| dbo:abstract
|
- Illinois čili země Illinois nebo Illinoiská země (francouzsky Pays des Ilinois, anglicky Illinois Country), někdy označovaná jako Horní Louisiana (anglicky Upper Louisiana, francouzsky Haute-Louisiane, španělsky Alta Luisiana), bylo rozsáhlé historické území náležející do Nové Francie od roku 1675 do 1765. Nacházela se v dnešním středozápadu Spojených států a zahrnovala celé povodí horní Mississippi až po soutok s Missouri. Tehdejší francouzské koloniální osídlení bylo soustředěno podél řek Mississippi a Illinois, s předsunutými základnami v Indianě. Oblast byla prozkoumána z až k řece Arkansas v roce 1673 kanadskou expedicí Louise Jollieta a Jacquese Marquetta. Území bylo osídleno především za účelem kožešinového obchodu a postupem doby odtud Francouzi vyráželi proti proudu Missouri dále na západ, až ke Skalnatým horám. Francouzské jméno Pays des Ilinois odkazuje na někdejší tvořenou spřízněnými algonkinskými kmeny. Původně byla Illinoiská země řízena francouzskou provincií Kanada, ale v roce 1717 byla připojena na příkaz Ludvíka XV. k francouzské provincii Louisiana, přičemž severovýchodní správní hranice ležela poněkud neurčitě na horním toku řeky Illinois. Území se tak stalo známým jako „Horní Louisiana“. V polovině 18. století patřily mezi hlavní osady , , , a , vše na východní straně Mississippi v dnešním Illinois, dále na druhé straně řeky v dnešním Missouri, a v dnešní Indianě. V důsledku francouzské porážky ve francouzsko-indánské válce v roce 1764 byla země Illinois na východ od řeky Mississippi postoupena Britům a stala se součástí britské . Země západně od řeky byla postoupena Španělům (španělsky se nazývala ). Během americké revoluce vedl z Virginie proti Britům. Illinoiská země na východ od řeky Mississippi spolu s tehdejší velkou částí se stala součástí Virginského Illinois county (správní obvod, kraj) na základě dobyvatelského práva. Kraj byl zrušen v roce 1782 a v roce 1784 své nároky na území Virginie postoupila. Část oblasti byla začleněna do Severozápadního teritoria Spojených států. Název potom přežil ve formě Illinoiské teritorium v letech 1809 až 1818 a následně ve formě stát Illinois po jeho přijetí do unie v roce 1818. Zbytkovou část země Illinois západně od Mississippi získaly USA v Louisianské koupi v roce 1803. (cs)
- Η Χώρα των Ιλλινόις (Γαλλικά: Pays des Illinois), επίσης γνωστή ως Άνω Λουιζιάνα (Γαλλικά: Haute-Louisiane), ήταν μία περιοχή σε ότι είναι τώρα οι Μεσοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες που εξερευνήθηκε και αποικίσθηκε από τους Γάλλους κατά τον 17ο και τον 18ο αιώνα, και η οποία έγινε μέρος της Νέας Γαλλίας. Ο όρος αποδόθηκε σε ολόκληρη τη λεκάνη απορροής του , αν και οι οικισμοί ήταν συγκεντρωμένοι εκεί που σήμερα βρίσκονται οι πολιτείες Ιλλινόις, Μιζούρι και Ιντιάνα. Αφού εξερευνήθηκε αρχικά το 1673, από τον στον ποταμό Αρκάνσας, από την αποστολή του και του , η έκταση σύντομα διεκδικήθηκε από τη Γαλλία και αργότερα έγινε μέρος της Λουιζιάνας, μαζί με την . Μέχρι το 1717, η Χώρα των Ιλλινόις υπαγόταν στη γαλλική επαρχία του Καναδά, αλλά με διάταγμα του Λουδοβίκου ΙΕ΄, η Χώρα των Ιλλινόις προσαρτήθηκε στη γαλλική επαρχία της Λουιζιάνας, με βόρειο σύνορο να είναι ο . Τα εδάφη έτσι έγιναν γνωστά ως «Άνω Λουιζιάνα». Στα μέσα του 18ου αιώνα, οι μείζονες οικισμοί ήταν οι εξής: , , , και , όλοι στην ανατολική πλευρά του Μισσισσιππή στο σημερινό Ιλλινόις· και στην απέναντι πλευρά του Ποταμού Μιζούρι, καθώς και το εκεί που τώρα είναι το Ιντιάνα. Στη δεκαετία του 1720 υπήρχε μία κυβερνητική υποδομή, στην οποία οι τοπικές κωμοπόλεις έδιναν αναφορά στον διοικητή του (κοντά στο σημερινό ), ο οποίος με τη σειρά του έδινε αναφορά στον κυβερνήτη στρατηγό της Λουιζιάνας στη Νέα Ορλεάνη. Η Άνω Λουιζιάνα ανατολικά του Ποταμού Μισσισσιππή παραχωρήθηκε στους Βρετανούς το 1763 και η δυτική στους Ισπανούς, μετά τον Γαλλοϊνδιανικό Πόλεμο. Κάποιοι άποικοι παρέμειναν στην περιοχή, ενώ άλλοι διέσχισαν τον Μισσισσιππή, σχηματίζοντας νέους οικισμούς οπως το . Τα ανατολικά του Μισσισσιππή έγιναν μέρος της νέας Βρετανικής . Ωστόσο, αφότου οι κάτοικοί τους είχαν περάσει υπό την κυριαρχία του γαλλικού Καναδά και ύστερα της Λουιζιάνας για κάποιο διάστημα, οι κάτοικοι επέλεξαν να συνταχθούν με τους Αμερικανούς κατά την Αμερικανική Επανάσταση. Τελικώς η δυτική πλευρά του Μισσισσιππή πουλήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Ναπολέοντα το 1803. Η Γαλλοκαναδική γλώσσα και κουλτούρα συνέχισε να υφίσταται στην περιοχή, με διάλεκτο να συνεχίζει να μιλιέται στον 20ό αιώνα. Εξαιτίας της αποδασώσεως που προκλήθηκε από την αυξημένη υλοτομία για την παροχή καυσίμων τον 19ο αιώνα εποχή των ατμόπλοιων, ο Ποταμός Μισσισσιππής έγινε ρηχότερος και φαρδύτερος, με περισσότερες σφοδρές πλημμύρες και πλευρικές αλλαγές στο κανάλι του στην έκταση από το Σαιν Λούις στη συμβολή του με τον Ποταμό Οχάιο. Ως συνέπεια, πολλά αρχιτεκτονικά και μνημεία χάθηκαν στην πλημμύρα και την καταστροφή πρώιμων γαλλικών χωριών αποίκων που βρίσκονταν αρχικά κοντά στον ποταμό, όπως τα , και , και το παλιό . (el)
- La Ilinojsa Lando aŭ Supra Luiziano (franclingve Pays des Illinois aŭ Haute-Louisiane) estis administra kaj politika subdivido de Luiziano, kiu mem estis provinco de Nova Francio. La ĉefurbo de la Ilinojsa Lando estis Fort de Chartres, je la kunuiĝo de la riveroj Misisipo kaj . La regiono estis nur malmulte loĝata de francaj kolonianoj, sed precipe disvolviĝis sur la malgranda teritorio inter la riveroj Misisipo, Meramec kaj . La loka loĝantaro vivtenis sin per proksimaj interrilatoj kun la najbaraj indianaj triboj. Pluraj vilaĝoj estis fonditaj : Kaskaskia, Sainte-Geneviève, Saint-Philippe, Prairie du Rocher, Cahokia kaj Fort Vincennes, iom pli oriente, proksime al la rivero Ohio. (eo)
- The Illinois Country (French: Pays des Illinois [pɛ.i dez‿i.ji.nwa]; lit. '"land of the Illinois (plural)"', i.e. the Illinois people)—sometimes referred to as Upper Louisiana (French: Haute-Louisiane [ot.lwi.zjan]; Spanish: Alta Luisiana)—was a vast region of New France claimed in the 1600s in what is now the Midwestern United States. While these names generally referred to the entire Upper Mississippi River watershed, French colonial settlement was concentrated along the Mississippi and Illinois Rivers in what is now the U.S. states of Illinois and Missouri, with outposts in Indiana. Explored in 1673 from Green Bay to the Arkansas River by the Canadien expedition of Louis Jolliet and Jacques Marquette, the area was claimed by France. It was settled primarily from the Pays d'en Haut in the context of the fur trade, and in the establishment of missions by French Catholic religious orders. Over time, the fur trade took some French to the far reaches of the Rocky Mountains, especially along the branches of the broad Missouri River valley. The French name, Pays des Ilinois, means "Land of the Illinois [plural]" and is a reference to the Illinois Confederation, a group of related Algonquian native peoples. Up until 1717, the Illinois Country was governed by the French province of Canada, but by order of King Louis XV, the Illinois Country was annexed to the French province of Louisiana, with the northeastern administrative border being somewhat vaguely on or near the upper Illinois River. The territory thus became known as "Upper Louisiana." By the mid-18th century, the major settlements included Cahokia, Kaskaskia, Chartres, Saint Philippe, and Prairie du Rocher, all on the east side of the Mississippi in present-day Illinois; and Ste. Genevieve across the river in Missouri, as well as Fort Vincennes in what is now Indiana. As a consequence of the French defeat in the French and Indian War in 1764, the Illinois Country east of the Mississippi River was ceded to the British and became part of the British Province of Quebec; the land west of the river was ceded to the Spanish (Luisiana). During the American Revolution, Virginian George Rogers Clark led the Illinois campaign against the British. Illinois Country east of the Mississippi River along with what was then much of Ohio Country, became part of Illinois County, Virginia, claimed by right of conquest. The county was abolished in 1782. In 1784, Virginia ceded its claims. Part of the area was incorporated in the United States' Northwest Territory. The name lived on as Illinois Territory between 1809 and 1818, and as the State of Illinois after its admission to the union in 1818. The residual part of Illinois Country west of the Mississippi was acquired by the United States in the Louisiana Purchase in 1803. (en)
- El País de los Ilinueses (del francés: Pays des Illinois) o Alta Luisiana (en francés, Haute-Louisiane) fue una de las subdivisiones administrativas y políticas de la Luisiana francesa en la época de la Nueva Francia. Fue nombrado por la tribu nativa de los ilinueses/illinois. La capital del país de los Ilinueses fue , en la confluencia del río Misisipi y del . La región, poblada por colonos francocanadienses, experimentó una efervescencia más acusada entre la confluencia de los ríos Misisipi, Meramac y Kaskaskia. Al vivir en estrecha relación con los nativos americanos, la población se agrupó en varias aldeas: Kaskaskia, Sainte-Geneviève, Cahokia, Prairie du Rocher y un poco más al este, cerca del río Ohio. En 1752, la población había aumentado a 2573 personas sin contar Vincennes. (es)
- Le Pays des Illinois ou Haute-Louisiane était une subdivision administrative et politique de la Louisiane à l'époque de la Nouvelle-France. Le chef-lieu du Pays des Illinois était Fort de Chartres, au point de rencontre du fleuve Mississippi et du Meramec. La région, peuplée de colons canadiens, connut une effervescence plus marquée entre les confluents du Mississippi, du Meramec et de la rivière des Kaskaskias. Vivant d'étroites fréquentations avec les Amérindiens, la population était regroupée en plusieurs villages : Kaskaskia, Cahokia, Prairie du Rocher, Sainte-Geneviève, Saint-Philippe, et Vincennes un peu plus à l'est, aux abords de l'Ohio. En 1752, la population s'était élevée à 2 573 habitants sans Vincennes. La survie précaire d’une variété de français encore parlée dans la région aujourd’hui et appelée français du Missouri (Paw Paw French en anglais) est une survivance actuelle de cette présence française ancienne dans cette partie des États-Unis. (fr)
- イリノイ郡（-ぐん、英: Illinois Country, Illinois County、仏: Pays des Illinois）は、現在のアメリカ合衆国イリノイ州の南西部を中心とする未定義地域を表現するために17世紀以降に使われた名前である。この地域は1673年にフランス系カナダ人のルイ・ジョリエとフランス人のジャック・マルケットがミシシッピ川を探検し、以降フランスがイリノイ郡として領有権を主張し開拓を始めたものであった。 (ja)
- Per Pays des Illinois o Alta Louisiana si intendeva una suddivisione amministrativa della Nuova Francia tra il Seicento e il Settecento. Benché questa regione non avesse confini ben definiti, la si può localizzare nella parte sudoccidentale dell'attuale stato dell'Illinois. I primi esploratori della zona furono i francesi Louis Jolliet e Jacques Marquette, che incontrarono gli indiani Illinois. Per decenni la presenza francese fu limitata all'attività dei missionari gesuiti, inviati per convertire i nativi alla fede cristiana, e i Coureur des bois. Inizialmente governato dal Canada francese, tra il 1717 e il 1720 il Pays des Illinois venne inglobato dal . Da allora, con la speranza di scoprire miniere d'oro e d'argento, iniziò l'interessamento verso questa regione. Venne fondato allora Fort de Chartres, nel 1719, e poco dopo nacquero i primi villaggi, Prairie du Rocher e Saint-Philippe. Un altro stabilimento, Sainte-Geneviève venne fondato attorno al 1750. Il Pays des Illinois, dove i coloni, aiutati da schiavi neri, coltivavano il frumento e il mais, divenne il granaio della Louisiana francese. Gli invii di farina, ma anche di lardo, contribuirono alla sussistenza delle guarnigioni della Bassa Louisiana. Con il Trattato di Parigi del 1763 finì la sovranità francese nella regione, dato che la parte ad est del fiume Mississippi passò alla Gran Bretagna, mentre quella ad ovest andò alla Spagna. (it)
- Illinois Country (franska: Pays des Illinois), även kallat Övre Louisiana, var en region i vad som senare kom att bli Mellanvästra USA. Området utforskades och bosattes av fransmännen under 1600- och 1700-talen. Begreppet syftade till hela området kring , även om bosättningarna var koncentrerade kring det som senare kom att bli de amerikanska delstaterna Illinois, Missouri och Indiana. Området utforskades 1673 av en expedition led av och Jacques Marquette, innan Frankrike gjorde anspråk på området, som blev en del av Louisiana, tillsammans med . (sv)
- Иллинойсская земля (фр. Pays des Illinois) или Верхняя Луизиана (фр. Haute-Louisiane) — регион на Среднем Западе США, исследованный и заселённый французами в XVII—XVIII веках. Термин относился ко всему бассейну Миссисипи, хотя поселения были сконцентрированы на территории современных американских штатов Иллинойс, Миссури и Индиана. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- El País de los Ilinueses (del francés: Pays des Illinois) o Alta Luisiana (en francés, Haute-Louisiane) fue una de las subdivisiones administrativas y políticas de la Luisiana francesa en la época de la Nueva Francia. Fue nombrado por la tribu nativa de los ilinueses/illinois. La capital del país de los Ilinueses fue , en la confluencia del río Misisipi y del . La región, poblada por colonos francocanadienses, experimentó una efervescencia más acusada entre la confluencia de los ríos Misisipi, Meramac y Kaskaskia. Al vivir en estrecha relación con los nativos americanos, la población se agrupó en varias aldeas: Kaskaskia, Sainte-Geneviève, Cahokia, Prairie du Rocher y un poco más al este, cerca del río Ohio. En 1752, la población había aumentado a 2573 personas sin contar Vincennes. (es)
- イリノイ郡（-ぐん、英: Illinois Country, Illinois County、仏: Pays des Illinois）は、現在のアメリカ合衆国イリノイ州の南西部を中心とする未定義地域を表現するために17世紀以降に使われた名前である。この地域は1673年にフランス系カナダ人のルイ・ジョリエとフランス人のジャック・マルケットがミシシッピ川を探検し、以降フランスがイリノイ郡として領有権を主張し開拓を始めたものであった。 (ja)
- Illinois Country (franska: Pays des Illinois), även kallat Övre Louisiana, var en region i vad som senare kom att bli Mellanvästra USA. Området utforskades och bosattes av fransmännen under 1600- och 1700-talen. Begreppet syftade till hela området kring , även om bosättningarna var koncentrerade kring det som senare kom att bli de amerikanska delstaterna Illinois, Missouri och Indiana. Området utforskades 1673 av en expedition led av och Jacques Marquette, innan Frankrike gjorde anspråk på området, som blev en del av Louisiana, tillsammans med . (sv)
- Иллинойсская земля (фр. Pays des Illinois) или Верхняя Луизиана (фр. Haute-Louisiane) — регион на Среднем Западе США, исследованный и заселённый французами в XVII—XVIII веках. Термин относился ко всему бассейну Миссисипи, хотя поселения были сконцентрированы на территории современных американских штатов Иллинойс, Миссури и Индиана. (ru)
- Illinois čili země Illinois nebo Illinoiská země (francouzsky Pays des Ilinois, anglicky Illinois Country), někdy označovaná jako Horní Louisiana (anglicky Upper Louisiana, francouzsky Haute-Louisiane, španělsky Alta Luisiana), bylo rozsáhlé historické území náležející do Nové Francie od roku 1675 do 1765. Nacházela se v dnešním středozápadu Spojených států a zahrnovala celé povodí horní Mississippi až po soutok s Missouri. Tehdejší francouzské koloniální osídlení bylo soustředěno podél řek Mississippi a Illinois, s předsunutými základnami v Indianě. Oblast byla prozkoumána z až k řece Arkansas v roce 1673 kanadskou expedicí Louise Jollieta a Jacquese Marquetta. Území bylo osídleno především za účelem kožešinového obchodu a postupem doby odtud Francouzi vyráželi proti proudu Missouri dále (cs)
- Η Χώρα των Ιλλινόις (Γαλλικά: Pays des Illinois), επίσης γνωστή ως Άνω Λουιζιάνα (Γαλλικά: Haute-Louisiane), ήταν μία περιοχή σε ότι είναι τώρα οι Μεσοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες που εξερευνήθηκε και αποικίσθηκε από τους Γάλλους κατά τον 17ο και τον 18ο αιώνα, και η οποία έγινε μέρος της Νέας Γαλλίας. Ο όρος αποδόθηκε σε ολόκληρη τη λεκάνη απορροής του , αν και οι οικισμοί ήταν συγκεντρωμένοι εκεί που σήμερα βρίσκονται οι πολιτείες Ιλλινόις, Μιζούρι και Ιντιάνα. Αφού εξερευνήθηκε αρχικά το 1673, από τον στον ποταμό Αρκάνσας, από την αποστολή του και του , η έκταση σύντομα διεκδικήθηκε από τη Γαλλία και αργότερα έγινε μέρος της Λουιζιάνας, μαζί με την . (el)
- La Ilinojsa Lando aŭ Supra Luiziano (franclingve Pays des Illinois aŭ Haute-Louisiane) estis administra kaj politika subdivido de Luiziano, kiu mem estis provinco de Nova Francio. La ĉefurbo de la Ilinojsa Lando estis Fort de Chartres, je la kunuiĝo de la riveroj Misisipo kaj . La regiono estis nur malmulte loĝata de francaj kolonianoj, sed precipe disvolviĝis sur la malgranda teritorio inter la riveroj Misisipo, Meramec kaj . (eo)
- The Illinois Country (French: Pays des Illinois [pɛ.i dez‿i.ji.nwa]; lit. '"land of the Illinois (plural)"', i.e. the Illinois people)—sometimes referred to as Upper Louisiana (French: Haute-Louisiane [ot.lwi.zjan]; Spanish: Alta Luisiana)—was a vast region of New France claimed in the 1600s in what is now the Midwestern United States. While these names generally referred to the entire Upper Mississippi River watershed, French colonial settlement was concentrated along the Mississippi and Illinois Rivers in what is now the U.S. states of Illinois and Missouri, with outposts in Indiana. Explored in 1673 from Green Bay to the Arkansas River by the Canadien expedition of Louis Jolliet and Jacques Marquette, the area was claimed by France. It was settled primarily from the Pays d'en Haut in th (en)
- Le Pays des Illinois ou Haute-Louisiane était une subdivision administrative et politique de la Louisiane à l'époque de la Nouvelle-France. Le chef-lieu du Pays des Illinois était Fort de Chartres, au point de rencontre du fleuve Mississippi et du Meramec. La région, peuplée de colons canadiens, connut une effervescence plus marquée entre les confluents du Mississippi, du Meramec et de la rivière des Kaskaskias. Vivant d'étroites fréquentations avec les Amérindiens, la population était regroupée en plusieurs villages : Kaskaskia, Cahokia, Prairie du Rocher, Sainte-Geneviève, Saint-Philippe, et Vincennes un peu plus à l'est, aux abords de l'Ohio. En 1752, la population s'était élevée à 2 573 habitants sans Vincennes. (fr)
- Per Pays des Illinois o Alta Louisiana si intendeva una suddivisione amministrativa della Nuova Francia tra il Seicento e il Settecento. Benché questa regione non avesse confini ben definiti, la si può localizzare nella parte sudoccidentale dell'attuale stato dell'Illinois. I primi esploratori della zona furono i francesi Louis Jolliet e Jacques Marquette, che incontrarono gli indiani Illinois. Per decenni la presenza francese fu limitata all'attività dei missionari gesuiti, inviati per convertire i nativi alla fede cristiana, e i Coureur des bois. (it)
|
_-_Geographicus_-_AmeriqueSeptentrionale-covensmortier-1708.jpg){kind=link}
_-_Geographicus_-_AmeriqueSeptentrionale-covensmortier-1708.jpg){kind=link}