e mais produtiva do Renascimento milanês. Ele é provavelmente mais conhecido como o homem que encomendou a Última Ceia, bem como por seu papel na precipitação das Guerras Italianas. (pt)
- 卢多维科·斯福尔扎（意大利语：Ludovico Sforza，1452年7月27日—1508年5月27日），米兰公爵，斯福尔扎家族成员，弗朗切斯科·斯福尔扎一世之子，生於维杰瓦诺，因资助李奥纳多·达芬奇（名畫最後的晚餐因公爵要求而繪成）及其他艺术家而闻名。綽號為「摩爾人路易斯（Lewis the Moor）」，因他名字有一個Maurus（摩魯），音近Moor（摩爾）；再來因為他膚色黝黑，有「摩爾人」的相貌。 (zh)
- Лодови́ко Мари́я Сфо́рца, Лодови́ко Мо́ро («Мавр») (итал. Lodovico Sforza, Lodovico il Moro, 27 июля 1452, Виджевано — 27 мая 1508, Лош) — герцог Бари, регент, а затем (с 1494 года) герцог Милана из династии Сфорца, ренессансный деятель. (ru)
- Людовіко Марія Сфорца (італ. Ludovico Maria Sforza detto il Moro; Людовіко Моро, 27 липня 1452, Віджевано — 27 травня 1508, Лош) — герцог Міланського герцогства з династії Сфорца, талановитий діяч епохи Відродження . (uk)
- Ludovico Maria Sforza (genannt il Moro; * 27. Juli 1452 in Vigevano; † 27. Mai 1508 in Loches) war von 1494 bis 1499 und 1500 Herzog von Mailand und berühmt als Förderer Leonardo da Vincis und anderer Künstler. Er verlor das Herzogtum 1500 an die Franzosen und starb als deren Gefangener. (de)
- Ludovico Maria Sforza (Italian: [ludoˈviːko maˈriːa ˈsfɔrtsa]; 27 July 1452 – 27 May 1508), also known as Ludovico il Moro (Italian: [il ˈmɔːro]; "the Moor"). "Arbiter of Italy", according to the expression used by Guicciardini, was an Italian Renaissance nobleman who ruled as Duke of Milan from 1494 to 1499. (en)
- Ludovic Marie Sforza dit le More (en italien Ludovico Maria Sforza detto il Moro), né le 27 juillet 1452 à Vigevano (entre Milan et Pavie) et mort le 27 mai 1508 à Loches en France. « Arbitre d’Italie », selon l’expression utilisée par Guichardin, il fut duc de Bari à partir de 1479, régent du duché de Milan de 1480 à 1494, enfin duc lui-même de 1494 à 1500. (fr)
- Ludovico Maria Sforza detto il Moro (Vigevano, 27 luglio 1452 – Loches, 27 maggio 1508). "Arbitro di Italia", secondo l'espressione usata dal Guicciardini, fu duca di Bari dal 1479, reggente del Ducato di Milano dal 1480 al 1494, infine duca egli stesso dal 1494 al 1499, essendo al contempo signore di Genova. (it)
- Ludovico Sforza de Moor (Vigevano, 27 juli 1452 – Loches, 27 mei 1508) was een telg uit het geslacht der Sforza's, dat na de Visconti-familie de macht in handen had in Milaan. Hij was de zoon van Francesco Sforza, en is bekend geworden als de hertog van Milaan en als mecenas van onder andere Leonardo da Vinci. Hij kreeg de bijnaam de Moor (il Moro) vanwege zijn donkere huidskleur. In 1476 werd Ludovico's oudere broer Galeazzo Maria Sforza vermoord, waarop de hertogszetel toekwam aan hun zeven jaar oude neefje, Gian Galeazzo Sforza. Tijdens diens minderjarigheid greep Ludovico de macht. (nl)
- Ludovico Sforza, zwany Ludovico Il Moro lub Maur, znany także jako Ermelino (z wł. gronostaj), (ur. 27 lipca 1452, zm. 27 maja 1508) – książę Mediolanu 1494–1499, syn Francesco I Sforzy i Bianki Marii Visconti. Młodszy brat Galeazzo Marii Sforzy. Finansował budowy kanałów i fortyfikacji oraz urządzał wielkie festyny. Doprowadził do supremacji Mediolanu w stosunkach z państwami włoskimi (sojusz z Florencją). Wraz z końcem jego rządów Mediolan dostał się pod panowanie francuskie. (pl)
|
.jpg%7Cthumb%7CMiniature){kind=link}
.jpg){kind=link}
_02_by_shakko.jpg){kind=link}
_06_by_shakko.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}